"Χαίρε Μαρία"

+++

«ΧΑΙΡΕ ΜΑΡΙΑ»

Περὶ τοῦ μὴ δυνηθέντος μαθεῖν γράμματα
εἰμὴ μόνον τὸ Χαῖρε Μαρία
(καὶ ἔχοντος ἱστορισμένην ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ
τὴν Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου)

(Μέρος Α´)


...Εἰς τὴν αὐτὴν πόλιν ἦτον εἷς ἄνθρωπος ὀνόματι Ἰωάννης,
κατὰ πολλὰ εὐλαβὴς καὶ πλούσιος· ἀμὴ εἶχε τὸν νοῦν δύσκολον τόσον,
ὁποῦ δὲν ἐδύνετο νὰ μάθῃ γράμματα, οὔτε κἂν μίαν Προσευχήν...

...Διὰ τοῦτο ἀπῆλθεν εἰς Μοναστήριον, καὶ ἀφιερώσας
εἰς αὐτὸ ὅλα του τὰ ὑπάρχοντα ἐκουρεύθη,
διὰ νὰ τὸν μανθάνουν οἱ Ἀδελφοὶ γράμματα...

...Τότε εἷς Ἀδελφὸς ἔμπειρος καὶ ἐνάρετος, ἀναγνώσας αὐτῷ πάσας
τὰς Εὐχὰς μίαν πρὸς μίαν, τὸν ἠρώτησε ποία ἀπὸ ὅλαις
τοῦ ἐφαίνετο ὡραιότερη, νὰ μάθῃ; Ὁ δὲ εἶπεν ὅτι
τὸ Χαῖρε Μαρία, τοῦ ἤρεσε περὶσσότερον...

...Ἔβαλον οὖν κόπον πολὺν, καὶ τοῦ ἔμαθον τὸν Χαιρετισμὸν
τοῦ Ἀρχαγγέλου· ἤγουν τὸ «Θεοτόκε Παρθένε,
χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ,
εὐλογημένη Σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς
τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν»·
τὸν ὁποῖον ἔμαθε μὲ τὴν πολυκαιρίαν, καὶ ἔλαβε
τόσην χαρὰν καὶ εὐφροσύνην, πῶς ἔμαθεν αὐτὸν
τὸν Ἀρχαγγελικὸν Ἀσπασμόν,
ὁποῦ τοῦ ἐφαίνετο ὅτι ηὕρε
θησαυρὸν πολυτίμητον·...

(Ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ βιβλίου «Ἁμαρτωλῶν Σωτηρία»)

Συνεχίζεται...


+++