+++
ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ
(Τὰ «καταφύγια» τῶν φοβισμένων
καὶ ἡ σωτηρία τῶν ἀπεγνωσμένων)
Μέρος Α´
...Κάποιος Ἱερομόναχος, αὐτοαποκαλούμενος "ἀπελπισμένος",
στὸ βιβλίο "ΝΗΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ", διηγεῖται δῆθεν γιὰ κάποιον ἄλλον,
στὴν πραγματικότητα ὅμως γιὰ τὸν ἑαυτό του, ὅτι ἦρθε,
τὴν ὥρα ποὺ προσηύχετο μὲ τὴν εὐχούλα, μὲ τὸ
"Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με", σὲ ἔκστασι...
Καὶ εἶδε ἕαν ἄπειρο πλῆθος δαιμόνων, σὰν τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης,
τόσοι πολλοὶ ἦσαν, νὰ τοῦ ἐπιτίθενται γεμᾶτοι λύσσα.
Οἱ διαθέσεις τους ἦταν φονικές. Ἀπ' ὅλα τὰ μέρη, ἀγριεμένοι φοβερά,
ὡρμοῦσαν ἐναντίον του, γιὰ νὰ τὸν κατασπαράξουν
Συνῆλθε καὶ ἔντρομος ἔτρεξε πρὸς τὴν Ἐκκλησία.
-Ποῦ θὰ καταφύγω ἀναρωτήθηκε μὲς στὸν λογισμό του.
Ποῦ ἀλλοῦ, παρὰ στὸν φρικτὸ Γολγοθᾶ, στὴν Ἁγία Τράπεζα,
ὅπου καθημερινὰ μὲ δάκρυα καὶ μὲ συντριβὴ
ἱερουργῶ τὰ Πανάχραντα Μυστήρια.
Θὰ πέσω ἐκεῖ στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς γλυκυτάτης
Παναχράντου Μητρός Του, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἔχοντας αὐτὰ στὸν νοῦ καὶ στὸν λογισμό του, τρέχοντας ἔφθασε
στὸν Ναό. Μπαίνοντας μέσα εἶδε τὸν Κύριο καὶ τὴν Θεοτόκο
στὶς Εἰκόνες τοῦ τέμπλου σὰν ζωντανοὺς καὶ μὲ βασιλικὴ δόξα.
Τὸ Θεῖο Πρόσωπο τοῦ Κυρίου εἶχε μία ἀνέκφραστη ὡραιότητα
καὶ ἄστραφτε πιὸ δυνατὰ καὶ ἀπὸ τὸν ἥλιο...
Συνεχίζεται
+++
ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ
(Τὰ «καταφύγια» τῶν φοβισμένων
καὶ ἡ σωτηρία τῶν ἀπεγνωσμένων)
Μέρος Α´
...Κάποιος Ἱερομόναχος, αὐτοαποκαλούμενος "ἀπελπισμένος",
στὸ βιβλίο "ΝΗΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ", διηγεῖται δῆθεν γιὰ κάποιον ἄλλον,
στὴν πραγματικότητα ὅμως γιὰ τὸν ἑαυτό του, ὅτι ἦρθε,
τὴν ὥρα ποὺ προσηύχετο μὲ τὴν εὐχούλα, μὲ τὸ
"Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με", σὲ ἔκστασι...
Καὶ εἶδε ἕαν ἄπειρο πλῆθος δαιμόνων, σὰν τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης,
τόσοι πολλοὶ ἦσαν, νὰ τοῦ ἐπιτίθενται γεμᾶτοι λύσσα.
Οἱ διαθέσεις τους ἦταν φονικές. Ἀπ' ὅλα τὰ μέρη, ἀγριεμένοι φοβερά,
ὡρμοῦσαν ἐναντίον του, γιὰ νὰ τὸν κατασπαράξουν
Συνῆλθε καὶ ἔντρομος ἔτρεξε πρὸς τὴν Ἐκκλησία.
-Ποῦ θὰ καταφύγω ἀναρωτήθηκε μὲς στὸν λογισμό του.
Ποῦ ἀλλοῦ, παρὰ στὸν φρικτὸ Γολγοθᾶ, στὴν Ἁγία Τράπεζα,
ὅπου καθημερινὰ μὲ δάκρυα καὶ μὲ συντριβὴ
ἱερουργῶ τὰ Πανάχραντα Μυστήρια.
Θὰ πέσω ἐκεῖ στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς γλυκυτάτης
Παναχράντου Μητρός Του, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἔχοντας αὐτὰ στὸν νοῦ καὶ στὸν λογισμό του, τρέχοντας ἔφθασε
στὸν Ναό. Μπαίνοντας μέσα εἶδε τὸν Κύριο καὶ τὴν Θεοτόκο
στὶς Εἰκόνες τοῦ τέμπλου σὰν ζωντανοὺς καὶ μὲ βασιλικὴ δόξα.
Τὸ Θεῖο Πρόσωπο τοῦ Κυρίου εἶχε μία ἀνέκφραστη ὡραιότητα
καὶ ἄστραφτε πιὸ δυνατὰ καὶ ἀπὸ τὸν ἥλιο...
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστοπούλου
"ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΓΙΩΝ, ΙΕΡΕΩΝ, ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ)
"ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΓΙΩΝ, ΙΕΡΕΩΝ, ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ)
Συνεχίζεται
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου