Σάββατο, 29 Μαρτίου 2014
Τετάρτη, 26 Μαρτίου 2014
Τρίτη, 25 Μαρτίου 2014
Δευτέρα, 24 Μαρτίου 2014
Σάββατο, 22 Μαρτίου 2014
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (2014)
+++
+++
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
(Γ΄ τῶν Νηστειῶν)
Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός, τῆς εὐσεβείας τὸ ἀήττητον τρόπαιον,
ἡ θύρα τοῦ Παραδείσου, ὁ τῶν πιστῶν στηριγμός, τὸ τῆς Ἐκκλησίας περιτείχισμα·
δι᾿ οὗ ἐξηφάνισται, ἡ φθορὰ καὶ κατήργηται, καὶ κατεπόθη, τοῦ θανάτου ἡ δύναμις,
καὶ ὑψώθημεν, ἀπὸ γῆς πρὸς οὐράνια. Ὅπλον ἀκαταμάχητον, δαιμόνων ἀντίπαλε,
δόξα Μαρτύρων Ὁσίων, ὡς ἀληθῶς ἐγκαλλώπισμα, λιμὴν σωτηρίας,
ὁ δωρούμενος τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.
* * *Χαίροις ὁ τοῦ Κυρίου Σταυρός, δι᾿ οὗ ἐλύθη τῆς ἀρᾶς τὸ ἀνθρώπινον,
τῆς ὄντως χαρᾶς σημεῖον, ὁ καταράσσων ἐχθρούς, ἐν τῇ σῇ ὑψώσει πανσεβάσμιε·
ἡμῶν ἡ βοήθεια, Βασιλέων κραταίωμα, σθένος δικαίων, ἱερέων εὐπρέπεια,
ὁ τυπούμενος, καὶ δεινῶν ἐκλυτρούμενος, ῥάβδος ἡ τῆς δυνάμεως, ὑφ᾿ ἧς ποιμαινόμεθα,
ὅπλον εἰρήνης ἐν φόβῳ, ὃ περιέπουσιν Ἄγγελοι, Χριστοῦ θεία δόξα,
τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.
* * *
Χαίροις ὁ τῶν τυφλῶν ὁδηγός, τῶν ἀσθενούντων ἰατρός, ἡ ἀνάστασις,
ἁπάντων τῶν τεθνεώτων, ὁ ἀνυψώσας ἡμᾶς, εἰς φθορὰν πεσόντας, Σταυρὲ τίμιε·
δι᾿ οὗ διαλέλυται, ἡ φθορὰ καὶ ἐξήνθησεν, ἡ ἀφθαρσία, καὶ βροτοὶ ἐθεώθημεν,
καὶ διάβολος, παντελῶς καταβέβληται. Σήμερον ἀνυψούμενον, χερσὶ καθορῶντές σε,
Ἀρχιερέων ὑψοῦμεν, τὸν ὑψωθέντα ἐν μέσῳ σου, καὶ σὲ προσκυνοῦμεν,
ἀρυόμενοι πλουσίως τὸ μέγα ἔλεος.
+++
ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
Μνήμη: 9η Μαρτίου
...Αὐτὸ ἔγινε μὲ ἕνα ἐργάτη χωρικό, ἀπὸ ἕνα χωριὸ κοντὰ στὸ Ἅγιο Ὄρος,
ὁ ὁποῖος ἐργαζόταν στὸ Μοναστήρι μας ὡς ὑλοτόμος.
Κάποτε λοιπόν, ποὺ περνοῦσα ἀπὸ τὸ δάσος τῆς Μονῆς,
μὲ χαιρέτησε καὶ μοῦ εἶπε:
"Κάτσε, Γέροντα, νὰ σοῦ πῶ ἕνα μεγάλο θαῦμα
ποὺ μοῦ ἔκαναν οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα.
Πονοῦσε τὸ πόδι μου χρόνια. Πήγαινα στοὺς γιατρούς, στὰ νοσοκομεῖα,
ἀλλὰ τίποτα δὲν μοῦ κάνανε. Καὶ ἐγώ, ἐπειδὴ ἀγαπῶ πολὺ
τοὺς Ἁγίους Τεσσαράκοντα, πῆγα στὴν πανήγυρί τους,
στὴν Ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ μου.
Ἐκεῖ ἦταν πολὺς κόσμος, γεμάτη ἡ Ἐκκλησία. Μόλις ἔφθασα
στὴν Ἐκκλησία, ἀρχίζει νὰ μοῦ πονᾷ πολὺ τὸ πόδι.
Τότε λοιπόν σκέφθηκα νὰ βγῶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία
νὰ ξεκουράσω τὸ πόδι μου. Ἀλλὰ μοῦ εἶπε ὁ λογισμός:
"Ὁ Ἰούδας ἄφησε τὴν θεία Εὐχαριστία καὶ βγῆκε ἔξω.
Ἰούδας θὰ γίνῃς καὶ ἐσύ;". "Θὰ μείνῃς μέσα, κι ἂς πονᾶς".
Μετὰ ἀπὸ λίγο πονοῦσα πιὸ πολὺ καὶ σκέφθηκα νὰ καθήσω
σὲ μία καρέκλα νὰ ξεκουράσω τὸ πόδι μου.
