+++
Ἀπὸ τὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου
Ἀνθρώπινη αδυναμία και θεία βοήθεια
"Θα ήθελα να είχα περισσότερες δυνάμεις, μα ο Θεός δεν μου δίνει".
Και μην περιμένετε ότι θα σας δώσει!
Εξαρχής σας προίκισε μιά γιά πάντα με ορισμένες δυνάμεις,
τόσο σωματικές όσο και ψυχικές.
Είναι λίγες, το ξέρω. Γι' αυτό χρειάζεστε την ενίσχυσή Του.
Ο Κύριος, όμως, ενισχύει τον άνθρωπο όχι από πριν,
δίνοντάς του πλεόνασμα δυνάμεων ως αποθεματικό,
αλλά στην ώρα της ανάγκης.
Τι γίνεται δηλαδή;
Προσπαθεί κανείς να εκτελέσει ένα έργο,
αλλά βλέπει ότι δεν τα βγάζει πέρα μόνος του.
Ζητάει, λοιπόν, με προσευχή τη βοήθεια του Θεού.
Η βοήθεια έρχεται. Μα μόλις ολοκληρωθεί το έργο παύει.
Και ο άνθρωπος μένει, όπως πρώτα, αδύναμος.
Όταν και σ' άλλη περίπτωση χρειαστεί τη θεία βοήθεια,
του ξαναδίνεται. Κάνει τη δουλειά του. Και μόλις τελειώσει,
η παροχή της βοήθειας σταματάει. Έτσι μένει πάλι
ο ίδιος, ο αδύναμος άνθρωπος.
Αυτό γίνεται πάντα.
Όποιος, όμως, δεν κάνει τίποτα, όποιος δεν ενεργοποιεί
όλες του τις δυνάμεις, δεν κοπιάζει ώσπου ν' αποκάμει
και δεν ζητάει τη βοήθεια του Θεού, δεν πρόκειται να τη λάβει.
Αλλά κι εκείνος που νομίζει πως ό,τι κατορθώνει οφείλεται
στη δική του ικανότητα και δύναμη, απατά τον εαυτό του.
Για να βάλει μυαλό, λοιπόν, θα παιδαγωγηθεί οπωσδήποτε
κάποια φορά από το Θεό. Και να πως: Θα καταπιαστεί
με μιά δουλειά που έκανε πάντα χωρίς δυσκολία.
"Αυτό γιά μένα είναι παιγνιδάκι!",
θα συλλογίζεται αυτάρεσκα. Απροσδόκητα, όμως,
θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ξάφνου, με θεία παραχώρηση, η ικανότητα και δύναμή του,
για τις οποίες τόσο καμάρωνε, έγιναν καπνός!
Τότε αναγκάζεται να ταπεινωθεί και να επικαλεστεί το Θεό,
που, για να τον τιμωρήσει και να τον διδάξει,
συχνά τον αφήνει αβοήθητο.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, να ενεργείτε πάντα έχοντας
το αίσθημα της αδυναμίας, να ζητάτε την θεία βοήθεια και,
αφού ολοκληρώνετε κάθε έργο σας, να διατηρείτε
αμείωτο το ίδιο αίσθημα, που περιφρουρεί την ταπείνωση.
+++
Ἀπὸ τὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου
Ἀνθρώπινη αδυναμία και θεία βοήθεια
"Θα ήθελα να είχα περισσότερες δυνάμεις, μα ο Θεός δεν μου δίνει".
Και μην περιμένετε ότι θα σας δώσει!
Εξαρχής σας προίκισε μιά γιά πάντα με ορισμένες δυνάμεις,
τόσο σωματικές όσο και ψυχικές.
Είναι λίγες, το ξέρω. Γι' αυτό χρειάζεστε την ενίσχυσή Του.
Ο Κύριος, όμως, ενισχύει τον άνθρωπο όχι από πριν,
δίνοντάς του πλεόνασμα δυνάμεων ως αποθεματικό,
αλλά στην ώρα της ανάγκης.
Τι γίνεται δηλαδή;
Προσπαθεί κανείς να εκτελέσει ένα έργο,
αλλά βλέπει ότι δεν τα βγάζει πέρα μόνος του.
Ζητάει, λοιπόν, με προσευχή τη βοήθεια του Θεού.
Η βοήθεια έρχεται. Μα μόλις ολοκληρωθεί το έργο παύει.
Και ο άνθρωπος μένει, όπως πρώτα, αδύναμος.
Όταν και σ' άλλη περίπτωση χρειαστεί τη θεία βοήθεια,
του ξαναδίνεται. Κάνει τη δουλειά του. Και μόλις τελειώσει,
η παροχή της βοήθειας σταματάει. Έτσι μένει πάλι
ο ίδιος, ο αδύναμος άνθρωπος.
Αυτό γίνεται πάντα.
Όποιος, όμως, δεν κάνει τίποτα, όποιος δεν ενεργοποιεί
όλες του τις δυνάμεις, δεν κοπιάζει ώσπου ν' αποκάμει
και δεν ζητάει τη βοήθεια του Θεού, δεν πρόκειται να τη λάβει.
Αλλά κι εκείνος που νομίζει πως ό,τι κατορθώνει οφείλεται
στη δική του ικανότητα και δύναμη, απατά τον εαυτό του.
Για να βάλει μυαλό, λοιπόν, θα παιδαγωγηθεί οπωσδήποτε
κάποια φορά από το Θεό. Και να πως: Θα καταπιαστεί
με μιά δουλειά που έκανε πάντα χωρίς δυσκολία.
"Αυτό γιά μένα είναι παιγνιδάκι!",
θα συλλογίζεται αυτάρεσκα. Απροσδόκητα, όμως,
θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ξάφνου, με θεία παραχώρηση, η ικανότητα και δύναμή του,
για τις οποίες τόσο καμάρωνε, έγιναν καπνός!
Τότε αναγκάζεται να ταπεινωθεί και να επικαλεστεί το Θεό,
που, για να τον τιμωρήσει και να τον διδάξει,
συχνά τον αφήνει αβοήθητο.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, να ενεργείτε πάντα έχοντας
το αίσθημα της αδυναμίας, να ζητάτε την θεία βοήθεια και,
αφού ολοκληρώνετε κάθε έργο σας, να διατηρείτε
αμείωτο το ίδιο αίσθημα, που περιφρουρεί την ταπείνωση.
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου