ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:





Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024

ΝΕΑ ΛΥΣΣΩΔΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

 +++

 



Ἡ Σανίγια Ἀμέτι, δημοτική σύμβουλος στή Ζυρίχη,
βρίσκεται στό ἐπίκεντρο ἔντονης κριτικῆς ἔπειτα ἀπό τή δημοσίευση φωτογραφιῶν,
ὅπου πυροβολεῖ μιά Εἰκόνα τῆς Παναγίας μέ τό Θεῖο Βρέφος καί τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ.

Ἡ 32χρονη πολιτικός, μέλος τοῦ κόμματος τῶν Πρασίνων-Φιλελευθέρων,
προκάλεσε ἀντιδράσεις ὅταν χρησιμοποίησε ἕνα ἀθλητικό πιστόλι,
γιά νά πυροβολήσει τήν εἰκόνα, ἀφήνοντας σημάδια ἀπό σφαῖρες στά Πρόσωπα
τῆς Παναγίας καί τοῦ Ἰησοῦ, σέ μία ἀφίσα γιά τή δημοπρασία τῆς ἐν λόγῳ Εἰκόνας,
ἡ ὁποία χρονολογεῖται ἀπό τό 1350...

...Σήμερα πυροβολοῦν τήν ἀφίσα τῆς εἰκόνας, αὔριο τίς εἰκόνες. Καί μετά, τί;

 

+++

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024

ΓΟΝΕΙΣ - ΠΑΙΔΙΑ (ΓΕΡ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ)

+++


            ΓΟΝΕΙΣ - ΠΑΙΔΙΑ (ΓΕΡ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ) 







+++

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΩΫΣΗΣ Ο ΑΙΘΙΟΨ (ΕΙΚΟΝΑ-ΔΙΔΑΧΕΣ)

+++



Μνήμη: 28η Αὐγούστου


* * *

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ


Κάποιος αδελφός της Σκήτης έσφαλε. Έγινε συγκέντρωση στην οποία κάλεσαν
τον αββά Μωυσή αλλ’αυτός δεν θέλησε να πάει. Του παρήγγειλε τότε ο Πρεσβύτερος:
«Έλα, γιατί σε περιμένουν όλοι». Κι εκείνος σηκώθηκε και πήγε κρατώντας
στην πλάτη ένα καλάθι τρύπιο που το γέμισε με άμμο.
Οι Πατέρες που βγήκαν να τον προϋπαντήσουν του λένε: «Τι είναι αυτό, Πάτερ;»
«Οι αμαρτίες μου―απαντά ο Γέροντας―που κυλούν και πέφτουν πίσω μου
και δεν τις βλέπω και ήλθα εγώ σήμερα να κρίνω τα σφάλματα άλλου».
Όταν τ’άκουσαν αυτά οι Πατέρες, δεν είπαν τίποτε εναντίον του Αδελφού,
αλλά τον συγχώρεσαν.

Είπε επίσης: «Όλος ο αγώνας πρέπει να αποβλέπει στο να μην κρίνουμε τον πλησίον.
Γιατί όταν το χέρι του Κυρίου φόνευσε όλα τα πρωτότοκα στη χώρα της Αιγύπτου,
δεν έμεινε σπίτι που να μην είχε νεκρό (Έξ. 12,29-30)».
Τον ρωτάει ο Αδελφός: «Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά;»
«Σημαίνουν―είπε ο Γέροντας―ότι, εάν όλα εκείνα που μας εμποδίζουν
μας αφήσουν να δούμε τις αμαρτίες μας, δεν θα βλέπουμε τις αμαρτίες του πλησίον.
Άλλωστε είναι ανοησία, ενώ εχει δικό του νεκρό ο άνθρωπος,
να τον αφήσει και να πάει να κλάψει το νεκρό του πλησίον.

Και το να πεθάνεις χάριν του πλησίον σημαίνει να έχεις μπροστά σου
τη δική σου αμαρτία και να μην έχεις μέριμνα για κανένα άνθρωπο
ότι αυτός είναι καλός ή εκείνος είναι κακός.
Μην κάνεις κακό σε κανένα άνθρωπο, ούτε να σκέφτεσαι πονηρά για κανένα.
Μην εξευτελίσεις κάποιον που κάνει το κακό αλλά και να μην συμφωνήσεις
μ’εκείνον που κάνει κακό στον πλησίον ούτε να χαίρεσαι
μ’αυτόν που βλάπτει τον πλησίον.
Αυτό σημαίνει το να είμαστε νεκροί έναντι του πλησίον.

Μην κατηγορείς κανένα· να λες: Ο Θεός γνωρίζει τον καθένα
και να μη συμφωνείς μ’αυτόν που κατηγορεί·
να μη χαίρεσαι που κατηγορεί αλλά ούτε και να τον μισείς.
Αυτό είναι το νόημα του να μην κρίνουμε.

