ΟΣΙΟΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΟΣ, Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ
(Μνήμη: 18η Ἀπριλίου)


Ὁ Ὅσιος Πατέρας μας Ναυκράτιος ἦταν ἀφοσιωμένος μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς
τοῦ μεγίστου προασπιστοῦ τῆς τιμῆς τῶν Ἁγίων Εἰκόνων καὶ φωστῆρος
τῆς Ὀρθοδοξίας Ἁγίου Πατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου.


Διετέλεσε Οἰκονόμος τῆς περίφημης Μονῆς τοῦ Στουδίου καὶ συνόδευσε
τὸν Πνευματικό του Πατέρα καὶ Διδάσκαλο στὴν ἐξορία του στὴν Θεσσαλονίκη τὸ 797.
Ἀγωνίστηκε ἐπίσης μὲ σθένος στὸ πλευρό του κατὰ τὴν διαμάχη του
μὲ τὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο Ε´καὶ παρέμεινε ἐξόριστος μέχρι τὸ 811.

Λίγο ἀργότερα, ὑπέστη μαστιγώσεις ἀπὸ τὸν Λέοντα Ε´ τὸν Ἀρμένιο, ἀγωνιζόμενος
ὑπὲρ τῆς τιμῆς τῶν σεπτῶν Εἰκόνων καὶ παρέμεινε στὴν φυλακὴ
ὡς τὸν θάνατο τοῦ τυράννου, ὁ ὁποῖος συνέβη τὸ 820.

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς φυλάκισής του εἶχε συνεχῆ ἀλληλογραφία
μὲ τὸν Πνευματικό του Πατέρα Ἅγιο Θεόδωρο, γιὰ θέματα Μοναχικὰ καὶ δογματικά.
Μετὰ τὴν κοίμησι τοῦ Γέροντός του, ἐξελέγη Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Στουδίου (826).

Ἔγραψε ἐγκύκλιο ἐπιστολή, στὴν ὁποία διηγεῖται τὸ ἔνδοξο τέλος τοῦ μεγάλου
Γέροντός του, ὑπερασπιστοῦ τῶν ἱερῶν Εἰκόνων καὶ προμάχου τῆς Ὀρθοδοξίας
καὶ τὴν ἀπέστειλε σὲ ὅσους Μοναχοὺς εἶχαν διασπαρεῖ ἐξ αἰτίας τῶν διωγμῶν,
παροτρύνοντάς τους νὰ παραμείνουν ἀμετακίνητοι
στὴν ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.

Παρέμεινε Ἡγούμενος τῆς Μονῆς κατὰ τὸ διάστημα τῶν διωγμῶν τοῦ Θεοφίλου,
οἱ ὁποῖοι ἦταν κατὰ πολὺ δριμύτεροι ἀπὸ ὅλους τοὺς προηγουμένους.

Ὁ Κύριος εὐδόκησε νὰ ζήση τὴν χαρὰ τοῦ θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας,
κατὰ τὴν Ἀναστήλωση τῶν Ἰερῶν Εἰκόνων, στὶς 11 Μαρτίου τοῦ 843.

Στὶς 26 Ἰανουαρίου 844 ἀξιώθηκε καὶ μετεκόμισε πανηγυρικῶς στὴν Μονή
τὰ τίμια Λείψανα τοῦ Ἁγίου Γέροντός του, ὁ ὁποῖος τὴν εἶχε ἱδρύση καὶ δοξάση.

Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ τέσσερα χρόνια ἀργότερα, στὶς 18 Ἀπριλίου 848.
Στὴν ἡγουμενία τῆς Μονῆς Στουδίου τὸν διαδέχθηκε
ὁ ἐπίσης Ἅγιος, Νικόλαος...

* * *