ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΕΘΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤῼ (ΕΝΑ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ)

+++

ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΕΘΑ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤῼ

Μνήμη: 24η Ὀκτωβρίου

ΣΥΝΑΞΑΡΙ

Τῇ ΚΔ΄ (24ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος ΑΡΕΘΑ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ

 

ΑΡΕΘΑΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ἦτο πρῶτος τῆς πόλεως Νεγρᾶς ἐν Αἰθιοπίᾳ [1], ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ εὐσεβεστάτου Ἰουστίνου. Κατὰ δὲ τὸν πέμπτον χρόνον τῆς βασιλείας τούτου, ἤτοι ἐν ἔτει φκγ’ (523), ὅτε ἐβασίλευεν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν Ἐλεσβαὰν ὁ περιβόητος καὶ ὀνομαστὸς διὰ τὴν δικαιοσύνην καὶ εὐσέβειαν, ὅστις εἶχε τὰ βασίλειά του κατεσκευασμένα εἰς πόλιν τινὰ καλουμένην Αὔξουσαν [2], Ἑβραῖος τις, ὀνόματι Δουνουάν, δυσσεβὴς λίαν καὶ πολέμιος ἐχθρὸς τῶν Χριστιανῶν, ἐξουσίαζε τὴν Εὐδαίμονα Ἀραβίαν (ἥτις πάλαι ἐλέγετο Σαβᾶ καὶ κατόπιν Ὁμηρῖτις) [3].

Ὁ δὲ χριστιανικώτατος Ἐλεσβαὰν ἐχθρεύετο πολλὰ τὸν δυσσεβῆ Δουνουάν, ἐπειδὴ εἰς ὅλον σχεδὸν τὸν κόσμον ἐκηρύττετο ὁ Χριστὸς Θεὸς ἀληθέστατος καὶ αὐτὸς ὁ παμμίαρος ἠρνεῖτο τὴν Σάρκωσιν αὐτοῦ καὶ ὡμοφρόνει καὶ συνεκοινώνει μὲ τοὺς προγόνους του, οἵτινες ἐσταύρωσαν τὸν Χριστόν, ἔχων καὶ αὐτὸς ὁμοίαν πρὸς αὐτοὺς γνώμην μισόχριστον. Πολλάκις λοιπὸν ὁ εὐσεβὴς βασιλεὺς Ἐλεσβαὰν ἐπολέμησε τὸν Ἑβραῖον καὶ τὸν ἐνίκησε τοσοῦτον, ὥστε, ἵνα μὴ τὸν πολεμῇ ἔστερξε καὶ τοῦ ἐπλήρωνε κεφαλικὸν φόρον, ἀλλὰ πάλιν ὕστερον ἐψεύσθη εἰς τὰς ὁμολογίας του ὁ ἄνομος· ὅθεν ὁ βασιλεὺς συνήθροισε πολὺ στράτευμα καὶ τελείως τὸν ἐξησθένισε καὶ τὴν φυγὴν αὐτοῦ προὐκάλεσεν. Ἔπειτα ἀφῆκεν εἰς τὴν πόλιν πολλὴν φρουράν, νὰ τὴν φυλάττωσι ἀπὸ τὰς πανουργίας τοῦ Ἑβραίου, καὶ ἔστρεψεν εἰς τὴν βασιλείαν του, ἀλλὰ πάλιν ὁ τρισκατάρατος ἐκεῖνος δὲν ἔπαυσεν, ἀλλὰ συνήγαγε λαὸν ἀπὸ διαφόρους τόπους, καὶ πολεμήσας τὴν Ὁμηρίτιδα, ἐφόνευσε τοὺς φύλακας καὶ ἔλαβε τυραννικῶς τὴν ἀρχήν, καὶ ὅσους δὲν ἤθελον νὰ ἀρνηθῶσι τὸν Χριστὸν τοὺς ἐθανάτωνε μὲ τόσην ἀπανθρωπίαν καὶ σκληρότητα, ὥστε ὅλοι τοῦ ὑπετάσσοντο, τρέμοντες τὴν ἄμετρον αὐτοῦ ἀγριότητα.

