* * *

* * *

+ + +


ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:





Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Ο Άγιος Ίσαυρος



+++

Μνήμη: 17ῃ Ἰουνίου


+++

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΝΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ

+++


Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΝΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ
(Μνήμη: 17η Ἰουνίου)

Ο Όσιος Ανανίας έγινε Μοναχός και ασκήθηκε με αυστηρότητα
στην Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου του Ρωμαίου, στο Νόβγκοροντ της Ρωσίας.


Ο Άγιος Αντώνιος, ο Ρωμαίος


Οι θεσπισμένοι από τους Αγίους Πατέρες ιεροί Κανόνες
ήταν γι' αυτόν
απαράβατοι όροι ζωής.

Ένα από τα θαυμαστά κατορθώματά του είναι ότι επί τριάντα τρία
χρόνια
δεν εξήλθε από την πύλη της Μονής!

Χρησιμοποιούσε δημιουργικά τον πολύτιμο χρόνο του
και αφιέρωνε κάθε του στιγμή στην Προσευχή και την Εργασία.
Διακονία του ήταν η Εικονογραφία, μέσῳ της οποίας μπορούσε
να εκφράζει με χρώματα τον έρωτα της ψυχής του για τον Θεό.

Εκοιμήθη εν ειρήνῃ για να ενωθεί αιωνίως και πραγματικώς
με το υπέρτατο Κάλλος
, το Οποίο σε όλη του την ζωή υπηρέτησε,
εξεικονίζοντάς Το κατά το δυνατόν...



+++

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΚΕΣ (Σύγχρονου δήθεν Αγιογράφου) 15

+++




...Εις την θρησκευτικήν τέχνην τα υλικά μέσα, χρώματα κλπ.,
χρησιμοποιούνται ως είδος συμβόλων, ως τα γράμματα του αλφαβήτου,
διά δε μέσου τούτων αποδίδεται ο χαρακτήρ των υπερβατικών αληθειών,
ως ακριβώς δια των γραμμάτων του αλφαβήτου απαρτίζεται
εν ιερόν κείμενον.


Διά των υλικών της τέχνης αποδίδεται η θρησκευτική αλήθεια μεταφορικώς,
...διά να διασωθή κατά τον τρόπον τούτον η λογική ουσία της,
η ταυτότης δηλ. μεταξύ αφ' ενός της εννοίας της Εικόνος -ως Εικόνος-
και αφ' ετέρου του επ' αυτής εικονιζομένου προσώπου...

Η επι της λατρευτικής Εικόνος παριστανομένη αλήθεια
είναι άσχετος προς την φυσικήν...





(Ἀπὸ τὸ βιβλίο "ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ",
Κ. Σαρδελῆ)




+++

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Δ´ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (ΧΡΟΝΙΚΟ)

+++























































+++

ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ...!

+++


Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Είμαι ο πατέρας του κλέφτη…!
Μία αληθινή διδακτική ιστορία από την Κορέα


… Ο οκτάχρονος γιός της οικογένειας είναι πολύ ζωηρός
Και στο παρελθόν έχει προκαλέσει προβλήματα και ανησυχίες
στους γονείς του. Αλλά η τελευταία πράξη του τους άφησε άναυδους
Συνήθως, όταν ο Β. επιστρέφει από το σχολείο, η μητέρα του ελέγχει
την σχολική του σάκα και συζητάει μαζί του πώς πέρασε στο σχολείο,
τι μάθημα έκανε, τι βαθμό πήρε στην ορθογραφία κ.λ.π.
Μια μέρα στην σάκα η μητέρα βρήκε χρήματα. Μετά από αλλεπάληλες
ερωτήσεις τελικώς ο Β. ομολόγησε ότι τα έκλεψε. Η μητέρα
κράτησε την ψυχραιμία της και προσπάθησε να εξακριβώσει
τον τρόπο και τον λόγο της κλοπής.

