+++
+++
Μνήμη: 15η Ἰουνίου
ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
+++
Κυριακή 28 Ιουνίου 2020
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020
Τρίτη 23 Ιουνίου 2020
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΝΑ
+++
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΝΑ
Μνήμη: 10ῃ Ἰουνίου
Η θερμή προσευχή της παρθένου, προκάλεσε τρομερό σεισμό
στο σπίτι αυτό με αποτέλεσμα οι ίδιες οι γυναίκες να την διώξουν απ' αυτό.
Μνήμη: 10ῃ Ἰουνίου
Η Αγία Μάρτυς Αντωνίνα, ήταν μία Χριστιανή παρθένος,
η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου,
όπου και γεννήθηκε. Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά,
ζούσε με εγκράτεια, σεμνότητα και έθεσε όλες τις δυνάμεις
και τις οικονομίες της, στη διακονία, την περίθαλψη και
η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου,
όπου και γεννήθηκε. Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά,
ζούσε με εγκράτεια, σεμνότητα και έθεσε όλες τις δυνάμεις
και τις οικονομίες της, στη διακονία, την περίθαλψη και
ανακούφιση των πτωχών και δυστυχισμένων συνανθρώπων της.
Η Xριστιανική της διαγωγή και συμπεριφορά, καταγγέλθηκε
στον έπαρχο Φήστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε.
Η Αντωνίνα με ακατάβλητο φρόνημα και μεγάλη γεναιότητα,
ομολόγησε την Πίστη της στο Χριστό και κάλεσε και τον έπαρχο
στον έπαρχο Φήστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε.
Η Αντωνίνα με ακατάβλητο φρόνημα και μεγάλη γεναιότητα,
ομολόγησε την Πίστη της στο Χριστό και κάλεσε και τον έπαρχο
να μετανοήσει και να βαπτισθεί Χριστιανός. Απογοητευμένος
ο έπαρχος, επειδή όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό
και γνωρίζοντας ότι η Αγία έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην παρθενική της
τιμή, διέταξε να την ρίξουν σε κάποιο πορνείο.
ο έπαρχος, επειδή όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό
και γνωρίζοντας ότι η Αγία έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην παρθενική της
τιμή, διέταξε να την ρίξουν σε κάποιο πορνείο.
Η θερμή προσευχή της παρθένου, προκάλεσε τρομερό σεισμό
στο σπίτι αυτό με αποτέλεσμα οι ίδιες οι γυναίκες να την διώξουν απ' αυτό.
Ο Φήστος την συνέλαβε ξανά και την έριξε σε άλλο παρόμοιο καταγώγιο.
Kάποιος, όμως, γενναίος Χριστιανός, που ονομαζόταν Αλέξανδρος,
κατάφερε να μπει σ’ αυτό το καταγώγιο, να την βρει και να την φυγαδεύσει
τυλιγμένη με τον δικό του μανδύα. Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό
ο Φήστος, εξοργίστηκε τόσο πολύ ώστε, αφού τους συνέλαβε
και τους δύο, τους ακρωτηρίασε και άλειψε με πίσσα
τα σώματά τους. Στη συνέχεια τους έριξε στη φωτιά,
όπου μαρτυρικά παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο
και έλαβαν από Αυτόν το ένδοξο και αμάραντο στεφάνι του Μαρτυρίου.
κατάφερε να μπει σ’ αυτό το καταγώγιο, να την βρει και να την φυγαδεύσει
τυλιγμένη με τον δικό του μανδύα. Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό
ο Φήστος, εξοργίστηκε τόσο πολύ ώστε, αφού τους συνέλαβε
και τους δύο, τους ακρωτηρίασε και άλειψε με πίσσα
τα σώματά τους. Στη συνέχεια τους έριξε στη φωτιά,
όπου μαρτυρικά παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο
και έλαβαν από Αυτόν το ένδοξο και αμάραντο στεφάνι του Μαρτυρίου.
--
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020
Κυριακή 21 Ιουνίου 2020
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2020
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2020
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020
ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΟ (Από την Εικονολογική θεολογία του Αγίου Πατρός ημών Νικηφόρου πατριάρχου Κων/λεως)
+++
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ
...Ο Χριστός, ως σαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού,
είναι φυσική απαράλλακτη Εικόνα του Θεού Πατέρα
ως προς την θεότητά του. Κατά την ανθρωπότητά του όμως
είναι φυσική Εικόνα της Θεοτόκου Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός,
ως προς την θεία φύση Του, ταυτίζεται ως Εικόνα
προς το πρωτότυπό Του, δηλαδή με τον Θεό.
Με βάση όμως την τριαδικότητα διαφέρει ως προς την υπόσταση,
αφού άλλη είναι η υπόσταση του Θεού Πατρός και άλλη
η υπόσταση του Υιού και Λόγου του Θεού.
Έτσι και με την Θεοτόκο ο Χριστός διαφέρει υποστατικώς,
ως προς την ανθρωπίνη φύση Του, αφού άλλα τα ιδιώματα
του Χριστού και άλλα της Θεοτόκου...
...Κατά τον άγιο Νικηφόρο, η τεχνητή Εικόνα «μίμημά εστι
του αρχετύπου». Έτσι η εικόνα δεν έχει δική της υπόσταση,
αλλά εξαρτάται από την πραγματικότητα του εικονιζομένου,
από την ομοιότητά της με το πρωτότυπο...
...Κατά τον άγιο Νικηφόρο, είναι σαφές ότι η τεχνητή Εικόνα
διατηρεί ζωντανό το πρωτότυπο στη μνήμη του πιστού.
Ο τρόπος με τον οποίο αποκαλύπτει η Εικόνα το εικονιζόμενο
είναι η ομοιότητα της εικόνας με το πρωτότυπο.
Η ομοιότητα αυτή αποτελεί ένα είδος σχέσης μεταξύ Εικόνας και πρωτοτύπου,
τα οποία, ενώ στη φύση τους είναι διαφορετικά,
ενοποιούνται στη μία μορφή που εικονίζεται...
...Συνεπώς η ομοιότητα Εικόνας και εικονιζομένου αποτελεί
το στοιχείο της ύπαρξης της τεχνητής Εικόνας.
Αυτό εξηγεί το γιατί οι τεχνητές Εικόνες της Εκκλησίας αποτελούν
την έκφραση της εμπειρίας της, όπως παρατηρεί ο άγιος Νικηφόρος με τη φράση:
«η Εικών ομοίωμα και εκτύπωμα όντων και υφεστηκότων εστί».
Τα πρωτότυπα των τεχνητών Εικόνων είναι πρόσωπα ιστορικά με συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά, γιατί είναι πρόσωπα δοξασμένα στο σώμα της Εκκλησίας...
...Κατά τον άγιο Νικηφόρο, «τό είδωλον ανυπάρκτων τινών
και ανυποστάτων εστίν ανάπλασμα».
Είδωλο, σύμφωνα με τον Άγιο, είναι το ομοίωμα του ανυπάρκτου.
Η ιστορικότητα όμως των εικονιζομένων προσώπων και η ομοιότητα
των Εικόνων τους με αυτά αποτελούν δύο στοιχεία που αποκλείουν
τον ταυτισμό των τεχνητών Εικόνων με τα είδωλα.
Η τεχνητή Εικόνα «αμέσως επ' αυτά τα πράγματα ως παρόντα ήδη
τον νουν των ενορώντων προσάγει. Και εκ πρώτης θέας και εντεύξεως
τρανήν και επεξεργασμένην την γνώσιν τούτων παρέχεται».
Συνεπώς η τεχνητή Εικόνα πιστοποιεί τον ορατό χαρακτήρα
της Εκκλησίας. Είναι το κάτοπτρο της ιδίας της ζωής της...
...Ο Άγιος Νικηφόρος διατυπώνει ευκρινώς τη διαφορά
ανάμεσα στην Εικόνα και το αρχέτυπό της.
Όσοι δεν δέχονται αυτή τη διαφορά δίκαια μπορούν να ονομαστούν ειδωλολάτρες.
Όμως οι Εικόνες είναι φορείς αγιότητας, δεν έχουν καμμία σχέση με τα είδωλα
και ο σεβασμός προς αυτές δεν έχει λατρευτικό χαρακτήρα.
Τα είδωλα παριστάνουν ανύπαρκτα όντα, τα οποία έρχονται
στην ύπαρξη με την ειδωλική αναπαράστασή τους και εξαφανίζονται
όταν τα είδωλα καταστραφούν. Με τα είδωλα οι άνθρωποι δημιουργούν
ανύπαρκτους θεούς και θεοποιούν ανθρώπους και καταστάσεις.
Αντίθετα οι χριστιανικές Εικόνες εικονίζουν πρόσωπα και γεγονότα ιστορικά και υπαρκτά
στην παράδοση και τη ζωή της Εκκλησίας,τον Χριστό, την Θεοτόκο, τους Αγίους.
Όλες οι παραστάσεις από τη ζωή και τη δράση του Χριστού
είναι ιστορικά γεγονότα, γι' αυτό και απεικονίζονται...
...Όταν οι Χριστιανοί προσκυνούν τις Εικόνες των αγίων,
δεν προσφέρουν λατρεία που ανήκει μόνο στο Θεό, αλλά τιμή
και σεβασμό στην Παναγία και τους αγίους, τιμή και σεβασμό
που επιστρέφει στον Θεό, γιατί Αυτός τους εδόξασε,
κατά το «τούς δοξάζοντάς με αντιδοξάσω».
Και βέβαια δεν είναι δυνατόν οι Χριστιανοί να προσκυνούν
και να τιμούν τα είδωλα, όταν τιμούν αγίους που θυσιάστηκαν
προκειμένου να αποφύγουν την προσκύνηση των ειδώλων...
...Το πρώτο βασικό σημείο διακρίσεως μεταξύ Εικόνας και ειδώλου,
κατά τον άγιο Νικηφόρο, εντοπίζεται στην πραγματικότητα του γεγονότος της σαρκώσεως,
που συνεπάγεται δυνατότητα περιγραφής του προσώπου του Χριστού.
Το δεύτερο καίριο σημείο διακρίσεως μεταξύ Εικόνας
και ειδώλου έγκειται στην ιδιότητα της τεχνητής
Εικόνας να κοινωνή με το πρωτότυπό της,
αλλά και να διακρίνεται από αυτό οντολογικώς...
+++
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ
...Ο Χριστός, ως σαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού,
είναι φυσική απαράλλακτη Εικόνα του Θεού Πατέρα
ως προς την θεότητά του. Κατά την ανθρωπότητά του όμως
είναι φυσική Εικόνα της Θεοτόκου Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός,
ως προς την θεία φύση Του, ταυτίζεται ως Εικόνα
προς το πρωτότυπό Του, δηλαδή με τον Θεό.
Με βάση όμως την τριαδικότητα διαφέρει ως προς την υπόσταση,
αφού άλλη είναι η υπόσταση του Θεού Πατρός και άλλη
η υπόσταση του Υιού και Λόγου του Θεού.
Έτσι και με την Θεοτόκο ο Χριστός διαφέρει υποστατικώς,
ως προς την ανθρωπίνη φύση Του, αφού άλλα τα ιδιώματα
του Χριστού και άλλα της Θεοτόκου...
...Κατά τον άγιο Νικηφόρο, η τεχνητή Εικόνα «μίμημά εστι
του αρχετύπου». Έτσι η εικόνα δεν έχει δική της υπόσταση,
αλλά εξαρτάται από την πραγματικότητα του εικονιζομένου,
από την ομοιότητά της με το πρωτότυπο...
...Κατά τον άγιο Νικηφόρο, είναι σαφές ότι η τεχνητή Εικόνα
διατηρεί ζωντανό το πρωτότυπο στη μνήμη του πιστού.
Ο τρόπος με τον οποίο αποκαλύπτει η Εικόνα το εικονιζόμενο
είναι η ομοιότητα της εικόνας με το πρωτότυπο.
Η ομοιότητα αυτή αποτελεί ένα είδος σχέσης μεταξύ Εικόνας και πρωτοτύπου,
τα οποία, ενώ στη φύση τους είναι διαφορετικά,
ενοποιούνται στη μία μορφή που εικονίζεται...
...Συνεπώς η ομοιότητα Εικόνας και εικονιζομένου αποτελεί
το στοιχείο της ύπαρξης της τεχνητής Εικόνας.
Αυτό εξηγεί το γιατί οι τεχνητές Εικόνες της Εκκλησίας αποτελούν
την έκφραση της εμπειρίας της, όπως παρατηρεί ο άγιος Νικηφόρος με τη φράση:
«η Εικών ομοίωμα και εκτύπωμα όντων και υφεστηκότων εστί».
Τα πρωτότυπα των τεχνητών Εικόνων είναι πρόσωπα ιστορικά με συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά, γιατί είναι πρόσωπα δοξασμένα στο σώμα της Εκκλησίας...
...Κατά τον άγιο Νικηφόρο, «τό είδωλον ανυπάρκτων τινών
και ανυποστάτων εστίν ανάπλασμα».
Είδωλο, σύμφωνα με τον Άγιο, είναι το ομοίωμα του ανυπάρκτου.
Η ιστορικότητα όμως των εικονιζομένων προσώπων και η ομοιότητα
των Εικόνων τους με αυτά αποτελούν δύο στοιχεία που αποκλείουν
τον ταυτισμό των τεχνητών Εικόνων με τα είδωλα.
Η τεχνητή Εικόνα «αμέσως επ' αυτά τα πράγματα ως παρόντα ήδη
τον νουν των ενορώντων προσάγει. Και εκ πρώτης θέας και εντεύξεως
τρανήν και επεξεργασμένην την γνώσιν τούτων παρέχεται».
Συνεπώς η τεχνητή Εικόνα πιστοποιεί τον ορατό χαρακτήρα
της Εκκλησίας. Είναι το κάτοπτρο της ιδίας της ζωής της...
...Ο Άγιος Νικηφόρος διατυπώνει ευκρινώς τη διαφορά
ανάμεσα στην Εικόνα και το αρχέτυπό της.
Όσοι δεν δέχονται αυτή τη διαφορά δίκαια μπορούν να ονομαστούν ειδωλολάτρες.
Όμως οι Εικόνες είναι φορείς αγιότητας, δεν έχουν καμμία σχέση με τα είδωλα
και ο σεβασμός προς αυτές δεν έχει λατρευτικό χαρακτήρα.
Τα είδωλα παριστάνουν ανύπαρκτα όντα, τα οποία έρχονται
στην ύπαρξη με την ειδωλική αναπαράστασή τους και εξαφανίζονται
όταν τα είδωλα καταστραφούν. Με τα είδωλα οι άνθρωποι δημιουργούν
ανύπαρκτους θεούς και θεοποιούν ανθρώπους και καταστάσεις.
Αντίθετα οι χριστιανικές Εικόνες εικονίζουν πρόσωπα και γεγονότα ιστορικά και υπαρκτά
στην παράδοση και τη ζωή της Εκκλησίας,τον Χριστό, την Θεοτόκο, τους Αγίους.
Όλες οι παραστάσεις από τη ζωή και τη δράση του Χριστού
είναι ιστορικά γεγονότα, γι' αυτό και απεικονίζονται...
...Όταν οι Χριστιανοί προσκυνούν τις Εικόνες των αγίων,
δεν προσφέρουν λατρεία που ανήκει μόνο στο Θεό, αλλά τιμή
και σεβασμό στην Παναγία και τους αγίους, τιμή και σεβασμό
που επιστρέφει στον Θεό, γιατί Αυτός τους εδόξασε,
κατά το «τούς δοξάζοντάς με αντιδοξάσω».
Και βέβαια δεν είναι δυνατόν οι Χριστιανοί να προσκυνούν
και να τιμούν τα είδωλα, όταν τιμούν αγίους που θυσιάστηκαν
προκειμένου να αποφύγουν την προσκύνηση των ειδώλων...
...Το πρώτο βασικό σημείο διακρίσεως μεταξύ Εικόνας και ειδώλου,
κατά τον άγιο Νικηφόρο, εντοπίζεται στην πραγματικότητα του γεγονότος της σαρκώσεως,
που συνεπάγεται δυνατότητα περιγραφής του προσώπου του Χριστού.
Το δεύτερο καίριο σημείο διακρίσεως μεταξύ Εικόνας
και ειδώλου έγκειται στην ιδιότητα της τεχνητής
Εικόνας να κοινωνή με το πρωτότυπό της,
αλλά και να διακρίνεται από αυτό οντολογικώς...
πηγή:http://www.parembasis.gr
+++
Σάββατο 13 Ιουνίου 2020
ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ
+++
Πριν την έλευση του Σωτήρος Χριστού στον επίγειό μας κόσμο, εμείς οι άνθρωποι γνωρίζαμε μόνον τον θάνατο, και ο θάνατος εμάς. Κάθε τι το ανθρώπινο ήταν διαποτισμένο με τον θάνατο, αιχμαλωτισμένο και κατανικημένο από αυτόν. Ο θάνατος μάς ήταν πλησιέστερος και από τον εαυτό μας, και περισσότερο πραγματικός από εμάς τους ιδίους. Δυνατότερος, ασυγκρίτως δυνατότερος από κάθε άνθρωπο χωριστά, και από όλους τους ανθρώπους μαζί. Η γη ήταν φρικαλέα φυλακή του θανάτου, και εμείς ανίσχυροι, δέσμιοι και δούλοι του. Μόνον με την έλευση του Θεανθρώπου Χριστού η ζωή εφανερώθη. Εφανερώθη η ζωή η αιώνιος στους απελπισμένους θνητούς, στους αθλίους δούλους του θανάτου, σ’ εμάς.
Η αληθινή ζωή επάνω στη γη αρχίζει ακριβώς με την Ανάσταση του Σωτήρος, διότι είναι ζωή που δεν τελειώνει με τον θάνατο.
Τι είναι οι Χριστιανοί; Οι Χριστιανοί είναι Χριστοφόροι, και επομένως φορείς και κάτοχοι της αιωνίου ζωής. Τούτο δε κατά το μέτρο της πίστεώς τους και κατά το μέτρο της αγιότητός τους, η οποία είναι καρπός της Πίστεως. Οι Άγιοι είναι οι περισσότερο τέλειοι Χριστιανοί, διότι έχουν αγιασθεί στον μέγιστο, κατά το δυνατόν, βαθμό με την άσκηση της πίστεως στον Αναστάντα και αιωνίως Ζώντα Κύριον Ιησούν. Πράγματι, αυτοί είναι οι μοναδικοί και όντως αθάνατοι μέσα στο ανθρώπινο γένος, διότι με όλο το είναι τους ζουν εν τω Αναστάντι και για τον Αναστάντα Χριστό, και κανένας θάνατος δεν έχει εξουσία επάνω τους. Η ζωή τους ολόκληρη είναι από τον Χριστό και γι’ αυτό όλη είναι χριστο-ζωή. Η σκέψις τους είναι χριστο-σκέψις. Η αίσθησίς τους χριστο-αίσθησις. Ό,τι είναι δικό τους είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν δικό τους. Αν είναι η ψυχή, αυτή είναι πρώτα του Χριστού, και κατόπιν δική τους. Αν είναι η ζωή, είναι πρώτα του Χριστού και μετά δική τους. Σ’ αυτούς δεν είναι αυτοί, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός Κύριος.
Γι’ αυτό οι Βίοι των Αγίων δεν είναι άλλο παρά η ζωή του Σωτήρος Χριστού επαναλαμβανόμενη σε κάθε άγιο, λίγο ή πολύ, κατά τούτον ή εκείνον τον τρόπον. Ή, ακριβέστερα, είναι η ζωή του Χριστού παρατεινόμενη δια των αγίων. Η ζωή του σαρκωθέντος Θεού Λόγου, του Θεανθρώπου Ιησού, ο οποίος γι’ αυτό και έγινε άνθρωπος, για να μας σώσει και να μας μεταδώσει ως άνθρωπος τη θεία ζωή του. Για να αγιάσει και απαθανατίσει και αιωνιοποιήσει με τη ζωή του ως Θεός, την ιδική μας, ανθρώπινη, ζωή, επάνω στη γη.
Τι είναι οι Πράξεις των Αγίων Αποστόλων; Είναι τα έργα του Χριστού, τα οποία κάνουν οι Άγιοι Απόστολοι με τη δύναμη του Χριστού, ή μάλλον τα κάνουν δια του Χριστού, ο οποίος ζει μέσα τους και ενεργεί δια μέσου αυτών. Και η ζωή των Αγίων Αποστόλων τι είναι; Η βίωσις της ζωής του Χριστού, η οποία ζωή μεταδίδεται μέσα στην ‘Εκκλησία, σε όλους τους πιστούς ακολούθους του και συνεχίζεται για πάντα δια μέσου αυτών, οι οποίοι την αντλούν από τα άγια Μυστήρια και τις άγιες Αρετές. Οι δε Βίοι των Αγίων τι είναι; Τίποτε άλλο από ένα είδος συνέχισης των Πράξεων των Αποστόλων. Μέσα σ’ αυτούς τους Βίους συναντά κανείς το ίδιο Ευαγγέλιο, την ίδια Ζωή, την ίδια Αλήθεια, την ίδια Πίστη, την ίδια Αιωνιότητα, την ίδια Δύναμη εξ ύψους, τον ίδιο Θεό και Κύριο. Διότι Ιησούς Χριστός, χθες και σήμερα ο αυτός και εις τους αιώνας. Ο Αυτός για όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων, ο Οποίος διαμοιράζει τα ίδια χαρίσματα και τις ίδιες θείες ενέργειες σε όλους εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν. Αύτη η συνέχιση όλων των θείων Δυνάμεων και ζωοποιών Ενεργειών, οι οποίες παραμένουν και παρατείνονται στην Εκκλησία του Χριστού δια μέσου των αιώνων και από γενεά σε γενεά, αποτελεί ακριβώς τη ζώσα Ιερά Παράδοση.
