Το παραδεισένιο περιστεράκι της Αγιογραφίας Ε΄

--

ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ καλό, σημαίνει προϋπόθεση,
ἀλλὰ καὶ ἐγγύηση γιὰ σωστὴ ἐργασία.

Κάποιοι μάλιστα ὑποστηρίζουν ὀρθά, πὼς μία Εἰκόνα
ὅσο πιὸ πολὺ ὁμοιάζει μὲ τὸ πρωτότυπό της,
τόσο πιὸ ἐπιτυχημένη θεωρεῖται.

Ἄλλωστε, καὶ ἡ ἴδια ἡ λέξι Εἰκόνα προέρχεται
ἀπὸ τὸ ἀρχαῖο ρῆμα ἔοικα-εἴκω, ποὺ σημαίνει ὁμοιάζω.
Ὅλοι συμφωνοῦν στὸ ὅτι ἡ ἀντιγραφὴ εἶναι κάτι
ἀπολύτως ἀπαραίτητο καὶ ὠφέλιμο γιὰ ὅλους,
ἀλλὰ ἰδιαιτέρως γιὰ ὅσους ἀρχίζουν τὴν μαθητεία τους
στὴν ἐξαίσια Τέχνη καὶ μεγάλη Ἐπιστήμη
-ὅπως τὴν χαρακτηρίζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας- τῆς Ἁγιογραφίας.

Μία σοφὴ πνευματικὴ συμβουλὴ
ἑνὸς συγχρόνου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας
μᾶς δίνει τὴν πραγματικὴ διάσταση τῆς ἀντιγραφῆς:

«Πρέπει νὰ μοιάζουμε μὲ τὶς μέλισσες, νὰ συλλέγουμε ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἄνθη
(τοὺς συνανθρώπους μας), ὅ,τι καλύτερο ἔχουν (τὰ καλά τους),
γιὰ νὰ φτιάχνουμε τὸ γλυκὸ μέλι τῶν ἀρετῶν»...

--