Ἡ δὲ Νεγρά, ἥτις ἦτο πόλις πολυάνθρωπος καὶ εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο πρῶτος ὁ Ἀρέθας, ὡς εἴπομεν, ὑπέκειτο εἰς τὴν Ὁμηρίτιδα, τὴν ὁποίαν ἐξουσίαζεν ὁ Ἑβραῖος, οἱ πολῖται ὅμως αὐτῆς ἦσαν Χριστιανοὶ ἀπὸ τὸν καιρὸν τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου υἱοῦ τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου, ὅστις ἔστειλε τότε πρὸς τοὺς Ὁμηρίτας μεσίτας, μὲ χαρίσματα πρὸς τὸν βασιλέα των, καὶ τοὺς ἐπέτρεψε νὰ κτίσωσιν Ἐκκλησίαν εἰς τὴν Νεγράν, εἰς τὴν ὁποίαν ἔστειλεν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἱερὸν καὶ ἐνάρετον Ἀρχιερέα, τὴν κλῆσιν Θεόφιλον, διὰ νὰ κυβερνᾷ τοὺς εὐσεβεῖς καὶ νὰ τοὺς ποιμαίνῃ θεαρέστως μὲ τὴν ἀρετὴν καὶ σοφίαν του...

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ 

 

+++

«Ε.Ε.Ε»: ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2025

 +++ 

 

*  ***  *

*  ***  * 

 

  

 

  

 

+++

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

+++

ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΑΚΩΒΟ, ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟ

Μνήμη 23ῃ Ὀκτωβρίου

*  *  *

 

*  *  *

 

...Ο Άγιος στην περίφημη Eπιστολή του διδάσκει, επίσης,

πρώτον, την διαφορά που έχουν οι πειρασμοί.
Ποιός πειρασμός γίνεται στον άνθρωπο κατά παραχώρηση του Θεού
και ποιός προξενείται από την επιθυμία του ανθρώπου.

Δεύτερον, ότι οι Χριστιανοί πρέπει να δείχνουν την πίστη τους
όχι μόνον με λόγια αλλά κυρίως με έργα.

Τρίτον, παραγγέλλει να μη προτιμώνται στην Εκκλησία
οι πλούσιοι περισσότερον από τους πτωχούς,
αλλά μάλλον να επιπλήττονται οι πλούσιοι ως υπερήφανοι.

Τέταρτον δε και τελευταίο, αφού παρηγορεί ο Άγιος εκείνους
που αδικούνται και τους παρακινεί να μακροθυμούν
και να υπομένουν μέχρι την Δευτέρα παρουσία του Χριστού,
δείχνοντάς τους με το παράδειγμα του Ιώβ
το πόσο χρήσιμη είναι η υπομονή,
παραγγέλλει στους ασθενείς να προσκαλούν
τους ιερείς να τους χρίουν με έλαιο.

Και όλοι οι πιστοί να προσπαθούν να επαναφέρουν
στο δρόμο της αλήθειας αυτούς που έχουν πλανηθεί από αυτή,
επειδή σε αυτούς δίδεται μισθός από τον Κύριο,
η άφεση των αμαρτιών τους...

(Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου,
Επτά Καθολικαί Επιστολαί, σελ. 2).

+++

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΒΕΡΚΙΟΣ, Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

+++

Μνήμη: 22α Ὀκτωβρίου

 

 

Δοὺς Ἀβέρκιος χοῦν χοῒ θνητῶν νόμῳ,
Θεὸς Θεῷ πρόσεισι τῷ φύσει θέσει.
Εἰκάδι δευτερίῃ Ἀβέρκιος ᾤχετο γαίης.

Τῇ ΚΒ΄ (22ᾳ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καὶ Ἰσαποστόλου ΑΒΕΡΚΙΟΥ Ἐπισκόπου Ἱεραπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ

ΑΒΕΡΚΙΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν ἦτο Ἀρχιερεὺς εἰς πόλιν τινὰ τῆς Φρυγίας Σαλουταρίας καλουμένην Ἱεράπολιν [1], κατὰ τοὺς χρόνους Μάρκου Ἀντωνίνου [ρξα΄-ρπ΄ (161-180)] καὶ Λευκίου τῶν ἀσεβῶν βασιλέων [2], ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐγράφησαν διατάγματα καὶ ἐπέμφθησαν εἰς ὅλα τὰ φρούρια καὶ τὰς πόλεις τῶν Ρωμαίων, προστάσσοντα νὰ προσκυνῶσιν ὅλοι τοὺς θεοὺς τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ θυσιάζωσιν ἐπιμελῶς εἰς αὐτούς.

Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦτο ἡγεμὼν εἰς τὴν Φρυγίαν ἄρχων τις, ὀνόματι Πούπλιος, ὅστις ἰδὼν τὰ τῶν βασιλέων δόγματα, προσέταξε νὰ τελέσωσιν ὅλοι τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ κοινὴν ἑορτήν, προσφέροντες κατὰ τὴν συνήθειαν αὐτῶν σπονδὰς καὶ θυσίας εἰς τοὺς δαίμονας. Τὸ πρόσταγμα τοῦτο ἔφθασε καὶ εἰς τὴν Ἱεράπολιν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο Ἀρχιερεὺς ὁ Ἀβέρκιος [3], ὅστις ὡς ἐνάρετος καὶ ἁγιώτατος ἄνθρωπος, βλέπων τοὺς πολίτας λευχειμονοῦντας, πανηγυρίζοντας καὶ προσκυνοῦντας κωφὰ καὶ ἀναίσθητα εἴδωλα καὶ καταφρονοῦντας τὸν ἀληθῆ Θεὸν καὶ Δημιουργὸν ἁπάσης τῆς κτίσεως, ἐλυπεῖτο ἐν τῇ ψυχῇ του διὰ τὴν ἀπώλειαν αὐτῶν καὶ μετὰ δακρύων κατὰ μόνας ταῦτα τῷ Κυρίῳ προσηύχετο· «Θεὲ τῶν αἰώνων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους, ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθῆναι εὐδοκήσας τὸν Μονογενῆ σου Υἱόν, εὐσπλαγχνίσθητι τὸν κόσμον, ὅνπερ ἐδημιούργησας. Λυπήθητι ταύτην τὴν πόλιν σου, εἰς τὴν ὁποίαν ἐχειροτόνησας ποιμένα ἐμὲ τὸν ἀνάξιον καὶ μὴ ἀφήσῃς τὸν λαόν σου νὰ προσκυνῶσι βδελύγματα, ἀλλὰ φώτισον αὐτοὺς νὰ λυτρωθῶσιν ἀπὸ τὸ σκότος τῆς ἀγνωσίας καὶ νὰ γνωρίσωσι τὸ φῶς τῆς σῆς Χάριτος».

Ταῦτα πολλάκις εὐξάμενος ἀπεκοιμήθη καὶ βλέπει εἰς τὸ ὅραμά του νεανίαν τινὰ ὡραῖον εἰς τὸ εἶδος καὶ εὔμορφον, ὅστις τοῦ ἔδωκε ράβδον εἰς τὰς χεῖρας λέγων πρὸς αὐτόν. «Ὕπαγε, Ἀβέρκιε, εἰς τὸ ὄνομά μου καὶ σύντριψον μὲ τὴν ράβδον σου τοὺς αἰτίους τῆς πλάνης». Ἐγερθεὶς λοιπὸν ὁ Ἀβέρκιος τὴν ἐνάτην ὥραν τῆς νυκτὸς ἔλαβε θάρρος ἀπὸ τὴν θείαν ταύτην ὀπτασίαν, γνωρίσας ὅτι ὁ Δεσπότης Χριστὸς ἦτο ἐκεῖνος ὅστις ἐφάνη εἰς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε νὰ συντρίψῃ τὰ εἴδωλα, λαβὼν δὲ ράβδον μεγάλην ἀπῆλθεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Ἀπόλλωνος, ὅτε ἐποίουν οἱ ἀσεβεῖς τὰς περισσοτέρας αὐτῶν θυσίας καὶ εὐθὺς ὡς ἥπλωσε τὰς χεῖρας του εἰς τὴν θύραν, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ καὶ αἱ θύραι ἠνεῴχθησαν μόναι των·...

 Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ 

+++

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΠ. ΛΟΥΚΑ KAI ΑΝΤΙ -HALLOWEEN (18/31.10.2025)

 +++

 

 

 

 

 

 

ΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΓΙΑ ΤΟ HALLOWEEN 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

+++