Οι Βίοι των Αγίων εμφανίζουν ακριβώς αυτά τα πρόσωπα, που εγέμισαν από Χριστό τον Θεό, πρόσωπα Χριστοφόρα, Άγια, στα οποία διαφυλάσσεται και με τα οποία μεταδίδεται η Αγία Παράδοση αυτής της ζωής, που ευρίσκεται μέσα στη Χάρη. Διαφυλάσσεται και μεταδίδεται με την αγία Ευαγγελική πολιτεία τους. Διότι οι Βίοι των Αγίων δεν είναι άλλο παρά οι Ευαγγελικές Θείες αλήθειες, οι οποίες έχουν μεταφερθεί στην ανθρώπινη ζωή μας δια μέσου της Χάριτος και των ασκήσεων. Δεν υπάρχει Ευαγγελική αλήθεια, η οποία να μην ημπορεί να μεταβληθεί σε ζωή. Όλες αυτές οι αλήθειες εδόθησαν από τον Χριστό για έναν σκοπό. Για να γίνουν δική μας ζωή, πραγματικότης δική μας, κτήμα δικό μας, χαρά δική μας. Και οι Άγιοι, όλοι τους ανεξαιρέτως, ζουν αυτές τις θείες αλήθειες ως το κέντρο της ζωής τους και ως την ουσία του είναι τους. Ακριβώς γι’ αυτό οι Βίοι των Αγίων αποτελούν απόδειξη και μαρτυρία ότι η καταγωγή μας είναι από τον Ουρανό. Ότι εμείς δεν είμεθα από τον κόσμον αυτόν, αλλά από τον άλλον. Ότι ο άνθρωπος είναι αληθινός άνθρωπος μόνον εν τω Θεώ, ότι ζούμε επάνω στη γη λαμβάνοντας ζωή από τον Ουρανό. Ότι ημών το πολίτευμα εν Ουρανοίς υπάρχει, και ότι ο σκοπός μας είναι να ουρανώσωμε τον εαυτό μας, τρεφόμενοι με τον Ουράνιον Άρτον ο Οποίος κατέβη από τον Ουρανό στη γη.
Οι Βίοι των Αγίων είναι ιερές μαρτυρίες περί της θαυματουργικής δυνάμεως του Κυρίου Ιησού Χριστού. Στην πραγματικότητα, αυτοί δεν είναι άλλο παρά οι ίδιες οι μαρτυρίες των Πράξεων των Αποστόλων, συνεχιζόμενες δια μέσου των αιώνων, αφού και οι Άγιοι δεν είναι άλλο παρά Μάρτυρες Άγιοι, όπως και οι Άγιοι Απόστολοι, που είναι Πρωτομάρτυρες. Τίνος Μάρτυρες; Του Θεανθρώπου Χριστού. Αυτού που εσταυρώθη, ανέστη, ανελήφθη και ζει αιωνίως. Μάρτυρες του Ευαγγελίου της σωτηρίας, το οποίο συνεχίζει να γράφεται αδιάκοπα με τα άγια ευαγγελικά έργα από γενεά σε γενεά. Διότι ο Χριστός, ο Οποίος είναι ο Ίδιος σε όλους τους αιώνες, θαυματουργεί συνεχώς με την ίδια θεία δύναμη δια μέσου των Αγίων Μαρτύρων Του. Οι Θείοι Απόστολοι είναι οι πρώτοι Άγιοι Μάρτυρες του Κυρίου Ιησού Χριστού και της θεανθρωπίνης του Οικονομίας, της σωτηρίας του κόσμου. Και οι Βίοι τους αποτελούν τις ζωντανές και αιώνιες μαρτυρίες περί του Ευαγγελίου του Σωτήρος, ως νέας ζωής, ζωής χαριτωμένης, ζωής αγίας, θείας, θεανδρικής και επομένως ζωής θαυματουργικής και αληθινής, όπως είναι θαυματουργική και αληθινή η ίδια η ζωή του Σωτήρος Χριστού. Και οι Χριστιανοί; Είναι οι άνθρωποι δια μέσου των οποίων συνεχίζεται η αγία θεανθρωπίνη ζωή του Χριστού από γενεά σε γενεά μέχρι τη συντέλεια του αιώνος. Όλοι τους αποτελούν ένα Σώμα, το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία. Είναι σύσσωμοι με τον Χριστό και ως μέλη του Σώματός Του, ο καθένας έχει τη θέση του στη ζωή του συνόλου. Ο ποταμός της αθανάτου ζωής άρχισε να ρέει, να κυλά ακατάπαυστα από τον Θεάνθρωπο Χριστό, και οι Χριστιανοί εισέρχονται δια μέσου αυτού στην αιωνία ζωή. Οι Χριστιανοί είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού συνεχιζόμενο δια μέσου όλων των αιώνων του ανθρωπίνου γένους.
Στους Βίους των Αγίων όλα είναι συνηθισμένα, όπως στο Ευαγγέλιο, αλλά και όλα είναι παράδοξα, όπως στο Ευαγγέλιο. Όμως και στις δύο περιπτώσεις είναι όλα πραγματικά και αληθινά, κατά έναν μοναδικό τρόπο. Αληθινά δε και πραγματικά κατά την ίδια θεανθρώπινη αλήθεια και την ίδια θεανδρική πραγματικότητα, και μαρτυρημένα με την ίδια αγία δύναμη, θεία και ανθρώπινη, κατά τρόπο θεϊκώς και ανθρωπίνως τέλειο.
Ιδού, ευρισκόμεθα σε χώρο Ουράνιο, διότι η γη γίνεται Ουρανός δια των Αγίων του Θεού.
Γι’ αυτό, και της Παναγίας, Αχράντου, Υπερευλογημένης, Ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα!
Συν πάσι τοις Αγίοις
Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς (+)
Πριν την έλευση του Σωτήρος Χριστού στον επίγειό μας κόσμο, εμείς οι άνθρωποι γνωρίζαμε μόνον τον θάνατο, και ο θάνατος εμάς. Κάθε τι το ανθρώπινο ήταν διαποτισμένο με τον θάνατο, αιχμαλωτισμένο και κατανικημένο από αυτόν. Ο θάνατος μάς ήταν πλησιέστερος και από τον εαυτό μας, και περισσότερο πραγματικός από εμάς τους ιδίους. Δυνατότερος, ασυγκρίτως δυνατότερος από κάθε άνθρωπο χωριστά, και από όλους τους ανθρώπους μαζί. Η γη ήταν φρικαλέα φυλακή του θανάτου, και εμείς ανίσχυροι, δέσμιοι και δούλοι του. Μόνον με την έλευση του Θεανθρώπου Χριστού η ζωή εφανερώθη. Εφανερώθη η ζωή η αιώνιος στους απελπισμένους θνητούς, στους αθλίους δούλους του θανάτου, σ’ εμάς.
Η αληθινή ζωή επάνω στη γη αρχίζει ακριβώς με την Ανάσταση του Σωτήρος, διότι είναι ζωή που δεν τελειώνει με τον θάνατο.
Τι είναι οι Χριστιανοί; Οι Χριστιανοί είναι Χριστοφόροι, και επομένως φορείς και κάτοχοι της αιωνίου ζωής. Τούτο δε κατά το μέτρο της πίστεώς τους και κατά το μέτρο της αγιότητός τους, η οποία είναι καρπός της Πίστεως. Οι Άγιοι είναι οι περισσότερο τέλειοι Χριστιανοί, διότι έχουν αγιασθεί στον μέγιστο, κατά το δυνατόν, βαθμό με την άσκηση της πίστεως στον Αναστάντα και αιωνίως Ζώντα Κύριον Ιησούν. Πράγματι, αυτοί είναι οι μοναδικοί και όντως αθάνατοι μέσα στο ανθρώπινο γένος, διότι με όλο το είναι τους ζουν εν τω Αναστάντι και για τον Αναστάντα Χριστό, και κανένας θάνατος δεν έχει εξουσία επάνω τους. Η ζωή τους ολόκληρη είναι από τον Χριστό και γι’ αυτό όλη είναι χριστο-ζωή. Η σκέψις τους είναι χριστο-σκέψις. Η αίσθησίς τους χριστο-αίσθησις. Ό,τι είναι δικό τους είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν δικό τους. Αν είναι η ψυχή, αυτή είναι πρώτα του Χριστού, και κατόπιν δική τους. Αν είναι η ζωή, είναι πρώτα του Χριστού και μετά δική τους. Σ’ αυτούς δεν είναι αυτοί, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός Κύριος.
Γι’ αυτό οι Βίοι των Αγίων δεν είναι άλλο παρά η ζωή του Σωτήρος Χριστού επαναλαμβανόμενη σε κάθε άγιο, λίγο ή πολύ, κατά τούτον ή εκείνον τον τρόπον. Ή, ακριβέστερα, είναι η ζωή του Χριστού παρατεινόμενη δια των αγίων. Η ζωή του σαρκωθέντος Θεού Λόγου, του Θεανθρώπου Ιησού, ο οποίος γι’ αυτό και έγινε άνθρωπος, για να μας σώσει και να μας μεταδώσει ως άνθρωπος τη θεία ζωή του. Για να αγιάσει και απαθανατίσει και αιωνιοποιήσει με τη ζωή του ως Θεός, την ιδική μας, ανθρώπινη, ζωή, επάνω στη γη.
Τι είναι οι Πράξεις των Αγίων Αποστόλων; Είναι τα έργα του Χριστού, τα οποία κάνουν οι Άγιοι Απόστολοι με τη δύναμη του Χριστού, ή μάλλον τα κάνουν δια του Χριστού, ο οποίος ζει μέσα τους και ενεργεί δια μέσου αυτών. Και η ζωή των Αγίων Αποστόλων τι είναι; Η βίωσις της ζωής του Χριστού, η οποία ζωή μεταδίδεται μέσα στην ‘Εκκλησία, σε όλους τους πιστούς ακολούθους του και συνεχίζεται για πάντα δια μέσου αυτών, οι οποίοι την αντλούν από τα άγια Μυστήρια και τις άγιες Αρετές. Οι δε Βίοι των Αγίων τι είναι; Τίποτε άλλο από ένα είδος συνέχισης των Πράξεων των Αποστόλων. Μέσα σ’ αυτούς τους Βίους συναντά κανείς το ίδιο Ευαγγέλιο, την ίδια Ζωή, την ίδια Αλήθεια, την ίδια Πίστη, την ίδια Αιωνιότητα, την ίδια Δύναμη εξ ύψους, τον ίδιο Θεό και Κύριο. Διότι Ιησούς Χριστός, χθες και σήμερα ο αυτός και εις τους αιώνας. Ο Αυτός για όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων, ο Οποίος διαμοιράζει τα ίδια χαρίσματα και τις ίδιες θείες ενέργειες σε όλους εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν. Αύτη η συνέχιση όλων των θείων Δυνάμεων και ζωοποιών Ενεργειών, οι οποίες παραμένουν και παρατείνονται στην Εκκλησία του Χριστού δια μέσου των αιώνων και από γενεά σε γενεά, αποτελεί ακριβώς τη ζώσα Ιερά Παράδοση.
