* * *

* * *

+ + +


ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:





Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Δόγμα και εικόνα.Εκκλησία και τέχνη (Μ. Φώτιος), Μέρος ΙΑ΄

--

᾿Επὶ τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τοῦ ῾Αγίου Πατρὸς ἡμῶν
Φωτίου τοῦ Μεγάλου
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

(6η Φεβρουαρίου)


ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΩΣ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

(Μέρος ΙΑ ́)

...Ύστερα από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αμέσως
μετά την Εικονομαχία και με την καθοδήγηση
του νέου εκκλησιαστικού πνεύματος και ρεύματος
παρουσιάζονται με γρήγορο ρυθμό μεγάλες παραγωγές
φορητών Εικόνων που συνοδεύονται και από νεες τεχνικές,
Εικόνες που καλούνται να καλύψουν τις λατρευτικές ανάγκες
των λαών της Ορθόδοξης Ανατολής και να δώσουν παράλληλα
το στίγμα της νέας μεγάλης στροφής του λαϊκού Ορθόδοξου
φρονήματος, καθώς δέχεται τα μηνύματα που πηγάζουν
από τα συλλογικά όργανα, αλλά και από την σεπτή κορυφή
της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως
Δύο καίρια και καθοριστικά ζητήματα, που έθρεψαν
τις εικονομαχικές έριδες, απασχόλησαν και την μεταεικονομαχική
περίοδο και ανάγκασαν τον Φώτιο όχι μόνο να ασχοληθεί,
αλλά και να απαντήσει κατά τρόπο αναμφισβήτητο και οριστικό
.
Το πρώτο είναι η ομοιότητα της Εικόνας σε σύγκριση
με το ιστορικό πρόσωπο που απεικονίζει και το δεύτερο
ο βαθμός θεοπνευστίας του ζωγράφου όταν ιστορεί
το άγιο περιστατικό ή τις μορφές των ιερών προσώπων.




Στο πρώτο ζήτημα αναπτύσσεται η θέση ότι δεν είναι απαραίτητο
η μορφή του εικονιζομένου να εκφράζει απόλυτα και τα φυσιογνωμικά
χαρακτηριστικά του προσώπου, πράγμα που υποχωρεί μπροστά
στο βασικό αίτημα ότι η Eικόνα πρέπει να αποτελεί ένα συνεχή
υπομνηματισμό προς τα χαρακτηριστικά του πρωτοτύπου.
Γιατί ο εικονογράφος δεν αναπαριστά με χρώματα μόνο
το σχήμα και τη μορφή του εικονιζομένου, αλλά ερμηνεύει
και την εσωτερική διάθεση και την ψυχική κατάσταση
και το πνευματικό βάθος και τα εσωτερικά χαρίσματα
και την ένταση της αγρυπνίας και την σταθερότητα της πίστης
και τα σκιρτήματα της ψυχής.
Όλα αυτά αποτυπώνονται στην έκφραση του προσώπου,
το οποίο υφίσταται την καλήν αλλοίωσιν.
Για να καταλήξει: ου πάντως λυμαίνεται των εικονισμάτων
το ανόμοιον την της Eικόνος φύσιν και την αλήθειαν...


Από το βιβλίο
ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Αθανασίου Παλιούρα


--

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Απόσπασμα από τον Βίο του Αγίου Αλεξίου, Aνθρώπου του Θεού

++

Μνήμη: 17η Μαρτίου


Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Ἁγίου μὲ εἰκονολογικὸ ἐνδιαφέρον

...Εἰσελθὼν λοιπὸν εἰς τὸ πλοῖον ἔφθασεν εἰς τὴν Λαοδίκειαν,
καὶ ἐξελθὼν συνέχισε τὸν δρόμον του διὰ ξηρᾶς πρὸς τὴν Ἔδεσσαν,
ὅπου εὗρε Ναόν, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχον τὴν ἀχειροποίητον
Εἰκόνα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ,
τὴν ἰδίαν ἐκείνην
τὴν ὁποίαν Αὐτὸς ὁ Κύριος ἔστειλεν εἰς τὸν Αὔγαρον
διὰ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνανία.



Ταύτην ἰδὼν ὁ Ἀλέξιος πολὺ ηὐφράνθη καὶ μοιράσας εἰς πτωχοὺς
τὸν χρυσὸν καὶ τοὺς πολυτίμους λίθους, ἔμεινεν εἰς ἐκεῖνον τὸν Ναόν,
ἐνδεδυμένος ὡς πένης μὲ παλαιὰ καὶ ἄχρηστα ἱμάτια,
διὰ νὰ βλέπῃ καθ' ἑκάστην τὸν πολυπόθητον χαρακτῆρα
τῆς τοῦ Δεσπότου μορφῆς·
ζητῶν δὲ ἐλεημοσύνην
ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς Χριστιανούς, ἐξώδευεν ἀπὸ αὐτὴν
ὀλίγα
δι' ἄρτον πρὸς τροφήν του, τὰ δὲ ὑπόλοιπα
ἔδιδεν εἰς τοὺς πτωχούς...


++

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

"ΑΓΙΜΑΚ" Μάθημα Αγιογραφίας Δ΄περιόδου Γ΄

++

"ΑΓΙΜΑΚ"
ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Δ΄
ΠΕΡΙΟΔΟΥ Γ΄


...Στὸ Μάθημα, τὸ ὁποῖο πραγματοποίησε μὲ ἰδιαίτερη εὐαισθησία
καὶ μεγάλη ἐπιτυχία ὁ καταξιωμένος Ἁγιογράφος κ. Φίλιππος Μαρκόπουλος,
σημειώθηκε ἡ μεγαλύτερη μέχρι τώρα προσέλευσι Μαθητῶν,
ἀλλὰ καὶ ἁπλῶν φίλων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικῆς Ἁγιογραφίας,
παρὰ τὸ ὅτι συνέπεσε μέσα στὴν τριήμερο ἀργία τῆς ἐθνικῆς μας Ἐπετείου!
Τὸ γεγονὸς αὐτό, μαζὶ μὲ τὴν αὐξημένη παρουσία παιδιῶν καὶ ἐφήβων Μαθητῶν
καὶ τῶν δύο φύλων ἦταν κάτι περισσότερο ἀπὸ ἐλπιδοφόρο.
Στὴν κυριολεξία μία ὄασις ἐλπίδος μέσα στὴν ἀπελπιστικὰ πεσιμιστικὴ
παγκόσμια κατάστασι, ποὺ τὸ τελευταῖο διάστημα πιέζει
ὅλο καὶ πιὸ ἀσφυκτικὰ τὸ στῆθος ὅλων...


Ἐδῶ τὸ πλῆρες χρονικὸ τοῦ Μαθήματος


++

Μάθημα Αγιογραφίας Δ΄περιόδου Γ΄

++

ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Δ΄
ΠΕΡΙΟΔΟΥ Γ΄




++

Ομιλία είς τον Τίμιον Σταυρό και ζωοποιόν Σταυρόν (Τοῦ Ἁγίου Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ)

++

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ
Τοῦ Ἁγίου Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ


Τέτοιος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ.
Ὡς τέτοιος δέ, ὄχι μόνο στούς Προφῆτες πρίν συντελεσθῆ
τό μυστήριο τῆς Σταύρωσης, ἀλλά καί τώρα μετά τήν τέλεσή του,
εἶναι μυστήριο μέγα καί πραγματικά θεῖο. Πῶς;
Διότι αὐτός πού ἐξευτελίζει τόν ἑαυτόν του καί τόν ταπεινώνει σέ ὅλα,
καί αὐτός πού ἀποφεύγει τίς σωματικές ἡδονές μέ πόνο καί ὀδύνη,
καί αὐτός πού δίδει τά ὑπάρχοντα καί πτωχαίνει τόν ἑαυτόν του,
φαινομενικῶς μέν παρουσιάζεται νά προξενῆ ἀτίμωσι στόν ἑαυτό του.



Ἀλλά διά τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ αὐτή ἡ πτωχεία καί ἡ ὀδύνη
καί ἡ ἀτιμία γεννᾶ δόξα αἰώνια καί ἡδονή ἀνέκφραστη
καί πλοῦτο ἀνεξάντλητο, τόσο στόν παρόντα
ὅσο καί στόν μέλλοντα ἐκεῖνον κόσμο...

Ἐδῶ ὁλόκληρη ἡ Ὁμιλία

++

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Βίος του Αγίου πατρός ημών Νικηφόρου,Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του ομολογητού

Μνήμη: 2α Ἰουνίου
Ἀνακομιδή: 13η Μαρτίου

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Ἁγιώτατος Πατὴρ ἡμῶν, ὁ τὸν εὐκλεέστατον
τῆς περιφανοῦς Κωνσταντινουπόλεως κοσμήσας θρόνον,
ἀφοῦ σθεναρῶς ὑπὲρ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν σεπτῶν καὶ Ἁγίων Εἰκόνων
ἠγωνίσθη καὶ διὰ τοῦτο ὑπὸ τοῦ εἰκονομάχου Λέοντος Ε΄ τοῦ Ἀρμενίου
ἐξωσθεὶς τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου ἐν ἔτει ωιε΄ (815), καὶ μακρὰν
τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐξορισθεὶς καὶ ἀφοῦ ἐπὶ δέκα τέσσαρα ἔτη
ὑπέμεινε γενναίως εἰς τὴν ἐξορίαν, μὴ ἀποδεχθεὶς οὔτε τὴν συμβιβαστικὴν λύσιν,
τὴν ὁποίαν τοῦ προέτεινεν ὁ διαδεχθεὶς τὸν Λέοντα αὐτοκράτωρ Μιχαὴλ Β΄,
ὡς ἀσύμφωνον πρὸς τὰς ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου
περὶ προσκυνήσεως τῶν σεπτῶν Εἰκόνων, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον...

Ἐδῶ τὸ πλῆρες ὑπόμνημα εὶς τὴν Ἀνακομιδὴν τοῦ Ἁγίου


++

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Δόγμα και εικόνα.Εκκλησία και τέχνη (Μ. Φώτιος), Μέρος Θ΄

--

᾿Επὶ τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τοῦ ῾Αγίου Πατρὸς ἡμῶν
Φωτίου τοῦ Μεγάλου
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

(6η Φεβρουαρίου)


ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΩΣ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

(Μέρος Ι ́)

...Είναι ο Διδάσκαλος της Οικουμένης που θεσμοθετεί,
ο Αρχιεπίσκοπος που προβάλλει τα αγιαστικά μέσα και σύμβολα,
ο ιστορικός της τέχνης που εξισορροπεί την αισθητική διάκριση
με τον σκοπό του λατρευτικού αντικειμένου,
ο ερμηνευτής των δογμάτων που εξηγεί τις υπηρεσίες
που προσφέρουν οι Εικόνες στην ανάλυση των δογμάτων,
ο Πατήρ που διασφαλίζει το ιερόν κάλλος στους κόλπους της Εκκλησίας.
Δόγμα και χριστιανική διδασκαλία έπρεπε να ερμηνευθούν
με όλες τις δυνατές γλώσσες και μια από τις πιο δυνατές
ήταν αυτή η γλώσσα των χρωμάτων.



Όπως έχει παρατηρηθεί «ήτο εύκολον να αποφασισθεί
η επαναφορά των Εικόνων εις τους Ναούς,
δυσχερές όμως ήτο να αποφασισθεί ποία θρησκευτικά θέματα
θα απεικονίζοντο και γενικώς κατά ποίον τρόπον
θα οργανούτο η εικονογραφική σύνθεσις του Ναού
».
Γι` αυτό στον περίφημο λόγο του στα εγκαίνια του Ναού της Παναγίας
μέσα στο Ιερό Παλάτιο, εισάγει μια νέα αντίληψη:
η διακόσμηση να μην είναι αποσπασματική, αλλά να αποτελεί
ενιαίο σύνολο με συμβολικό χαρακτήρα.
Η αντίληψη αυτή ως προς το ύφος
να εφαρμόζεται με ελευθερία σε κάθε Ναό...






Από το βιβλίο
ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Αθανασίου Παλιούρα


--

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Άγιος Πάυλος Πλουσιάδος

++

ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΛΟΥΣΙΑΔΟΣ, Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Μνήμη: 8η Μαρτίου

Σάλπιγξ σιωπᾷ Παῦλος ὁ Πλουσιάδος,
Σάλπιγγος ἠχὴν τὴν τελευταίαν μένων.

ΠΑΥΛΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν οὗτος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν εἰκονομάχων.
Ἐπειδὴ δὲ ἔβλεπεν αὐτοὺς νὰ φέρωνται μὲ μεγάλην μανίαν καὶ ὀργὴν
κατὰ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, νὰ ἀνατρέπωσι πᾶσαν ἀκρίβειαν νόμων,
νὰ ἀφανίζωσι τὰς μορφὰς τῶν ἁγίων Εἰκόνων καὶ ἑπομένως
νὰ ἀνατρέπωσι τὴν εὐπρέπειαν καὶ τὸν στολισμὸν τῶν ἱερῶν Ναῶν,
κατετόξευεν αὐτοὺς διὰ τῶν λόγων του, ὡς διὰ βελῶν ὁ ἀοίδιμος.
Ὅθεν ὑπέμεινε παρ' αὐτῶν ἐξορίας, διωγμοὺς καὶ πολλὰς ἄλλας κακουχίας
διὰ τὴν τιμὴν καὶ προσκύνησιν τῆς τοῦ Χριστοῦ ἁγίας Εἰκόνος.
Ἀνδρείως λοιπὸν καὶ γενναίως ἀγωνισάμενος ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας,
παρέθετο τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ.