Μην εχθρεύεσαι κανέναν άνθρωπο·
και να μην κρατήσεις έχθρα μέσα στην καρδιά σου,
αλλά μη μισήσεις και αυτόν που εχθρεύεται τον πλησίον.
Αυτή είναι η ειρήνη.
Να παρακινείς τον εαυτό σου σ ’αυτά.
Ο κόπος είναι προσωρινός, ενώ η ανάπαυση είναι αιώνια
με τη Χάρη του Θεού Λόγου. Αμήν.»




+++

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024

Άγιος Φανούριος ( Βίος, Ανέκδοτο Θαύμα)



--
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ
(Ὁ Ἅγιος, τὸν ὁποῖο γνωρίσαμε μόνον ἀπὸ τὴν Εἰκόνα του)





Μνήμη: 27ῃ Αὐγούστου


Βίος του Αγίου Φανουρίου


1. Γενικά για τη ζωή του

Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει
τίποτε συγκε­κριμένο, επειδή όλα τα στοιχεία της ζωής του χάθηκαν
σε καιρούς ανωμαλίας.

Τα μόνα στοιχεία που έχομε αναφορικά με τον Άγιο είναι η εύρεση
της Εικόνας του, γύ­ρω στα 1500 μ.Χ.



2. Η εύρεση της Εικόνας

Επιστρέφομε στο παρελθόν, όταν οι Αγαρηνοί εξουσίαζαν τη Ρόδο
και απο­φάσισαν να ξαναχτίσουν τα τείχη της πόλης, που βάρβαρα
κατέστρεψαν και κατεδάφισαν στον πόλεμο λίγα χρόνια πριν.
 

Άρχισαν λοιπόν να στέλλουν εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου
και να μαζεύουν πέτρες απ' τα μισογκρεμισμένα σπί­τια των κατοίκων,
για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά τείχη της πόλης τους.
Ξαφ­νικά μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιό­τατη, αλλά μισοχαλασμένη
στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό Ει­κόνες,
που απ' την πολυκαιρία δεν ξεχώρι­ζαν τις μορφές των Αγίων
καθώς και τα γράμματα, που είχανε επάνω τους.

Μια μόνο καταπληκτική Εικόνα ξεχώριζε απ' όλες, που ο χρόνος
δεν την άγγιξε και παρίστανε ένα νέο ντυμένο στρατιώτη.
Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου και διάβασε
καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος.
Συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος, για τη φανέρωση του Αγίου, παρατήρησε
πως ήταν ντυμένος σαν Ρωμαίος στρατιωτικός, κρα­τώντας στο αριστερό
χέρι του ένα σταυρό και στο δεξιό μια αναμμένη λαμπάδα.
Ο α­γιογράφος ακόμα ολόγυρα της Εικόνας ζω­γράφισε σε δώδεκα
παραστάσεις τα μαρτύ­ρια, που υπέφερε ο Άγιος και,
που εξιστορούν ολοφάνερα τον γενναίο αγώνα του
για την Πίστη και την Αγάπη του Χριστού...







 

Οι παραστάσεις αυτές είναι οι ακόλουθες:

Α΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπρο­στά στο Ρωμαίο ανακριτή του
και φαίνεται ν' απολογείται με θάρρος και να υπερασπί­ζει
την χριστιανική πίστη του.
 

Β΄. Οι στρατιώτες εδώ επεμβαίνουν και χτυ­πούν με πέτρες στο κεφάλι
και στο στόμα τον Φανούριο, για ν' αναγκασθεί
να υποκύ­ψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.
 

Γ΄. Οι στρατιώτες έχουν εξαγριωθεί πια απ' την επιμονή του Φανουρίου,
γι' αυτό τον έριξαν κάτω και τον χτυπούν τώρα άγρια με ξύλα και ρόπαλα,
για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.
 

Δ΄. Ο Φανούριος είναι στη φυλακή κι εκεί βασανίζεται
με αποτρόπαιο τρόπο. Φαίνε­ται εντελώς γυμνός κι οι στρατιώτες
ολόγυ­ρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμη­ρά σιδερένια εργαλεία.
Ο Άγιος υπομένει αγόγγυστα το τρομερό μαρτύριό του.
 

Ε΄. Ο Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυ­λακή και προσεύχεται στον Θεό,
για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανι­στήρια.
 

ΣΤ΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται και πάλιν μπροστά στον Ρωμαίο ανακριτή
για ν' απο­λογηθεί για τη στάση του. Απ' την ατάρα­χη έκφραση
του προσώπου του φαίνεται, πως ούτε τα βασανιστήρια που υπέφερε,
ούτε οι μελλοντικές απειλές του τυράννου του εκλόνισαν την πίστη
και έτσι απτόητος περιμένει ακόμη χειρότερα μαρτύρια.
 

Ζ΄. Οι δήμιοι του Φανουρίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες
λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του, που φαίνεται έτσι η ανυπέρβλητη θυσία του
για τον Εσταυ­ρωμένο. Ο Άγιος νικά και πάλιν με την α­δάμαστη θέληση
και καρτερία και Πίστη του στον Κύ­ριο.
 

Η΄. Εδώ οι άγριοι βασανιστές του χρησιμο­ποιούν και μηχανικά μέσα
για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο
πάνω σ' ένα μάγκανο κι αυ­τό σαν περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκκαλα.
Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα αλλά στο ωραίο πρόσωπό του
είναι ζωγραφισμέ­νη ανέκφραστη αγαλλίαση,
γιατί υποφέρει για χάρη του Κυρίου.

Θ΄. Ο Φανούριος ρίπτεται σ' ένα λάκκο, για να γίνει βορά άγριων θηρίων
κι οι δήμιοί του από πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέ­λος του.
Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτι­κά εξημερωθεί απ' τη χάρη του Θεού,
γι' αυ­τό τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν αρνάκια
και απολαμβάνουν
τη θαυμάσια συντροφιά του.
 Ι΄. Οι δήμιοί του δεν ικανοποιούνται απ' το προηγούμενο αποτέλεσμα
κι έτσι τον βγάζουν απ' τον λάκκο και τον καταπλακώνουν μ' ένα
μεγάλο λίθο, βέβαιοι πια πως θα τον αποτελειώσουν.
Τίποτε όμως δεν πετυχαίνουνε κι αυτή τη φορά.
 

ΙΑ΄. Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπρο­στά σε βωμό, όπου οι δήμιοί του
τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλά­μες του αναμμένα κάρβουνα.
Ο Φανούριος βγαίνει και απ' αυτή τη δοκιμασία νικητής και αυτό διακρίνεται
από ένα διάβολο, που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέ­ρα
και κλαίει για την αποτυχία του.
 

ΙΒ΄. Η τελευταία σκηνή είναι το τέλος του μαρτυρίου του, με τον Φανούριο
ριγμένο σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί
και να τον περιζώνουν φλό­γες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προ­σεύχεται
αδιάκοπα στον Θεό, χωρίς να εκ­φράζει κανένα παράπονο ή γογγυσμό
κι έ­τσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος πέταξε στα ουράνια, γεμάτος ικανοποίηση
για όσα βά­σανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου.

 
3. Το χτίσιμο του Ναού

Ο Μητροπολίτης τότε του νησιού, ο Νεί­λος, όταν μελέτησε επισταμένως
την Ει­κόνα που βρέθηκε, αποφάνθηκε, πως ο Φα­νούριος ήταν ένας
απ' τους σπουδαιότε­ρους μεγαλομάρτυρες της Πίστεώς μας.
Α­μέσως έστειλε αντιπροσωπεία στον ηγεμό­να του νησιού και τον παρακαλούσε
να του δώσει άδεια για ν' ανακαινίσει την Εκκλησία.
Όταν όμως ο ηγεμόνας αρνήθηκε, τότε ο Μητροπολίτης μετέβη ο ίδιος
προσωπικά στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εξασφαλίσει
απ' τον Σουλτάνο την άδεια που ζητούσε. Επέστρεψε σύντομα στη Ρό­δο
κι αναστήλωσε το Ναό ακριβώς στην πα­λιά θέση του, έξω από τα τείχη της.
Ο Να­ός σώζεται ως τα σήμερα και αποτελεί από τότε
ιερό προσκύνημα όλων των Χριστια­νών.


4. Στοιχεία που εξάγονται απ' την ανάγνωση της Εικόνας.





Βλέποντας την Εικόνα του Αγίου Φανου­ρίου που βρέθηκε στη Ρόδο,
εξάγουμε πολλά αξιόλογα στοιχεία που είναι τα ακό­λουθα:


Α. Σαν διαβάσουμε στην Εικόνα το όνομα του Αγίου συμπεραίνομε αμέσως,
πως εί­ναι Ελληνικής καταγωγής.
 

Β. Επίσης συμπεραίνομε πως οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς,
για να του δώσουν ένα τόσο χριστιανικό όνομα.

Γ. Ο νέος αυτός ακόμα θα ήταν πολύ μορ­φωμένος
για να γίνει στρατιωτικός.

Δ.
Υπολογίζουμε ακόμα πως τα μαρτύρια του Αγίου Φανουρίου
έγιναν τον β' ή γ' αιώνα, όταν οι διωγμοί των Χριστιανών
βρί­σκονταν στο αποκορύφωμά τους.

 Ε. Ο Φανούριος ολοφάνερα αποδεικνύε­ται πως ήταν Μεγαλομάρτυρας
απ' τα πολ­λά και φοβερά μαρτύρια που υπέφερε.

  ΣΤ. Βεβαιωνόμαστε επίσης πως ετιμάτο απ' τους πιστούς Χριστιανούς
απ' τα χρόνια του μαρτυρίου του σε Χριστιανικούς Ναούς,
για να βρεθεί μάλιστα ένας τέτοιος Ναός και στη Ρόδο.

Ζ. Απ' την απεικόνιση του Αγίου φαίνεται πως ο Φανούριος
μαρτύρησε σε νεαρή
ηλικία.


5. Ένα ανέκδοτο θαύμα του Αγίου

Θα είναι περίπου δέκα χρόνια τώρα (2000) που ο αγαπητός μας Α.Ψ.
συνταξιούχος αξιωματικός της αεροπορίας, μας διηγήθηκε,
πολύ συγκινημένος το ακόλουθο θαύμα του Μεγαλομάρτυρος:
"Όταν ήμουν στην τελευταία τάξη του εξαταξίου Γυμνασίου,
δίναμε εξετάσεις. Οι εποχές δύσκολες, η φτώχεια μεγάλη,
και δεν υπήρχαν τα μέσα· ούτε τα στοιχειώδη.
Το γνωρίζω ότι θα φανεί παράξενο, ίσως και αστείο,
αλλά πήγαινα και διάβαζα το βράδυ κάτω από τον γλόμπο
της κολώνας της ΔΕΗ, διότι στο σπίτι δεν είχαμε ρεύμα!
Εκείνο το βράδυ το μάθημα ήταν δύσκολο, η κόπωση μεγάλη
και τα μάτια μου έκλειναν μόνα τους απ' την πολλή νύστα
Το φως του γλόμπου δεν έφθανε νομίζεις μέχρι τις πυκνογραμμένες
σελίδες του βιβλίου, το οποίο φαινόταν τόσο βαρύ.
Η απελπισία με είχε ζώσει και τα νυσταγμένα μάτια μου
ψάχνοντας για βοήθεια και παρηγοριά
έπεσαν σε ένα προσκυνηταράκι που υπήρχε δίπλα στην κολώνα.
Πρόσεξα στο βάθος μιά Εικόνα χάρτινη παλιωμένη,
η οποία φαινόταν ακόμη πιό παλιά, πανάρχαια, στο τρεμάμενο φως
του καντηλιού που έκαιγε μπροστά της.
Πλησίασα και σκύβοντας είδα τον Άγιο που παρίστανε·
ήταν ο Άγιος Φανούριος.
Ήξερα να προσεύχομαι. Τότε υπήρχε ακόμη πολλή ευσέβεια
και αρετή, ακόμη και στον απλό λαό.
Γονάτισα, έκανα τον Σταυρό μου και παρακάλεσα τον Άγιο,
με ταπεινή, τρεμάμενη φωνή και με παιδική απλότητα,
να μου "φανερώσει", σύμφωνα με το όνομά του
...τι θέμα θα "πέσει" αύριο στις εξετάσεις!
Όπως σηκωνόμουν, αφού προσκύνησα την Εικόνα,
για να γυρίσω στο σπίτι μου, παραπάτησα
και το βιβλίο έπεσε κάτω ανοικτό...
Τότε είπα αποφασιστικά μέσα μου: θα διαβάσω μόνο αυτές
τις δύο σελίδες και θα πάω αύριο να γράψω,
ο Άγιος θα κάνη το θαύμα του.
Το είπα και το έκανα, και ω του παραδόξου θαύματος!
Μεγάλη η Χάρη σου Άγιε μου Φανούριε!
Τα τρία από τα τέσσερα θέματα που "έπεσαν" την άλλη ημέρα
ήταν από αυτές τις δύο σελίδες!!!
Ευχαρίστησα θερμά τον Άγιο, τον οποίο από τότε αγάπησα πολύ,
και τον ευλαβούμαι και τον τιμώ σε κάθε ευκαιρία
Πρέπει να συμπληρώσω ότι από τότε έγινε το ίδιο θαύμα
κι άλλες φορές. Πήγαινα μπροστά στην Εικόνα του Αγίου,
προσευχόμουν, παρακαλώντας τον ταπεινά να με βοηθήσει,
έριχνα το βιβλίο κάτω και διάβαζα εκεί που άνοιγε...

Μ.Η.Η.

--

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2024

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΝΔΙΩΝ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ)

+++


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΝΔΙΩΝ



Μνήμη: 26η Αὐγούστου

* * *

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν θαυμαστὸ
καὶ ψυχωφελέστατο Βίο τοῦ Ἁγίου





 




























Ἀπὸ τὸν Μέγα Συναξαριστὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
Ἐκδ. Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως



+++

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2024