Δόγμα και εικόνα.Εκκλησία και τέχνη (Μ. Φώτιος), Μέρος Θ΄

--

᾿Επὶ τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τοῦ ῾Αγίου Πατρὸς ἡμῶν
Φωτίου τοῦ Μεγάλου
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

(6η Φεβρουαρίου)


ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΩΣ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

(Μέρος Ι ́)

...Είναι ο Διδάσκαλος της Οικουμένης που θεσμοθετεί,
ο Αρχιεπίσκοπος που προβάλλει τα αγιαστικά μέσα και σύμβολα,
ο ιστορικός της τέχνης που εξισορροπεί την αισθητική διάκριση
με τον σκοπό του λατρευτικού αντικειμένου,
ο ερμηνευτής των δογμάτων που εξηγεί τις υπηρεσίες
που προσφέρουν οι Εικόνες στην ανάλυση των δογμάτων,
ο Πατήρ που διασφαλίζει το ιερόν κάλλος στους κόλπους της Εκκλησίας.
Δόγμα και χριστιανική διδασκαλία έπρεπε να ερμηνευθούν
με όλες τις δυνατές γλώσσες και μια από τις πιο δυνατές
ήταν αυτή η γλώσσα των χρωμάτων.



Όπως έχει παρατηρηθεί «ήτο εύκολον να αποφασισθεί
η επαναφορά των Εικόνων εις τους Ναούς,
δυσχερές όμως ήτο να αποφασισθεί ποία θρησκευτικά θέματα
θα απεικονίζοντο και γενικώς κατά ποίον τρόπον
θα οργανούτο η εικονογραφική σύνθεσις του Ναού».
Γι` αυτό στον περίφημο λόγο του στα εγκαίνια του Ναού της Παναγίας
μέσα στο Ιερό Παλάτιο, εισάγει μια νέα αντίληψη:
η διακόσμηση να μην είναι αποσπασματική, αλλά να αποτελεί
ενιαίο σύνολο με συμβολικό χαρακτήρα.
Η αντίληψη αυτή ως προς το ύφος
να εφαρμόζεται με ελευθερία σε κάθε Ναό...

Από το βιβλίο
ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Αθανασίου Παλιούρα


--