Πάνω στην ώρα έφθασε και ο πατέρας από την εργασία του στο σπίτι.
Η μητέρα επιμένει στον μικρό να του ομολογήσει την πράξη του.
Εκείνος για ώρα μένει αμίλητος με κατεβασμένο το κεφάλι. Στο τέλος
η μητέρα αποκαλύπτει την κακή πράξη του. Ο πατέρας, χωρίς δεύτερη σκέψη,
του λέει ήρεμα να φορέσει το μπουφάν του και να τον ακολουθήσει.
Βγαίνουν από το σπίτι και βαδίζουν αμίλητοι στον δρόμο. Φθάνουν στο κτίριο
της Ορθόδοξης Μητρόπολης Κορέας. Μπαίνουν στο μικρό παρεκκλήσι
του αγίου Μαξίμου του Γραικού. Μέσα στην κατανυκτική ατμόσφαιρα του Ναού
και χωρίς την παρουσία τρίτων, ο πατέρας αρχίζει να κάνει εδαφιαίες μετάνοιες μπροστά στην Εικόνα του Χριστού λέγοντας μεγαλοφώνως:



-Κύριε, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχώρεσέ με.


Αφού έκανε αμέτρητες μετάνοιες μπροστά στην Εικόνα του Χριστού,
συνεχίζει το ίδιο και στην Εικόνα της Παναγίας:




-Παναγία μου, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχώρεσέ με.

Το ίδιο κάνει και στην Εικόνα του Τιμίου Προδρόμου:

-Άγιε Ιωάννη Πρόδρομε, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχώρεσέ με.
Συνεχίζει στην Εικόνα του Αγίου Μαξίμου του Γραικού:
-Άγιε Μάξιμε, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχώρεσέ με.
Μετά το τέμπλο προχωράει στις υπόλοιπες Εικόνες που βρίσκονται κατά μήκος
του Ναού κάνοντας συνεχώς μετάνοιες και επαναλαμβάνοντας την ίδια προσευχή:

-Άγιοι Κύριλλε και Μεθόδιε, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχωρέστε με.
-Άγιε Ιωάννη της Κροστάνδης, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχώρεσέ με.
-Άγιε Σεραφείμ του Σάρωφ, είμαι ο πατέρας του κλέφτη. Συγχώρεσέ με…

Η προσευχή του πονεμένου πατέρα κράτησε περί τη μια ώρα. Ο Β. αμίλητος στέκεται όλη αυτή την ώρα δίπλα του παρακολουθώντας με αγωνία τα δρώμενα.

Αφού τελείωσε ο πατέρας την προσευχή του με τις μετάνοιες μπροστά
σε όλες τις Εικόνες του Ναού, τότε έσκυψε στον γιο του και του είπε:

-Αγόρι μου, κατάλαβες ότι έκανες μια πολύ κακή πράξη, με την οποία
στενοχώρησες τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους μας;

Ο μικρός με κατεβασμένο το κεφάλι απάντησε μονολεκτικά «ναι».
Τότε ο πατέρας τον έπιασε τρυφερά από το χέρι και επέστρεψαν στο σπίτι τους.

Ήταν η ώρα του δείπνου. Ο μεγαλύτερος δεκάχρονος γιος είπε
την προσευχή της τραπέζης. «Φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται…».
Και μετά ο πατέρας συμπλήρωσε:
-Κύριε, είμαστε η οικογένεια του κλέφτη. Σε παρακαλούμε συγχώρεσέ μας…
Κατά την ώρα του δείπνου δεν ανέφεραν τίποτε για το επίμαχο θέμα.
Οι γονείς συζήτησαν ευχάριστα θέματα και εκδήλωσαν την αγάπη τους
και προς τα δυο παιδιά τους κάνοντας πως έχουν ξεχάσει το δυσάρεστο γεγονός.

Την άλλη μέρα ο πατέρας ήρθε στον Επίσκοπο για να του πει με πόνο ψυχής
τα καθέκαστα και του ζήτησε τη συμβουλή του για το τι δέον γενέσθαι περαιτέρω.
Ο Επίσκοπος συγκλονισμένος από την αντιμετώπιση του προβλήματος
από τον πατέρα δεν του είπε τίποτε. Τον παρεκάλεσε μόνον να περιμένει
μέχρι την επόμενη μέρα. Να προσευχηθούν πρώτα ζητώντας τον φωτισμό
του Θεού για να δουν τι πρέπει να κάνουν ώστε να μη πληγωθεί το παιδί
από κάποια άστοχη ενέργεια.

Την άλλη μέρα οι γονείς με τον Επίσκοπο συζήτησαν αρκετή ώρα.
Συμφώνησαν ότι δεν πρέπει να δοθούν μεγαλύτερες διαστάσεις στο θέμα.
Η καλύτερη παιδαγωγική τιμωρία του παιδιού τους ήταν η έμπονη προσευχή
του πατέρα. Ο πατέρας μαζί με τον γιο του να επιστρέψουν τα χρήματα
από το μέρος που εκείνος τα πήρε. Και η μητέρα να συνεχίσει διακριτικά
να παρακολουθεί το παιδί. Εάν, ο μη γένοιτο, επαναληφθεί παρόμοια πράξη
τότε θα πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα για την αντιμετώπιση, τυχόν,
εμφωλεύουσας ροπής προς την κλοπή. Διαφορετικά θα αποδειχθεί
πως επρόκειτο για ένα απλό περιστατικό, όχι και τόσο σπάνιο
στην παιδική ηλικία.

Η συγκλονιστική προσευχή του άγιου αυτού Κορεάτη πατέρα
θυμίζει αποφθέγματα Γεροντικού:

«Είπε Γέρων: Αμάρτησε ο αδελφός σου; Εσύ αμάρτησες».
Και η θυσιαστική πράξη του έχει το παράλληλό της στην νηστεία που επέβαλε
ο Άγιος Νεκτάριος στον εαυτό του, προκειμένου να λύσει την φιλονικία
των δυο μαθητών της Ριζαρείου Σχολής.



Το όλο γεγονός και η αντιμετώπισή του από τους γονείς του μικρού παιδιού
είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα ότι ο Ορθόδοξος τρόπος ζωής ριζώνει
«καθ’ ημέραν τη εκκλησία» (Πρ. 2:47) τη παροικούση εν Κορέᾳ.

«Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος»
(Ψαλμ. 112:2)



Πηγή: περιοδικό Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής :
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ (σελ. 484-486)


Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Δ´ ΠΕΡΙΟΔΟΥ Δ´

+++



ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Δ´
ΠΕΡΙΟΔΟΥ Δ´

Σάββατο 10 Ἰουνίου 2012
Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀντωνίνης




Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀχαρνῶν Ἀττικῆς

Ὀργάνωση: Ἁγιογραφεῖο Ἱερᾶς Μονῆς
Ἁγίων Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης Φυλῆς Ἀττικῆς













Με την Χάρη του Θεού, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία ,
το τελευταίο εφετινό Μάθημα Αγιογραφίας.

Οι τρεις στόχοι του Μαθήματος ήταν

α. η αναφορά στους Εικονόφιλους Αγίους του Καλοκαιριού,

β. η συνέχιση της Αγιογράφησης των Εικόνων, με τις οποίες
οι Μαθητές θα λάβουν μέρος στην Έκθεση του προσεχούς Δεκεμβρίου
"Εικόνα και Ελπίδα. Το Κολιμπρί και η ευθύνη μας", και

γ. ο σχολιασμός των έργων και η αλληλοβοήθεια στον κοινό αγώνα,
μέσῳ της ανταλλαγής γνώσεων και απόψεων μεταξύ των συμμαθητών...


ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΥΝΤΟΜΑ




+++

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Δ΄ (ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2011-2012)

+++




+++

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΚΕΣ (Σύγχρονου δήθεν Αγιογράφου) 15

+++




...Η μίμησι της αλήθειας -ποιάς όμως αλήθειας;-
είναι βέβαια μία μεσαιωνική αντίληψι, που στη βυζαντινή Εικόνα
αποκτά ολότελα διαφορετική σημασία.



"Η εξάρτησις εκ των παλαιών καλών προτύπων απετέλει
άλλωστε ένα εκ των σημαντικοτέρων παραγόντων
του εν γένει πνευματικού βίου του Βυζαντίου".

..."Το καλλιτεχνικόν καθήκον του ζωγράφου κατά την μεσαιωνικήν
αντίληψιν, συνίστατο εις το να οργανώση ούτος την αλήθειαν
του έργου του επι τῃ βάσει της Παραδόσεως... χωρίς να ενδιαφέρεται
περί του αν θα αποδώση τας καλλιτεχνικάς του μορφάς επι τῃ βάσει
των δεδομένων, τα οποία προσφέρονται εκ της ακριβούς
παρατηρήσεως του έξω κόσμου...




(Ἀπὸ τὸ βιβλίο "ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ",
Κ. Σαρδελῆ)




+++

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΟΣ

+++

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΟΣ
(Αδελφός Βασιλείου του Μεγάλου)

Μνήμη: 8η Ἰουνίου


+++

Ο Οσιομάρτυς Παύλος ο εν τη Μονή του Καϊουμά



+++

Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ
Ο ΕΝ Τῌ ΜΟΝῌ ΤΟΥ ΚΑΪΟΥΜΑ

Μνήμη: 8ῃ Ἰουνίου



Ὁ Ὅσιος Παῦλος γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη,
ὅπου καὶ ἐκάρη Μοναχός.
Ὅταν ἐβασίλευσε ὁ εἰκονομάχος Κωνσταντίνος Ε΄
ὁ Κοπρώνυμος,
ὁ Ὅσιος ὁμολόγησε μὲ ἀνδρεία τὸν Ὀρθόδοξη Πίστη
καὶ ἤλεγξε κατὰ πρόσωπον τὸν δυσσεβὴ τύραννο. Μεταξὺ τῶν ἄλλων,
τοῦ ὑπενθύμισε ὅτι δὲν ἐπιτρεπόταν
στὸν αὐτοκράτορα νὰ ἐπεμβαίνει
στὰ τῆς Ἐκκλησίας
καὶ νὰ ἀλλοιώνει τὶς σεπτὲς παραδόσεις,
οἱ ὁποῖες θεσπίστηκαν
ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες
καὶ μὲ τὴν πρόφαση τῆς "κάθαρσης" νὰ εἰσάγει τὴν ἀσέβεια.

Ὁ αὐτοκράτορας ἔξαλλος ἀπὸ τὸν δίκαιο ἔλεγχο τοῦ Ὁσίου, διέταξε
νὰ τὸν φυλακίσουν ὡς τολμητία καὶ νὰ ἀσφαλίσουν
τὰ πόδια του
στὸ τιμωρητικὸ ξύλο.
Ὅταν σὲ λίγες ἡμέρες ὁ Ὅσιος παρουσιάστηκε πάλι
ἐνώπιον τοῦ τυράννου
ἐπανέλαβε μὲ ἀκόμη μεγαλύτερο ζῆλο τὴν ὁμολογία του,
κάνοντας ἔτσι τὸν Κοπρώνυμο νὰ διατάξη τὴν κοπὴ τῆς μύτης του.

Τρεῖς ἡμέρες ἀργότερα, σὲ τρίτη ἀνάκριση, ὁ Ὅσιος δήλωσε·
«Οὔτε ὀ παρατεταμένος ἐγκλεισμός, οὔτε οἱ ἀκρωτηριάσεις, οὔτε ὁποιαδήποτε
ἄλλη μορφὴ θανάτωσης θὰ μὲ κάνουν
νὰ ἀρνηθῶ τὴν τιμὴ τῶν ἱερῶν Εἰκόνων!
».
Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ὁ τύραννος δαιμονίσθηκε καὶ διέταξε νὰ περιχύσουν
τὸν Ὅσιο μὲ λιωμένη πίσσα καὶ μετὰ νὰ τὸν κλείσουν στὴν φυλακή.

Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος τρεφόταν μὲ τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἱερὰ Προσευχή.
Μετὰ ἀπὸ τέταρτη ἀνάκριση μὲ τὰ ἴδια ἀποτελέσματα, ὁ δυσσεβὴς
αὐτοκράτορας διέταξε νὰ τυφλωθῆ ὁ Ὅσιος
καὶ νὰ συρθῆ κατόπιν
μὲ σχοινιὰ μέχρι τὴν ἀγορά.
Στὸ μαρτύριο αὐτὸ ὁ Ὅσιος παρέδωσε
τὴν ἡρωϊκὴ ψυχή του
καὶ οἱ ἐργάτες τῆς ἀνομίας ἔριξαν
τὸ Ἅγιο μαρτυρικὸ σῶμα του
στὰ σκυλιά.

Εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ὅμως, κατάφεραν νὰ τὸ πάρουν
καὶ νὰ τὸ ἐνταφιάσουν κρυφὰ κοντὰ στὴν Μονὴ Καϊουμᾶ,
στὴν συνοικία τῆς στέρνας τοῦ Ἄσπαρ.

Μετὰ ἀπὸ ἑκατὸν δεκαοκτὼ χρόνια ὁ Ἅγιος Πατριάρχης Ἀντώνιος
ἔλαβε ἐντολὴ σὲ ἐνύπνιο νὰ κάνη τὴν ἀνακομιδὴ τοῦ τιμίου Λειψάνου τοῦ Ὁσίου.
Πράγματι, ἀφοῦ ἐτέλεσε πρῶτα τὴν θεία Λειτουργία στὴν Μονὴ Καϊουμᾶ,
ὁ Πατριάρχης ἄρχισε τὴν ἔρευνα γιὰ τὴν ἀνεύρεση τοῦ θησαυροῦ.

Τὸ σκήνωμα βρέθηκε τελικῶς κρυμένο πίσω ἀπὸ ἕνα ὁγκόλιθο, ὁ ὁποῖος
μόλις μετακινήθηκε ἀπεκάλυψε τὸ Ἅγιο Λείψανο,
τὸ ὁποῖο ἦταν ἐντελῶς ἄφθορο
καὶ εὐωδίαζε ἄρρητα.
Μεταφέρθηκε τότε μὲ τιμὲς στὸν Ναὸ τῆς Θεοτόκου,
ὅπου ὁλόκληρη ἡ Βασιλεύουσα προσέδραμε, προκειμένου νὰ τὸ τιμήση.
Ἀναφέρεται δὲ ὅτι πλῆθος θαυμάτων ἐπιτελέσθηκαν τότε.



+++

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓ. ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ 1 (ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ)



+++

Ἀπὸ τὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου





Ἀνθρώπινη αδυναμία και θεία βοήθεια


"Θα ήθελα να είχα περισσότερες δυνάμεις, μα ο Θεός δεν μου δίνει".
Και μην περιμένετε ότι θα σας δώσει!
Εξαρχής σας προίκισε μιά γιά πάντα με ορισμένες δυνάμεις,
τόσο σωματικές όσο και ψυχικές.
Είναι λίγες, το ξέρω. Γι' αυτό χρειάζεστε την ενίσχυσή Του.
Ο Κύριος, όμως, ενισχύει τον άνθρωπο όχι από πριν,
δίνοντάς του πλεόνασμα δυνάμεων ως αποθεματικό,
αλλά στην ώρα της ανάγκης.
Τι γίνεται δηλαδή;
Προσπαθεί κανείς να εκτελέσει ένα έργο,
αλλά βλέπει ότι δεν τα βγάζει πέρα μόνος του.
Ζητάει, λοιπόν, με προσευχή τη βοήθεια του Θεού.
Η βοήθεια έρχεται. Μα μόλις ολοκληρωθεί το έργο παύει.
Και ο άνθρωπος μένει, όπως πρώτα, αδύναμος.
Όταν και σ' άλλη περίπτωση χρειαστεί τη θεία βοήθεια,
του ξαναδίνεται. Κάνει τη δουλειά του. Και μόλις τελειώσει,
η παροχή της βοήθειας σταματάει. Έτσι μένει πάλι
ο ίδιος, ο αδύναμος άνθρωπος.
Αυτό γίνεται πάντα.

Όποιος, όμως, δεν κάνει τίποτα, όποιος δεν ενεργοποιεί
όλες του τις δυνάμεις, δεν κοπιάζει ώσπου ν' αποκάμει
και δεν ζητάει τη βοήθεια του Θεού, δεν πρόκειται να τη λάβει.
Αλλά κι εκείνος που νομίζει πως ό,τι κατορθώνει οφείλεται
στη δική του ικανότητα και δύναμη, απατά τον εαυτό του.
Για να βάλει μυαλό, λοιπόν, θα παιδαγωγηθεί οπωσδήποτε
κάποια φορά από το Θεό. Και να πως: Θα καταπιαστεί
με μιά δουλειά που έκανε πάντα χωρίς δυσκολία.
"Αυτό γιά μένα είναι παιγνιδάκι!",
θα συλλογίζεται αυτάρεσκα. Απροσδόκητα, όμως,
θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ξάφνου, με θεία παραχώρηση, η ικανότητα και δύναμή του,
για τις οποίες τόσο καμάρωνε, έγιναν καπνός!
Τότε αναγκάζεται να ταπεινωθεί και να επικαλεστεί το Θεό,
που, για να τον τιμωρήσει και να τον διδάξει,
συχνά τον αφήνει αβοήθητο.

Σας παρακαλώ, λοιπόν, να ενεργείτε πάντα έχοντας
το αίσθημα της αδυναμίας, να ζητάτε την θεία βοήθεια και,
αφού ολοκληρώνετε κάθε έργο σας, να διατηρείτε
αμείωτο το ίδιο αίσθημα, που περιφρουρεί την ταπείνωση.


+++

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Ο Άγιος Ιωάννης ο Oμολογητής (Ηγούμενος της Mονής της Μοναγρίας)

+++

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΓΡΙΑΣ

Μνήμη: 4ῃ Ἰουνίου


Ὁ Ἅγιος Πατέρας μας καὶ Ὁμολογητὴς Ἰωάννης, διετέλεσε
Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Μοναγρίας, ἡ ὁποία βρισκόταν
στὸ ὄρος Ὄλυμπος τῆς Βιθυνίας.
Θυσίασε τὴν ζωή του
ὑπὲρ τῶν Ἁγίων Εἰκόνων, ἐφ' ὅσον
μαρτύρησε κατὰ τοὺς χρόνους
τῆς βασιλείας τοῦ ἀσεβεστάτου
αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Ε΄ τοῦ Κοπρωνύμου.
Τὸ μαρτύριό του προηγήθηκε λίγο ἐκείνου
τοῦ Ὁσίου Στεφάνου τοῦ Νέου (28 Νοεμ.).


+++

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

«ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ» (Μέρος Θ΄) Το παραδεισένιο περιστεράκι της Αγιογραφίας (Μέρος ΛΒ΄)


...Ἤδη ἡ μορφὴ τοῦ Κυρίου μας ὡς Καλοῦ Ποιμένος ἄρχισε νὰ διαμορφώνεται.
Τὰ ἁπλὰ αὐτὰ καὶ εὔκολα στὸν σχεδιασμό τους σχήματα, τὰ ὁποῖα
κατὰ κάποιον τρόπο περιέγραψαν χονδρικὰ τὰ στοιχεῖα
τῆς Εἰκόνας, ἦταν ἀρκετὰ γιὰ τὴν ὥρα.
Τώρα καὶ μόνον τώρα, ἐπιτρέπεται, σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες,
ὁ λεπτομερὴς σχεδιασμὸς τοῦ καθενὸς ἀπὸ αὐτά.



Τὸ τρίτο αὐτὸ βῆμα, τὸ Παραδεισένιο Περιστεράκι μὲ τοὺς βοηθούς του,
τὸ πραγματοποίησαν μὲ χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμὸ σὲ δύο στάδια:

α. Ἀνέλυσαν κάθε στοιχεῖο τῆς δεύτερης φάσης σχηματοποίησης (μερικῆς),
στὰ ἀκόμη μικρότερα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα τὸ συναπαρτίζουν
καὶ τὰ ἐξέτασαν λεπτομερῶς, τὸ κάθε ἕνα χωριστά.

Αὐτὴ ἡ ἐκπληκτικὰ ὄμορφη ἐργασία λέγεται ἀνάλυση.

β. Στὴν συνέχεια καὶ ἀφοῦ μελέτησαν προσεκτικά, ἐξονυχιστικά, καὶ σχεδίασαν
ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπὶ μέρους στοιχεῖα, τὰ ἐπανασύνθεσαν σὲ σύνολο,
ὅπου τὸ κάθε ἕνα τοποθετήθηκε στὴν ἀκριβῆ θέση του.

