Εικόνες και Ονόματα Γ΄

+++

ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ

(Τὰ «καταφύγια» τῶν φοβισμένων
καὶ ἡ σωτηρία τῶν ἀπεγνωσμένων)

Μέρος Γ´ (τελευταῖο)




...Ἡ Θεοτόκος κοίταζε τὸν Ἱερέα μὲ ἄπειρη γλυκύτητα
καὶ μὲ τόση πραότητα, ὥστε ἐκεῖνος πῆρε θάρρος καὶ ρώτησε:
-Παναγία μου! γλυκειά μου Παναγία καὶ Μητέρα τοῦ Ἰησοῦ μου,
πῶς θὰ γλυτώσω ἀπὸ τοὺς δαίμονες ποὺ μὲ κυνηγοῦν;
-Μὲ τὸ Ὄνομα τοῦ Υἱοῦ μου καὶ μὲ τὸ Ὄνομα τὸ δικό μου
θὰ νικᾶς καὶ θὰ ἐξολοθρεύης τοὺς δαίμονες, ἀπάντησε ἡ Θεοτόκος.

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με»,
«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς»,
«Ὑπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι».

Καὶ ἐδῶ, μέσα στὸν Ναό, καὶ στὸ κελλάκι καὶ ἔξω,
ἐργαζόμενος καὶ ἡσυχάζων, παντοῦ καὶ πάντοτε,
τὸ Ὄνομα τοῦ Υἱοῦ μου καὶ τὸ Ὄνομα τὸ δικό μου
νὰ ἐπικαλῆσαι, συνέχισε ἡ Θεοτόκος.

Ὁ Ἱερομόναχος ἔκανε μιὰ στρωτὴ μετάνοια, βγῆκε ἔξω
ἀπὸ τὸ Ἐκκλησάκι καὶ φώναξε μὲ ὅλη του τὴ δύναμι:

"Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με!»
«Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία!»

Ἀμέσως οἱ ἀνίσχυροι, οἱ ἀδύνατοι, οἱ δειλοὶ δαίμονες
ἐξαφανίστηκαν ὅλοι ἀπὸ μπροστὰ σὰν ἀστραπή.

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστοπούλου
"ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΓΙΩΝ, ΙΕΡΕΩΝ, ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ)

+++