«Σ’ εὐχαριστῶ Θεέ μου, ποὺ μοῦ ’δωσες τὰ μάτια»

+++

Στὴν Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ

«Σ’ εὐχαριστῶ Θεέ μου, ποὺ μοῦ ’δωσες τὰ μάτια»

 

...Ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν» αὐτοῦ (Γέν. α´ 26).
Τὸν ἐφωδίασε μὲ ἔξοχες ἰδιότητες, ἐννοῶ καὶ τὶς σωματικές.
Μία ἀπὸ τὶς δωρεὲς τοῦ Κυρίου εἶνε ὅτι τὸν προίκισε μὲ πέντε αἰσθήσεις,
ἀπὸ τὶς ὁποῖες σπουδαιοτέρα εἶνε ἀσφαλῶς ἡ ὅρασις.


Τὰ μάτια!

  Ὑπάρχει γι’ αὐτὰ ὁλόκληρη εἰδικὴ ἐπιστήμη,
τὴν ὁποία διακονοῦν οἱ ὀφθαλμίατροι, καὶ μένουν κατάπληκτοι.

Φτάνει ἕνα μάτι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὑπάρχει Θεός. Ἀρκεῖ αὐτό.


Συναντήθηκα κάποτε μ᾿ ἕναν ἄπιστο ποὺ ἠρνεῖτο ὅτι ὑπάρχει Θεός.
Κρατοῦσε μιὰ φωτογραφικὴ μηχανή, ποὺ μόλις τὴν εἶχε ἀγοράσει.
―Πῶς βρέθηκε, λέω, στὰ χέρια σου αὐτὴ ἡ μηχανή;
Ἔμαθα, ὅτι τέτοιες μηχανὲς φυτρώνουν σὲ κάποιο χωράφι.
―Μὰ τί λές; μοῦ ἀπαντᾷ, μόνο τρελλὸς μπορεῖ νὰ τὸ πῇ αὐτό.
Τότε τοῦ εἶπα·

―Ἂν εἶνε τρελλὸς ὅποιος λέει ὅτι οἱ φωτογραφικὲς μηχανὲς φυτρώνουν στὸ χωράφι,
τότε ἑκατὸ φορὲς πιὸ τρελλὸς εἶνε ἐκεῖνος ποὺ λέει ὅτι ὁ ἄνθρωπος
καὶ τὰ μάτια του φύτρωσαν μόνα τους.

Τί εἶνε τὸ μάτι; Μιὰ τέλεια φωτογραφικὴ μηχανή.

Πῶς παραδέχεσαι ὅτι ἡ φωτογραφικὴ μηχανὴ ἔχει δημιουργό,
καὶ δὲν παραδέχεσαι τὸ Θεὸ Δημιουργὸ γιὰ τὸ μάτι;
Τὸ μάτι εἶνε δῶρο, γιὰ τὸ ὁποῖο θά ’πρεπε

νὰ Τὸν εὐχαριστοῦμε, ὅπως λέει ὁ ποιητής·


«Ὅταν τριγύρω βλέπω τῆς φύσεως τὰ κάλλη,


τὸν ἥλιο, τὴ σελήνη, τ’ ἄστρα τὰ φωτεινά,


τὴ θάλασσα, π’ ἀφρίζει κι’ ἁπλώνεται μεγάλη,


τοὺς ποταμούς, τὰ δένδρα, τοὺς κάμπους, τὰ βουνά,


καὶ τ’ ἄνθη ποὺ στολίζουν ἀγροὺς καὶ μονοπάτια,


Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ μοῦ ᾽δωκες τὰ μάτια»


(Ἰω. Πολέμης, Ἀναγνωστικὸ τῆς Ε´ Δημοτικοῦ, σ. 295)


«Σ’ εὐχαριστῶ Θεέ μου, ποὺ μοῦ ’δωσες τὰ μάτια».

Τὸ λέμε; Δὲν τὸ λέμε δυστυχῶς. Μὴν εἴμεθα ἀχάριστοι στὸ Θεό.

Καὶ νὰ δείχνουμε συμπάθεια σὲ ὅλους τοὺς τυφλοὺς ἀδελφούς μας
ποὺ ζοῦν μέσα σ’ ἕνα διαρκὲς σκοτάδι...

Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
τοῦ Μητρ. Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου
Πηγή: http://christianvivliografia.wordpress.com

+++