++

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Ο Άγιος Λαυρέντιος Σαλαμίνος


++


Μνήμη: 7η Μαρτίου


++

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς Πατέρας της Θ΄ Οικουμενικής Συνόδου

++

Πρωτ. Γεωργίου ΜεταλληνοῦὉμοτίμου Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Θ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

...Ἡ ἀληθινή θεολόγηση περνάει μέσα
ἀπὸ τήν ἀσκητική πραγματικότητα καί πράξη,
δηλαδὴ ἡ Θεολογία εἶναι καρπός ἀσκήσεως,
ἀνοίγματοςτοῦ ἀνθρώπου στήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Θεολογία δέν εἶναι ὑπόθεση διανοητική.
Ὅταν σπούδαζα στή Δύση, ἔμαθα τήν φράση
«lavoro da tavolino», ἐργασία τοῦ τραπεζιοῦ, τοῦ γραφείου.
Δὲν εἶναι αὐτή ἡ Θεολογία. Ἡ Θεολογία γεννιέται
στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, μέ τόν φωτισμό
τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Διαφορετικὰ συντάσσουμε ὡραῖα κείμενα, τά ὁποῖα ὅμως
δὲν μποροῦν νά μᾶς ὁδηγήσουν στήν Θεολογία,
δέν εἶναι καρπός ἁγιοπνευματικῆς ἐμπειρίας...


Διαβᾶστε ἐδῶ ὁλόκληρο τὸ κείμενο


++

Αγίου Γρηγορίου του παλαμά "Περί Πίστεως"

++

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

«ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ»




...Ἀναγνωρίζοντας καί ἐμεῖς αἰσθητὴ καί περιγραπτὴ
τήν ἀνθρώπινη φύση πού προσέλαβε ἀπό μᾶς,
προσκυνοῦμε εὐσεβῶς καί Αὐτήν πού τόν ἐγέννησε παρθενικῶς
καί ὅσους εὐαρέστησαν σ᾽ Αὐτόν τελείως.
Τούτου τά σύμβολα τῶν παθῶν, καί μάλιστα τόν Σταυρό,
τιμοῦμε καί προσκυνοῦμε ὡς θεῖα τρόπαια κατά τοῦ κοινοῦ "πολεμίου"...


Ἐδῶ ὁλόκληρο τὸ κείμενο


++

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

++

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Μνήμη: 5η Μαρτίου


...Μέσῳ τῆς προσευχῆς του αἰσθάνεται τὸν Θεό,
ἀλλὰ καὶ ὅλη τὴν δημιουργία, μὲ τὴν ὁποίαν
διατελεῖ σὲ κατάστασι προσευχητικῆς κοινωνίας.
Αἰσθάνεται μία προσωπική, ἐμπειρικὴ θεία
γέννησι καὶ σάρκωσι τοῦ Χριστοῦ στὴν ψυχή του,
τὴν κατὰ χάριν θεοποίησί του, καὶ θεωρεῖ πλέον
προσευχητικὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὅλη τὴν
δημιουργία στὴν κατάστασι τῆς πτώσεώς τους καὶ
τῆς ἐλπίδος τῆς σωτηρίας τους. «Συστενάζει καὶ
συνωδίνει» μαζὶ μὲ ὅλη τὴν Δημιουργία, συμμετέχει
στὴν «ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως», ἡ ὁποία

ἀναμένει μὲ πόθον τὴν «ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν
τοῦ Θεοῦ» καὶ τὴν «ἀπολύτρωσιν» αὐτῶν ἐκ τῆς φθορᾶς...


Ο σύντομος, αλλά περιεκτικὸς Βίος του Αγίου εδώ

++

Αφιέρωμα στον Άγιο Αυξέντιο (Μέρος ΣΤ΄, Τελειώματα)

--


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟ

(ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄, ΤΕΛΕΙΩΜΑΤΑ)




--

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Δόγμα και εικόνα.Εκκλησία και τέχνη (Μ. Φώτιος), Μέρος Θ΄

--

᾿Επὶ τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τοῦ ῾Αγίου Πατρὸς ἡμῶν
Φωτίου τοῦ Μεγάλου
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

(6η Φεβρουαρίου)


ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΩΣ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

(Μέρος Θ ́)

...Μεταλάβαινε μια βαθειά παιδεία και Πατερική σοφία,
καθώς πολλές ιδέες του πηγάζουν από τον Παύλο και τον Χρυσόστομο,
τον άγιο Νείλο και τον Γρηγόριο Νύσσης, τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη,
τον Πατριάρχη Γερμανό και τον Νικηφόρο τον Ομολογητή.
Πίστευε στην αναγκαιότητα και τη θετική επίδραση της τέχνης
μαζί με τους κλασικούς Καππαδόκες Πατέρες του 4ου αι.,
που διεκήρυσαν ότι "η εικονιστική διακόσμηση των Ναών
έπρεπε να παιδαγωγεί τους πιστούς
με παραστάσεις από την Αγία Γραφή"...




...Ζούσε μέσα του τις αισθητικές παραμέτρους
έτσι όπως τις εννοούσαν οι αρχαίοι κλασσικοί,
που με θαυμασμό μελετούσε, αλλά υπερβαίνοντας
την αισθητική θεώρηση επιμένει ότι τα εκφραστικά μέσα
που χρησιμοποιεί η Εκκλησία και τα αγιαστικά σκεύη
και βέβαια τα εικονίσματα είναι άγια,
μάλλον δε και τίμια και δεδοξασμένα και σεπτά.
Πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα
προέχει το αγιαστικό και διδακτικό στοιχείο...


Από το βιβλίο
ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Αθανασίου Παλιούρα

--

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Κυριακή της Ορθοδοξίας σε ορθόδοξο Μοναστήρι

++


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ





++

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Απολυτίκιον κυριακή της Ορθοδοξίας (Δημητράκης)

++

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ



Ἦχος παιδικὸς, χαριτωμένος καὶ χαρμόσυνος



Η Αναστήλωσις των Αγίων κι σεπτών Εικόνων

++


Ἡ Ἀναστήλωσις τῶν Ἁγίων καὶ σεπτῶν Εἰκόνων
Ἑορτάζεται τὴν πρώτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν


...Τοῦτο μαθοῦσα ἡ Βασίλισσα ἄκρως ἐχάρη καὶ διεμήνυσεν
εἰς τὸν Πατριάρχην νὰ συναθροίσῃ ὅλον τὸν λαόν,
μετὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ τῶν Ἁγίων Εἰκόνων,
εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ ἀποδοθῇ εἰς αὐτὴν
ὁ στολισμὸς τῶν ἁγίων Εἰκόνων καὶ νὰ φανερωθῇ εἰς ὅλους
τὸ ξένον καὶ παράδοξον τεράστιον.

Πάντων λοιπὸν σχεδὸν συναχθέντων εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν
μετὰ κηρῶν καὶ λαμπάδων ἦλθε καὶ ἡ Βασίλισσα μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς,
καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες ἔκαμαν λιτανείαν μετὰ τῶν ἁγίων Εἰκόνων
καὶ τῶν θείων καὶ σεβασμίων τοῦ Σταυροῦ Ξύλων
καὶ τοῦ ἱεροῦ καὶ θείου Εὐαγγελίου, ἕως ὅτου ἔφθασαν
εἰς τὸ λεγόμενον Μίλλιον, ἀνακράζοντες ὅλοι τὸ «Κύριε ἐλέησον»
Μετὰ ταῦτα ἐγύρισαν εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν
καὶ ἐτέλεσαν τὴν θείαν Λειτουργίαν, ἀφοῦ πρότερον
οἱ προειρημένοι Ἅγιοι Ἄνδρες ἀνεστήλωσαν
ἁγίας καὶ σεβασμίας Εἰκόνας.

Καὶ οἱ μὲν ὑπέρμαχοι τῶν ἁγίων Εἰκόνων εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι
ἀνεκηρύχθησαν καὶ αἰωνίου μνήμης ἠξιώθησαν,
οἱ δὲ ἐναντίοι καὶ μὴ ἀποδεχόμενοι τὴν τιμὴν τῶν ἁγίων Εἰκόνων
ἀπεκηρύχθησαν καὶ παρεδόθησαν εἰς τὸ ἀνάθεμα.

Ἔκτοτε οἱ Ἅγιοι ἐκεῖνοι Ὁμολογηταὶ καὶ πᾶσα ἡ Ἁγία Ἐκκλησία
ἀπεφάσισαν νὰ γίνηται κατ' ἔτος ἡ τοιαύτη ἱερὰ πανήγυρις,
διὰ νὰ μὴ τύχῃ, ὃ μὴ γένοιτο!
καὶ πέσωμεν πάλιν εἰς τοιαύτην δυσσέβειαν. Ἀμήν!


Ἐδῶ τὸ πλῆρες ὑπόμνημα στὴν Ἀναστήλωσιν τῶν Ἁγίων Εἰκόνων


++


Η Κυριακή της Ορθοδοξίας και η σημερινή κατάσταση

++

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ(Φ. Κόντογλου)
..Γιὰ νὰ παραδεχθῆ κανένας τὴν παράδοση,
πρέπει νὰ ἔχη μέσα του ταπείνωση
καὶ νὰ μὴ θέλη νὰ στήση τὸ δικό του θέλημα.
Δὲν ὑπάρχει νεωτεριστὴς στὴν ᾿Εκκλησία καὶ ἄνθρωπος
ποὺ νὰ θέλη νὰ γκρεμνίση ὅ,τι παραλάβαμε ἀπὸ ἐκείνους
ποὺ περιφρουρήσανε τὴ θρησκεία μας
μὲ τὴν εὐσέβειά τους καὶ μὲ τὴν ἀσάλευτη πίστη τους,
ποὺ γι᾿ αὐτὴ ὑποφέρανε κάθε κακοπάθηση, κι᾿ αὐτὸν τὸν θάνατο,
ναί, δὲν ὑπάρχει νεωτεριστὴς τέτοιος,
ποὺ νὰ μὴν εἶναι ἄπιστος...


Διαβᾶστε ἐδῶ
ἄλλα σχετικὰ ἄρθρα τοῦ μεγάλου Προμάχου
τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης
 

 


++

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Τι λέει ο Άγιος Νεκτάριος για την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων;

++


Τῇ πρώτῃ Κυριακῇ τῶν Νηστειῶν,
ἐπὶ τῇ Ἑορτῇ τῆς ἀναμνήσεως τῆς ἀναστηλώσεως
τῶν ἁγίων καὶ σεπτῶν Εἰκόνων


Τι λέει ο Άγιος Νεκτάριος
για την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων;




...Η Εικόνα του Σωτήρα Ιησού Χριστού
δεν είναι είδωλο ψεύτικου Θεού, που πλάστηκε
από ανθρώπινα χέρια ούτε άγαλμα που θεοποιήθηκε,
ούτε Εικόνα της φύσης ή κάποιου κτίσματος του Ουρανού,
της γης ή των υδάτων κάτω από τη γη, αλλά είναι Εικόνα
του ίδιου του Θεού που αποκαλύφθηκε...


Διαβᾶστε ἐδῶ τὸ ἐκπληκτικὸ Εἰκονολογικὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου

++

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Ο Άγιος Έρασμος Κιέβου

++


Μνήμη 24η Φεβρουαρίου

Από το Γεροντικό του Κιέβου

Ο Όσιος Έρασμος

Η ΚΑΛΗ διαχείριση του πλούτου είναι θεία επιταγή.
Γιατί ο πλούτος «δόξα Θεού εστίν».

Δεν κάνουν όμως όλοι οι άνθρωποι
θεάρεστη χρήση των δώρων του Θεού.

Πολλοί καταστράφηκαν εξαιτίας του πλούτου:
«Εδόθησαν εις πτώμα χάριν χρυσίου».

Με δυο κυρίως τρόπους μπορεί να επενδυθεί
το χρήμα για την ωφέλεια της ψυχής μας:
ή με την ελεημοσύνη ή με την ανέγερση
και τον ευπρεπισμό ιερών ναών και καθιδρυμάτων.

Ο όσιος Έρασμος διάλεξε το δεύτερο τρόπο.
Ενώ ήταν πλούσιος και ένδοξος στον κόσμο,
όταν άκουσε τον άγιο Χρυσόστομο να προσεύχεται
στη θεία Λειτουργία του για «τους αγαπώντας
την ευπρέπειαν του οίκου» του Κυρίου,
διέθεσε ολόκληρη την περιουσία του για το στολισμό
και την ευπρέπιση του ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου των Σπηλαίων.
Έπειτα έγινε κι ο ίδιος μοναχός εκεί, κι άρχισε να στολίζει
τον εαυτό του με τις αρετές, σαν ναό του Αγίου Πνεύματος
και ζωντανή εικόνα του Θεού.

Ο ψυχοκτόνος διάβολος όμως έστησε μιαν ολέθρια παγίδα
στο δούλο του Θεού. Όταν πια όλο το χρυσάφι του
είχε χρησιμοποιηθεί για την Εκκλησία της Παναγίας,
ο μακάριος Έρασμος σκέφτηκε ότι μάταια το ξόδεψε γι' αυτό το σκοπό.
«Αλίμονό μου!», συλλογιζόταν. «Κανένα μισθό δεν θα λάβω.
Χαμένα πήγαν τα χρήματα μου Έπρεπε να τα μοιράσω στους φτωχούς».

Ο Όσιος δεν κατάλαβε πως οι λογισμοί αυτοί ήταν πειρασμικοί.
Έπεσε σε αθυμία και απόγνωση. Ούτε οι προσπάθειες του Ηγουμένου
ούτε η συμπαράσταση και οι συμβουλές των Αδελφών στάθηκαν ικανές
να τον βοηθήσουν και να τον παρηγορήσουν. Άρχισε να ζει απρόσεκτα
και αταίριαστα για Μοναχό. Σπαταλούσε το χρόνο της ζωής του άσκοπα,
χωρίς πνευματικό αγώνα, χωρίς προσευχή, χωρίς υπακοή,
βυθισμένος στην ψυχόλεθρη ακηδία και την αμέλεια.

Όταν είδαν οι Πατέρες ότι τα λόγια τους όχι μόνο δεν τον ωφελούσαν,
αλλά τον εξερέθιζαν κιόλας, σταμάτησαν πια να του μιλούν
και ρίχτηκαν στην προσευχή.
Ο φιλάνθρωπος Κύριος δεν άφησε να πάνε χαμένοι
οι προηγούμενοι κόποι και οι αρετές του δούλου Του.
Παραχώρησε λοιπόν να τον βρει μια βαριά αρρώστια.

Ο Όσιος έφτασε στα πρόθυρα του θανάτου.
Για επτά μέρες ήταν αναίσθητος, μη μπορώντας
να πάρει τροφή ή να επικοινωνήσει με κανένα.

Την όγδοη μέρα ο Ηγούμενος κάλεσε όλη την Αδελφότητα γύρω στην κλίνη του.
Βλέποντας οι Πατέρες πως δεν έβγαινε η ψυχή του, στέναζαν κι έλεγαν:

- Συμφορά στον Αδελφό! Πέρασε τη ζωή του με αμέλεια και ραθυμία.
Και τώρα η ψυχή του βασανίζεται και δεν μπορεί να βγει από το σώμα.

Εκείνη τη στιγμή όμως — ω των θαυμάσιων Σου, Χριστέ! —
ο ετοιμοθάνατος Έρασμος συνήλθε, ανασηκώθηκε και κάθισε στο κρεβάτι.

— Αδελφοί και Πατέρες! είπε δυνατά, σαν να μην ήταν άρρωστος.
Αλήθεια λέτε! Είμαι αμαρτωλός κι έζησα ράθυμα.
Ο θάνατος με βρήκε αμετανόητο. Ενώ όμως ο διάβολος
με χαρά περίμενε το τέλος μου, παρουσιάστηκαν οι Όσιοι Πατέρες μας
Αντώνιος και Θεοδόσιος και μου είπαν:
«Αδελφέ, προσευχηθήκαμε για σένα στον Κύριο Κι Εκείνος,
σαν πολυεύσπλαχνος, σου χάρισε καιρό μετανοίας».
Μετά είδα και την Κυρία Θεοτόκο. «Έρασμε!», μου είπε·
«Επειδή στόλισες την Εκκλησία μου και την πλούτισες με ωραίες Εικόνες
και πολύτιμα σκεύη, μεσολάβησα για σένα στον Υιό μου.
Θα σε αμείψω για την πράξη σου. Γιατί τους φτωχούς πάντοτε
τους έχετε κοντά σας και πάντοτε μπορείτε να τους βοηθήσετε.
Η Εκκλησία μου όμως, μια φορά γίνεται και εξωραΐζεται.
Σήκω τώρα, μετανόησε βαθιά για τις αμαρτίες σου
και λάβε έπειτα το μεγάλο Αγγελικό Σχήμα. Σε τρεις ημέρες
θα σε πάρω κοντά μου, επειδή αγάπησες την ευπρέπεια του Οίκου μου»

Μόλις διηγήθηκε το όραμα του ο μακάριος Έρασμος, άρχισε με κλάματα
και συντριβή να εξομολογείται τις αμαρτίες του χωρίς ντροπή
μπροστά σ' ολόκληρη την Αδελφότητα. Μετά σηκώθηκε και πήγε στην Εκκλησία.
Εκεί ο Ηγούμενος τον έκειρε αμέσως, δίνοντάς του το μεγάλο Αγγελικό Σχήμα.