Οι Βίοι των Αγίων εμφανίζουν ακριβώς αυτά τα πρόσωπα, που εγέμισαν από Χριστό τον Θεό, πρόσωπα Χριστοφόρα, Άγια, στα οποία διαφυλάσσεται και με τα οποία μεταδίδεται η Αγία Παράδοση αυτής της ζωής, που ευρίσκεται μέσα στη Χάρη. Διαφυλάσσεται και μεταδίδεται με την αγία Ευαγγελική πολιτεία τους. Διότι οι Βίοι των Αγίων δεν είναι άλλο παρά οι Ευαγγελικές Θείες αλήθειες, οι οποίες έχουν μεταφερθεί στην ανθρώπινη ζωή μας δια μέσου της Χάριτος και των ασκήσεων. Δεν υπάρχει Ευαγγελική αλήθεια, η οποία να μην ημπορεί να μεταβληθεί σε ζωή. Όλες αυτές οι αλήθειες εδόθησαν από τον Χριστό για έναν σκοπό. Για να γίνουν δική μας ζωή, πραγματικότης δική μας, κτήμα δικό μας, χαρά δική μας. Και οι Άγιοι, όλοι τους ανεξαιρέτως, ζουν αυτές τις θείες αλήθειες ως το κέντρο της ζωής τους και ως την ουσία του είναι τους. Ακριβώς γι’ αυτό οι Βίοι των Αγίων αποτελούν απόδειξη και μαρτυρία ότι η καταγωγή μας είναι από τον Ουρανό. Ότι εμείς δεν είμεθα από τον κόσμον αυτόν, αλλά από τον άλλον. Ότι ο άνθρωπος είναι αληθινός άνθρωπος μόνον εν τω Θεώ, ότι ζούμε επάνω στη γη λαμβάνοντας ζωή από τον Ουρανό. Ότι ημών το πολίτευμα εν Ουρανοίς υπάρχει, και ότι ο σκοπός μας είναι να ουρανώσωμε τον εαυτό μας, τρεφόμενοι με τον Ουράνιον Άρτον ο Οποίος κατέβη από τον Ουρανό στη γη.
Ο Ουράνιος αυτός Άρτος κατέβη στη γη για να μας τρέφει με την αιωνία Θεία Αλήθεια, με την αιωνία Θεία Αγαθότητα, την αιωνία Θεία Δικαιοσύνη, την αιωνία Θεία Αγάπη, την αιωνία Θεία Ζωή, δια της Θείας Ευχαριστίας, δια της ζωής μας εν τω μόνω αληθινώ Θεώ και Κυρίω Ιησού Χριστώ. Με άλλους λόγους, η κλήσις μας είναι να γεμίσουμε με τον Θεάνθρωπο Χριστό, με τις θείες και ζωοποιούς ενέργειές του, να φθάσουμε στην ενχρίστωση και χριστοποίησή μας. Εάν εργάζεσαι γι’ αυτό, τότε ευρίσκεσαι ήδη στον ουρανό, παρ’ όλο που περιπατείς επάνω στη γη. Είσαι ήδη όλος εν τω Θεώ, μολονότι το είναι σου παραμένει στα όρια της ανθρωπίνης φύσεως.
Οι Βίοι των Αγίων είναι ιερές μαρτυρίες περί της θαυματουργικής δυνάμεως του Κυρίου Ιησού Χριστού. Στην πραγματικότητα, αυτοί δεν είναι άλλο παρά οι ίδιες οι μαρτυρίες των Πράξεων των Αποστόλων, συνεχιζόμενες δια μέσου των αιώνων, αφού και οι Άγιοι δεν είναι άλλο παρά Μάρτυρες Άγιοι, όπως και οι Άγιοι Απόστολοι, που είναι Πρωτομάρτυρες. Τίνος Μάρτυρες; Του Θεανθρώπου Χριστού. Αυτού που εσταυρώθη, ανέστη, ανελήφθη και ζει αιωνίως. Μάρτυρες του Ευαγγελίου της σωτηρίας, το οποίο συνεχίζει να γράφεται αδιάκοπα με τα άγια ευαγγελικά έργα από γενεά σε γενεά. Διότι ο Χριστός, ο Οποίος είναι ο Ίδιος σε όλους τους αιώνες, θαυματουργεί συνεχώς με την ίδια θεία δύναμη δια μέσου των Αγίων Μαρτύρων Του. Οι Θείοι Απόστολοι είναι οι πρώτοι Άγιοι Μάρτυρες του Κυρίου Ιησού Χριστού και της θεανθρωπίνης του Οικονομίας, της σωτηρίας του κόσμου. Και οι Βίοι τους αποτελούν τις ζωντανές και αιώνιες μαρτυρίες περί του Ευαγγελίου του Σωτήρος, ως νέας ζωής, ζωής χαριτωμένης, ζωής αγίας, θείας, θεανδρικής και επομένως ζωής θαυματουργικής και αληθινής, όπως είναι θαυματουργική και αληθινή η ίδια η ζωή του Σωτήρος Χριστού. Και οι Χριστιανοί; Είναι οι άνθρωποι δια μέσου των οποίων συνεχίζεται η αγία θεανθρωπίνη ζωή του Χριστού από γενεά σε γενεά μέχρι τη συντέλεια του αιώνος. Όλοι τους αποτελούν ένα Σώμα, το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία. Είναι σύσσωμοι με τον Χριστό και ως μέλη του Σώματός Του, ο καθένας έχει τη θέση του στη ζωή του συνόλου. Ο ποταμός της αθανάτου ζωής άρχισε να ρέει, να κυλά ακατάπαυστα από τον Θεάνθρωπο Χριστό, και οι Χριστιανοί εισέρχονται δια μέσου αυτού στην αιωνία ζωή. Οι Χριστιανοί είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού συνεχιζόμενο δια μέσου όλων των αιώνων του ανθρωπίνου γένους.