Πρόκειται γιὰ τὴν ἐργασία τῆς σύνθεσης.




Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Ἁγιογραφικὸ Ἐγχειρίδιο
«Τὸ Παραδεισένιο Περιστεράκι
τῆς Ἁγιογραφίας»



+++

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΚΕΣ (Σύγχρονου δήθεν Αγιογράφου) 14

+++




...Τον σεβασμό ή μη των πολιτιστικών αξιών μιάς εποχής
δεν τον εκφράζουν οι λίγοι, αλλά οι πολλοί...
Στο γεγονός αυτό θα πρέπει να αποδώσουμε την εξαφάνιση
της Μακεδονικής «σχολής
» στα τέλη του ΙΔ΄ αιώνα
και την επικράτηση της Κρητικής, η οποία, με τον ιδεαλισμό της
και την δραματικότητά της, εκφράζει πιό γνήσια
το λαϊκό αίσθημα και την Ορθόδοξη Παράδοση.



Μακεδονική «σχολή------------------------------------Κρητική «σχολή»


Η Μακεδονική «σχολή», η οποία δεν εμφανίζεται αιφνιδίως
κατά τους χρόνους των Παλαιολόγων, αλλ' έχει τας ρίζας της
εις τους προγενεστέρους αιώνας, και μάλιστα εις την κλασσικιστικήν
περίοδον των Κομνηνών, ...αντικατοπτρίζει τας τάσεις
των ουμανιστών και των κύκλων του παλατιού.
Είναι μία τέχνη ανακτορική και αριστοκρατική.
Να λοιπόν, γιατί η Κρητική
«σχολή» κέρδισε τη μάχη.
Οι αισθητικές αντιλήψεις του λαού ήταν άκρως αντίθετες
από εκείνες των κύκλων του παλατιού.
Η θρησκευτική ευλάβεια, που πρέπει να εμπνέει την Εικόνα,
στάθηκε βασικό ανανεωτικό στοιχείο,
το οποίο δάμασε τις αρχές της φυσιοκρατικής τέχνης...




(Ἀπὸ τὸ βιβλίο "ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ",
Κ. Σαρδελῆ)




+++

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

«ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ» (Μέρος Η΄) Το παραδεισένιο περιστεράκι της Αγιογραφίας (Μέρος ΛΑ΄)


...Στὴν δεύτερη φάση τῆς σχηματοποίησης, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται
ὡς μερικὴ ἔναντι τῆς πρώτης, τῆς γενικῆς, τὰ μικρότερα στοιχεῖα,
τὰ ὁποῖα περικλείονται μέσα στὰ γενικά, ἀποδίδονται ἀπέριττα,
μόνον μὲ ἁπλὲς γραμμές, οἱ ὁποῖες στὴν ζωγραφικὴ
ὀνομάζονται οὐσιώδεις γραμμές:



Τὸ θεῖο Πρόσωπο, τὰ ἄχραντα Χέρια, τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο, τὸ σημεῖο,
ὁ μεγάλος ξύλινος Σταυρός, ὁ ὁποῖος βρίσκεται ὄπισθεν τοῦ Κυρίου,
τὸ σωσμένο Προβατάκι καὶ τὰ φορέματα τοῦ Κυρίου.

Στὸ στάδιο αὐτὸ τῆς ἐργασίας πρέπει νὰ λαμβάνεται μέριμνα,
ὥστε τὸ ἐμβαδὸν τοῦ ζωγραφικοῦ μέρους τῆς Εἰκόνας νὰ εἶναι ἴσο
μὲ τὸ ἐμβαδὸν τοῦ χρυσοῦ ῾῾κάμπου᾿᾿, ποὺ τὸ περιβάλλει.

Αὐτὸς εἶναι ἕνας σημαντικὸς καὶ οὐσιαστικὸς κανόνας,
γιὰ τὸν ὁποῖο γίνεται ἀναφορὰ στὴν συνέχεια,
στὸ κεφάλαιο γιὰ τὴν κατανομὴ τοῦ φωτός.




Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Ἁγιογραφικὸ Ἐγχειρίδιο
«Τὸ Παραδεισένιο Περιστεράκι
τῆς Ἁγιογραφίας»



+++

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012