Τότε ὅμως ἀντίκρυσα τὴν Εἰκόνα τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα,
τοὺς εἶδα νὰ παγώνουν μέσα στὴν λίμνη καὶ εἶπα στὸν ἑαυτό μου:
"Αὐτοὶ ἔκαναν τόση ὑπομονὴ καὶ πάγωσαν γιὰ τὸν Χριστό,
κι ἐσὺ δὲν μπορεῖς νὰ σταθῇς ὄρθιος;".
"Θὰ σταθῇς ὄρθιος κι ἂς πεθάνῃς".Ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ εἶπα αὐτό,
ἦρθε ἕνα ρεῦμα, μὲ περιέλουσε ἀπὸ τὸ κεφάλι καὶ πέρασε
σ' ὅλο τὸ σῶμα μου μέχρι τὸ πονεμένο πόδι μου.
Ἀπὸ τότε ἔγινα καλὰ καὶ δὲν ξαναπόνεσα.
Βλέπετε, Γέροντα, πόσο θαυματουργοὶ εἶναι οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα;"
Αὐτὸς δὲν εἶχε καμμία αἴσθησι ὅτι ἔκανε κάτι ἀξιόμισθο...
Ὅμως βλέπουμε, πότε ἔγινε τὸ θαῦμα καὶ πότε ἦρθε ὁ Θεὸς μέσα του;
Ὅταν ὁ ἴδιος ἄδειασε τελείως ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ ἀπὸ τὴν φιλαυτία του
καὶ ἀποφάσισε νὰ πεθάνῃ χάριν τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό...
ὁ ὁποῖος ἐργαζόταν στὸ Μοναστήρι μας ὡς ὑλοτόμος.
Κάποτε λοιπόν, ποὺ περνοῦσα ἀπὸ τὸ δάσος τῆς Μονῆς,
μὲ χαιρέτησε καὶ μοῦ εἶπε:
"Κάτσε, Γέροντα, νὰ σοῦ πῶ ἕνα μεγάλο θαῦμα
ποὺ μοῦ ἔκαναν οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα.
Πονοῦσε τὸ πόδι μου χρόνια. Πήγαινα στοὺς γιατρούς, στὰ νοσοκομεῖα,
ἀλλὰ τίποτα δὲν μοῦ κάνανε. Καὶ ἐγώ, ἐπειδὴ ἀγαπῶ πολὺ
τοὺς Ἁγίους Τεσσαράκοντα, πῆγα στὴν πανήγυρί τους,
στὴν Ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ μου.
Ἐκεῖ ἦταν πολὺς κόσμος, γεμάτη ἡ Ἐκκλησία. Μόλις ἔφθασα
στὴν Ἐκκλησία, ἀρχίζει νὰ μοῦ πονᾷ πολὺ τὸ πόδι.
Τότε λοιπόν σκέφθηκα νὰ βγῶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία
νὰ ξεκουράσω τὸ πόδι μου. Ἀλλὰ μοῦ εἶπε ὁ λογισμός:
"Ὁ Ἰούδας ἄφησε τὴν θεία Εὐχαριστία καὶ βγῆκε ἔξω.
Ἰούδας θὰ γίνῃς καὶ ἐσύ;". "Θὰ μείνῃς μέσα, κι ἂς πονᾶς".
Μετὰ ἀπὸ λίγο πονοῦσα πιὸ πολὺ καὶ σκέφθηκα νὰ καθήσω
σὲ μία καρέκλα νὰ ξεκουράσω τὸ πόδι μου.
Τότε ὅμως ἀντίκρυσα τὴν Εἰκόνα τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα,
τοὺς εἶδα νὰ παγώνουν μέσα στὴν λίμνη καὶ εἶπα στὸν ἑαυτό μου:
"Αὐτοὶ ἔκαναν τόση ὑπομονὴ καὶ πάγωσαν γιὰ τὸν Χριστό,
κι ἐσὺ δὲν μπορεῖς νὰ σταθῇς ὄρθιος;".
"Θὰ σταθῇς ὄρθιος κι ἂς πεθάνῃς".Ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ εἶπα αὐτό,
ἦρθε ἕνα ρεῦμα, μὲ περιέλουσε ἀπὸ τὸ κεφάλι καὶ πέρασε
σ' ὅλο τὸ σῶμα μου μέχρι τὸ πονεμένο πόδι μου.
Ἀπὸ τότε ἔγινα καλὰ καὶ δὲν ξαναπόνεσα.
Βλέπετε, Γέροντα, πόσο θαυματουργοὶ εἶναι οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα;"
Αὐτὸς δὲν εἶχε καμμία αἴσθησι ὅτι ἔκανε κάτι ἀξιόμισθο...
Ὅμως βλέπουμε, πότε ἔγινε τὸ θαῦμα καὶ πότε ἦρθε ὁ Θεὸς μέσα του;
Ὅταν ὁ ἴδιος ἄδειασε τελείως ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ ἀπὸ τὴν φιλαυτία του
καὶ ἀποφάσισε νὰ πεθάνῃ χάριν τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό...
+++
Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2014
Πέμπτη, 20 Μαρτίου 2014
Τρίτη, 18 Μαρτίου 2014
Δευτέρα, 17 Μαρτίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)