Στους Βίους των Αγίων όλα είναι συνηθισμένα, όπως στο Ευαγγέλιο, αλλά και όλα είναι παράδοξα, όπως στο Ευαγγέλιο. Όμως και στις δύο περιπτώσεις είναι όλα πραγματικά και αληθινά, κατά έναν μοναδικό τρόπο. Αληθινά δε και πραγματικά κατά την ίδια θεανθρώπινη αλήθεια και την ίδια θεανδρική πραγματικότητα, και μαρτυρημένα με την ίδια αγία δύναμη, θεία και ανθρώπινη, κατά τρόπο θεϊκώς και ανθρωπίνως τέλειο.
Ιδού, ευρισκόμεθα σε χώρο Ουράνιο, διότι η γη γίνεται Ουρανός δια των Αγίων του Θεού.
Ιδού, ότι ευρισκόμεθα μεταξύ των ενσωμάτων Αγγέλων, μεταξύ των Χριστοφόρων, και όπου είναι αυτοί, εκεί είναι και όλος ο Κύριος ο Θεός, μέσα τους και μαζί τους και μεταξύ τους.
Εμβαθύνετε στους Βίους των Αγίων. Ιδού, από όλους αυτούς ακτινοβολεί η χαρισματική, η ζωοποιός και σωστική δύναμις της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία τους οδήγησε από άσκηση σε άσκηση, από αρετή σε αρετή, από τη νίκη κατά της αμαρτίας στη νίκη κατά του θανάτου, από τη νίκη κατά του θανάτου στη νίκη κατά του διαβόλου. Αυτή τους εισάγει στην πνευματική χαρά, όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός, αλλά ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίῳ. Χαρά και ειρήνη από την κερδισμένη νίκη εναντίον κάθε αμαρτίας, κάθε πάθους, κάθε θανάτου, κάθε πονηρού πνεύματος.
Οι Βίοι των Αγίων δείχνουν πολυαρίθμους αλλά πάντοτε βεβαίους δρόμους σωτηρίας, φωτισμού, αγιασμού, μεταμορφώσεως, χριστοποιήσεως, θεώσεως. Δείχνουν όλους τους τρόπους με τους οποίους η ανθρωπίνη φύσις κατανικά την αμαρτία, την κάθε αμαρτία. Πώς νικά το πάθος, το κάθε πάθος. Πώς νικά τoν θάνατο, τον κάθε θάνατο.
Εμβαθύνετε στους Βίους των Αγίων. Ιδού, από όλους αυτούς ακτινοβολεί η χαρισματική, η ζωοποιός και σωστική δύναμις της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία τους οδήγησε από άσκηση σε άσκηση, από αρετή σε αρετή, από τη νίκη κατά της αμαρτίας στη νίκη κατά του θανάτου, από τη νίκη κατά του θανάτου στη νίκη κατά του διαβόλου. Αυτή τους εισάγει στην πνευματική χαρά, όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός, αλλά ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίῳ. Χαρά και ειρήνη από την κερδισμένη νίκη εναντίον κάθε αμαρτίας, κάθε πάθους, κάθε θανάτου, κάθε πονηρού πνεύματος.
Οι Βίοι των Αγίων δείχνουν πολυαρίθμους αλλά πάντοτε βεβαίους δρόμους σωτηρίας, φωτισμού, αγιασμού, μεταμορφώσεως, χριστοποιήσεως, θεώσεως. Δείχνουν όλους τους τρόπους με τους οποίους η ανθρωπίνη φύσις κατανικά την αμαρτία, την κάθε αμαρτία. Πώς νικά το πάθος, το κάθε πάθος. Πώς νικά τoν θάνατο, τον κάθε θάνατο.
Ζήτησε να εύρεις τον εαυτό σου μέσα στους Βίους των Αγίων. Θα τον εύρεις οπωσδήποτε μέσα σ’ αυτούς. Ακόμη θα εύρεις εκεί και τα φάρμακα με τα οποία ημπορείς να τον θεραπεύσεις από όλες τις πνευματικές αρρώστιες και να τον κάμεις υγιή για πάντα. Υγιή και στους δύο κόσμους, εις τρόπον ώστε να μην ημπορέση να σε βλάψει κανένας θάνατος. Θα εύρεις ακόμη μέσα στους Βίους των Αγίων όλα όσα χρειάζονται για να ζήσεις και στους δύο κόσμους. Όσα χρειάζονται σε σένα, ώ άνθρωπε, που είσαι μια αθάνατος ύπαρξις, μια αιωνία ύπαρξις, μια θεανθρωπίνη ύπαρξις, άνθρωπε! άνθρωπε! άνθρωπε!
Την Αγίαν όμως ζωή δεν ημπορούμε να τη ζούμε μόνοι μας, αλλά πάντοτε συν πάσι τοις Αγίοις, με τη βοήθεια και την καθοδήγησή Τους, δια μέσου των Αγίων Μυστηρίων και των Αγίων Αρετών, μέσα στην Εκκλησία.
Την Αγίαν όμως ζωή δεν ημπορούμε να τη ζούμε μόνοι μας, αλλά πάντοτε συν πάσι τοις Αγίοις, με τη βοήθεια και την καθοδήγησή Τους, δια μέσου των Αγίων Μυστηρίων και των Αγίων Αρετών, μέσα στην Εκκλησία.
Γι’ αυτό, και της Παναγίας, Αχράντου, Υπερευλογημένης, Ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα!
Αμήν! Αμήν! Αμήν!
+++
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΑΘΗΜΑ) [VIDEO]
+++
ΣΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
29η Μαΐου 1453
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
+++
Σάββατο 6 Ιουνίου 2020
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)