Τέλος, ο όσιος απομονώθηκε και ρίχτηκε στην προσευχή.
Την τρίτη μέρα, κατά τη διαβεβαίωση της Κυρίας Θεοτόκου,
αναχώρησε ειρηνικά για τον ουρανό...

++

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Αφιέρωμα στον Άγιο Αυξέντιο (Μέρος Ε΄, 2ο Σάρκωμα)

--


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟ

(ΜΕΡΟΣ Ε΄, 2ο ΣΑΡΚΩΜΑ)




--

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Δόγμα και εικόνα.Εκκλησία και τέχνη (Μ. Φώτιος), Μέρος H΄

--

᾿Επὶ τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τοῦ ῾Αγίου Πατρὸς ἡμῶν
Φωτίου τοῦ Μεγάλου
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

(6η Φεβρουαρίου)


ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΩΣ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

(Μέρος Η ́)

...Σ` αυτό το σημείο, απαντώντας στα ερωτήματα που θέσαμε,
πρέπει να επιστρατεύσουμε την καλλιτεχνική εμπειρία
των επόμενων χιλίων ετών και να υποστηρίξουμε ότι ο Φώτιος,
καθώς φαίνεται μέσα από το σωζώμενο έργο του,
συγκέντρωσε στο πρόσωπο του όλους τους προβληματισμούς
της Εκκλησίας και με το κύρος της μεγάλης αποστολής
και το βάρος της πολυμαθούς προσωπικότητός του
έθεσε τα πλαίσια και τα όρια της τέχνης...

...Ήταν χαρισματούχος, γι` αυτό και κοντά
στην "ορθότητα των δογμάτων" χρησιμοποιεί
"τα άνθη των χρωμάτων" και ονομάζει την τέχνη ιερόν κάλλος....



Από το βιβλίο
ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Αθανασίου Παλιούρα

--

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

«Ας σπουδάσωμεν να εργασθούμεν, έως όπου έχομεν ακόμι καιρόν » (Αββά Δωροθέου)

--


«ΑΣ ΣΠΟΥΔΑΣΩΜΕΝ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΟΥΜΕΝ,
ΕΩΣ ΟΠΟΥ ΕΧΟΜΕΝ ΑΚΟΜΙ ΚΑΙΡΟΝ»



Ἀββᾶς Δωρόθεος τῆς Γάζης


ργάζεσθε καὶ γροικᾶτε καλῶς εἴτι ἀκούετε,
διότι κατὰ ἀλήθειαν, ἐὰν δὲν τὰ κάμετε μὲ τὸ ἔργον,
δὲν ἠμπορεῖτε νὰ τὰ καταλάβετε τοῦτα μὲ λόγον.

Ποῖως ἄνθρωπος, θέλωντας νὰ μάθῃ τέχνην,
δύνεται νὰ τὴν παραλάβῃ μὲ λόγον μόνον;


Πάντως πρῶτον ὑπομένει κάμνωντας καὶ χαλῶντας,
ἐργαζόμενος καὶ ἀφανίζωντας, καὶ ἔτζη ἀπὸ ὁλίγον ὁλίγον
κοπιάζωντας καὶ κάμνωντας ὑπομονήν, μανθάνει τὴν τέχνην,
ἐπειδὴ ἔστωντας νὰ ἰδῇ ὁ Θεὸς τὴν προαίρεσίν καὶ τὸν κόπον του, τὸν βοηθᾷ
.

μεῖς δὲ θέλομεν νὰ μάθωμεν τὴν τέχνην τῶν τεχνῶν μὲ λόγον,
χωρὶς νὰ ἐργασθοῦμεν μὲ τὸ ἔργον· καὶ πῶς εἶναι δυνατόν;

ς προσέχωμεν λοιπὸν τοῦ λόγου μας, ἀδελφοί,
καὶ ἂς σπουδάσωμεν νὰ ἐργασθοῦμεν, ἔως ὁποῦ ἔχομεν ἀκόμι καιρόν,
καὶ ὁ Θεὸς νὰ μᾶς δώσοι νὰ ἐνθυμούμεσθεν, καὶ νὰ φυλάσσωμεν
ἐκεῖνα ὁποῦ ἀκούομεν, διὰ νὰ μὴν μᾶς λογισθοῦν
εἰς κρῖμα ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως τοῦ Θεοῦ
.

πρέπει δόξα, τιμή, καὶ προσκύνησις
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.



(Ἐκ τοῦ βιβλίου τοῦ Ἀββᾶ Δωροθέου «Λόγοι ἁσκητικοί»)

--