Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου
ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
...«Ἐπεὶ οὖν ἡ ὁλιγωρία (ἀμέλεια) βέλος τοῦ ἐχθροῦ τυγχάνει,
ἐν ᾧ πολλοὺς τρώσας κατέβαλε, λάβομεν ἡμεῖς τρόπαιον
κατὰ τῆς ὁλιγωρίας τὴν ὑπομονήν, πυκνότερον ἐπιλέγοντες
ἑαυτοῖς τὸ ἐπιγεγραμμένον·
῾῾Ἀνδρίζου καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία μου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον᾿᾿·
ὅπως ὑπὸ τοῦ λόγου στηριζομένη ἡ ψυχὴ εὐκόλως δυνηθῇ
φέρειν τὰς ἐπιῤῥιπτούσας αὐτῇ συνοχὰς (θλίψεις) ὑπὸ τοῦ ἀλλοτρίου,
καὶ ὡς ἐπὶ βακτηρίαν ἐπαναπαυομένη ἢ ὡς ὑπὸ ὀχήματος (ἀμάξης)
ἀναβασταζομένη (μεταφερομένη) κουφισθῇ τοῦ καμάτου.
Πυκνότερον οὖν τῆς λέξεως ταύτης μνημονεύσωμεν
καὶ πρὸς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καταλέγοντες·
῾῾Ἀνδρίζου καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία μου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον᾿᾿.
Πάνυ γὰρ συμβάλλεται (βοηθεῖ) ὁ λόγος [οὗτος], εἴτε νηστεύομεν,
εἴτε ἀγρυπνῶμεν, εἴτε προσευχόμεθα, εἴτε ἐργαζόμεθα,
εἴτε τι ποιοῦμεν· διεγείρει γὰρ τὴν προθυμίαν
πρὸς τελείωσιν τῆς ἐναρχομένης ἀρετῆς».
* * *
«Επειδή λοιπόν η αμέλεια αποτελεί όπλο του εχθρού,
με το οποίο αφού κτύπησε πολλούς τους νίκησε,
ας πάρουμε εμείς σαν τρόπαιο εναντίον της αμέλειας την υπομονή,
λέγοντας στον εαυτό μας αυτό που έχει γραφτεί:
῾῾ Να είσαι ανδρεία καρδιά μου και γενναία, δυνατή,
και να αναμένεις με υπομονή την βοήθεια του Κυρίου᾿᾿·
ούτως ώστε, στηριγμένη από τον λόγο η ψυχή, κατορθώσει
να αντέξει εύκολα τις θλίψεις, τις οποίες ρίχνει επάνω της ο διάβολος,
και σαν να ακουμπά αναπαυτικά σε κάποιο στήριγμα, ή σαν να μεταφέρεται
από κάποιο όχημα, ανακουφισθή από τον κόπο.
Ας θυμώμαστε, λοιπόν, συχνότερα τα λόγια αυτά λέγοντάς τα
τόσο προς τον εαυτό μας όσο και ο ένας στον άλλο·
῾῾ Να είσαι ανδρεία καρδιά μου και γενναία, δυνατή,
και να αναμένεις με υπομονή την βοήθεια του Κυρίου᾿᾿.
Διότι τα λόγια αυτά βοηθούν υπερβολικά, είτε νηστεύουμε,
είτε αγρυπνούμε, είτε προσευχόμαστε, είτε εργαζόμαστε,
είτε οτιδήποτε κάνουμε· επειδή μας προθυμοποιούν
στο να τελειώσουμε το καλό που αρχίσαμε».
(Ἔργα, τ. Δ´, σελ. 322-323. Ψαλμ. κϚ´ 14)
+++
ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
...«Ἐπεὶ οὖν ἡ ὁλιγωρία (ἀμέλεια) βέλος τοῦ ἐχθροῦ τυγχάνει,
ἐν ᾧ πολλοὺς τρώσας κατέβαλε, λάβομεν ἡμεῖς τρόπαιον
κατὰ τῆς ὁλιγωρίας τὴν ὑπομονήν, πυκνότερον ἐπιλέγοντες
ἑαυτοῖς τὸ ἐπιγεγραμμένον·
῾῾Ἀνδρίζου καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία μου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον᾿᾿·
ὅπως ὑπὸ τοῦ λόγου στηριζομένη ἡ ψυχὴ εὐκόλως δυνηθῇ
φέρειν τὰς ἐπιῤῥιπτούσας αὐτῇ συνοχὰς (θλίψεις) ὑπὸ τοῦ ἀλλοτρίου,
καὶ ὡς ἐπὶ βακτηρίαν ἐπαναπαυομένη ἢ ὡς ὑπὸ ὀχήματος (ἀμάξης)
ἀναβασταζομένη (μεταφερομένη) κουφισθῇ τοῦ καμάτου.
Πυκνότερον οὖν τῆς λέξεως ταύτης μνημονεύσωμεν
καὶ πρὸς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καταλέγοντες·
῾῾Ἀνδρίζου καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία μου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον᾿᾿.
Πάνυ γὰρ συμβάλλεται (βοηθεῖ) ὁ λόγος [οὗτος], εἴτε νηστεύομεν,
εἴτε ἀγρυπνῶμεν, εἴτε προσευχόμεθα, εἴτε ἐργαζόμεθα,
εἴτε τι ποιοῦμεν· διεγείρει γὰρ τὴν προθυμίαν
πρὸς τελείωσιν τῆς ἐναρχομένης ἀρετῆς».
* * *
«Επειδή λοιπόν η αμέλεια αποτελεί όπλο του εχθρού,
με το οποίο αφού κτύπησε πολλούς τους νίκησε,
ας πάρουμε εμείς σαν τρόπαιο εναντίον της αμέλειας την υπομονή,
λέγοντας στον εαυτό μας αυτό που έχει γραφτεί:
῾῾ Να είσαι ανδρεία καρδιά μου και γενναία, δυνατή,
και να αναμένεις με υπομονή την βοήθεια του Κυρίου᾿᾿·
ούτως ώστε, στηριγμένη από τον λόγο η ψυχή, κατορθώσει
να αντέξει εύκολα τις θλίψεις, τις οποίες ρίχνει επάνω της ο διάβολος,
και σαν να ακουμπά αναπαυτικά σε κάποιο στήριγμα, ή σαν να μεταφέρεται
από κάποιο όχημα, ανακουφισθή από τον κόπο.
Ας θυμώμαστε, λοιπόν, συχνότερα τα λόγια αυτά λέγοντάς τα
τόσο προς τον εαυτό μας όσο και ο ένας στον άλλο·
῾῾ Να είσαι ανδρεία καρδιά μου και γενναία, δυνατή,
και να αναμένεις με υπομονή την βοήθεια του Κυρίου᾿᾿.
Διότι τα λόγια αυτά βοηθούν υπερβολικά, είτε νηστεύουμε,
είτε αγρυπνούμε, είτε προσευχόμαστε, είτε εργαζόμαστε,
είτε οτιδήποτε κάνουμε· επειδή μας προθυμοποιούν
στο να τελειώσουμε το καλό που αρχίσαμε».
(Ἔργα, τ. Δ´, σελ. 322-323. Ψαλμ. κϚ´ 14)
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου