Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ

+++

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ

Μνήμη: 27 Σεπτεμβρίου 

 

* *** * 

 

ΣΥΝΑΞΑΡΙ

Τῇ ΚΖ΄ (27ῃ) τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου μνήμη τοῦ Ἁγιου Μάρτυρος ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ τεσσαράκοντα ἐννέα ΜΑΡΤΥΡΩΝ

 

 

ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς κατήγετο ἀπὸ τῆς χώρας τῶν Καρχηδονίων, τῆς ἐν τῇ Ἀφρικῇ εὑρισκομένης, συναριθμούμενος εἰς τὸ στρατιωτικὸν τάγμα, τὸ καλούμενον τῶν Καλανδῶν, ἐν ἔτει σπη΄ (288). Πορευόμενος δὲ εἰς τὴν Ρώμην μεθ’ ὅλου τοῦ στρατιωτικοῦ τάγματος, μόνος αὐτὸς ἔλαμπε μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀπίστων στρατιωτῶν, διὰ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, καθὼς καὶ ὁ ἀστὴρ λάμπει ἐν μέσῳ τῆς σκοτεινῆς καὶ ἀσελήνου νυκτός. Ἦτο δὲ ἐκ προγόνων πεφωτισμένος εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ ὁ μακάριος. Διότι εἷς ἐκ πατρὸς προπάππος του, πορευθεὶς εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτε ἦτο ἐπὶ γῆς ὁ Κύριος, καὶ θεωρήσας μὲ τοὺς ἰδίους του ὀφθαλμοὺς τὰ θαυμάσια, ἅπερ ἐποίει, ἐπίστευσεν. Ὅθεν ἐπιστρέψας εἰς τὸν οἶκόν του, ἔδωκεν εἰς ὅλους τοὺς συγγενεῖς καὶ ἀπογόνους του τὴν καλὴν ταύτην πραγματείαν καὶ τὸν φωτισμὸν τῆς θεογνωσίας. Ἐπειδὴ δὲ ὁ τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς Καλλίστρατος ἐφανερώθη εἰς τοὺς συστρατιώτας του ὅτι ἦτο Χριστιανός, διαβάλλεται πρὸς Περσεντῖνον τὸν στρατηλάτην, ὅτε Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς οἱ βασιλεῖς ἐφέροντο μανικῶς κατὰ τῶν Χριστιανῶν.

Παρασταθεὶς λοιπὸν ἔμπροσθεν τοῦ Περσεντίνου καὶ ἐρωτηθείς, ὁμολογεῖ παρρησίᾳ τὴν εἰς Χριστὸν εὐσέβειαν. Ὅθεν ἐξαπλωθεὶς κατὰ γῆς, τόσον ἄσπλαγχνα ἐδάρη ὁ τρισόλβιος, ὥστε ἔτρεχε τὸ αἷμα του ποταμηδόν. Ἔπειτα σύρεται ὕπτιος ἐπάνω εἰς λεπτὰ τεμάχια τούβλων καὶ καταξεσχίζεται τὰς πρότερον πληγωθείσας σάρκας του. Εἶτα ποτίζεται διὰ χωνίου τὸ ὕδωρ μιᾶς ὁλοκλήρου λεκάνης καὶ φουσκώνεται ὡς ἀσκός. Μετὰ ταῦτα τίθεται ὁ μακάριος μέσα εἰς ἕνα σάκκον καὶ ρίπτεται εἰς τὸ μέσον τῆς θαλάσσης, θεωροῦντος καὶ τοῦ στρατηλάτου. Ἐπειδὴ δὲ ὁ σάκκος ἐσχίσθη κατὰ θείαν δύναμιν, διὰ τοῦτο ὁ Ἅγιος ἐφέρθη ὑπὸ δύο δελφίνων ὑγιὴς ἔξω εἰς τὴν παραλίαν. Τότε οἱ μετ’ αὐτοῦ ὄντες στρατιῶται, τεσσαράκοντα ἐννέα τὸν ἀριθμόν, βλέποντες τὸ τοιοῦτον θαυμάσιον, ἐπίστευσαν καὶ προσφέρονται εἰς τὸν Χριστὸν διὰ μέσου τοῦ Ἁγίου. Ὅθεν ὅλοι αὐτοὶ δέρονται καὶ συντρίβονται τὰ μέλη των. Ἔπειτα ρίπτονται εἰς τὴν φυλακήν, καὶ ἐκεῖ διδάσκονται ἀπὸ τὸν Ἅγιον Καλλίστρατον τὰ δόγματα τῆς θείας τοῦ Χριστοῦ οἰκονομίας καὶ τὰ περὶ κρίσεως καὶ ἀνταποδόσεως, καὶ περὶ ἄλλων ἀξίων μαθήσεως. Καὶ πρὸς τούτοις παρακινοῦνται ἀπὸ αὐτὸν εἰς τὸ νὰ ὑπομείνωσιν ἀνδρείως τὸ μαρτύριον.

Μετὰ δὲ μίαν ἡμέραν παρασταθέντες πρὸς τὸν στρατηλάτην, καὶ ἀποδειχθέντες πλέον ἄφοβοι ἢ πρότερον, δέρονται πάλιν. Εἶτα δεθέντες τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, ρίπτονται μέσα εἰς τὴν ἐκεῖ εὑρισκομένην κολυμβήθραν, ἥτις ὠνομάζετο Ὠκεανός. Ὁ δὲ Ἅγιος Καλλίστρατος προσηυχήθη νὰ γίνῃ βάπτισμα εἰς αὐτοὺς ἡ κολυμβήθρα ἐκείνη. Καί, ὢ τοῦ θαύματος! εὐθὺς ἐλύθησαν τὰ δεσμά, καὶ ἐξῆλθον οἱ Ἅγιοι ἀπὸ τοῦ ἁγιάσματος τῆς κολυμβήθρας ἐνδεδυμένοι στολὰς λαμπράς. Ὁ δὲ Μάρτυς Καλλίστρατος ἐφάνη φορῶν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς του εὐπρεπέστατον στέφανον. Ἤκουσε δὲ καὶ θείαν φωνήν, ἥτις παρεθάρρυνεν αὐτόν. Ἐκ δὲ τῆς φωνῆς τὸ ἐκεῖ πλησίον εὑρισκόμενον εἴδωλον ἔπεσε κατὰ γῆς καὶ διελύθη εἰς κονιορτόν. Διὰ τούτου δὲ τοῦ θαύματος πιστεύουσιν εἰς τὸν Χριστὸν ἄλλοι ἑκατὸν τριάκοντα πέντε στρατιῶται. Φυλακισθέντων δὲ πάλιν τῶν τεσσαράκοντα ἐννέα στρατιωτῶν ὁμοῦ μὲ τὸν Ἅγιον Καλλίστρατον, ἐφοβήθη ὁ στρατηλάτης μήπως κάμωσι καὶ ἄλλα θαυμάσια, καὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ἄλλοι πολλοί· διὰ τοῦτο ἔπεμψε τὴν νύκτα καὶ κατέκοψεν εἰς λεπτὰ τεμάχια τὰ σώματα τῶν Ἁγίων. Τούτων δὲ τὰ ἱερὰ λείψανα κηδεύσαντες οἱ ἑκατὸν τριάκοντα πέντε στρατιῶται, ἔκτισαν εἰς αὐτοὺς καὶ Ναὸν ὡραιότατον.

+++