ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ
Ψηφιακὴ συζήτησι μεταξὺ συμμαθητῶν Ἁγιογράφων, μὲ τὴν συμμετοχὴ τοῦ Διδασκάλου κ. Φιλίππου Μαρκοπούλου.
Συντονισμὸς: «ΑΓΙΜΑΚ»


ΕΙΣΑΓΩΓΗ


Ευλογείτε!

Ο ΚΥΡΙΟΣ!

Πείτε μου σας παρακαλώ σε σχέση με τα χρώματα, έχει βάση ότι "το κόκκινο (πορφυρό) συμβολίζει το Θεϊκό και το πράσινο ή μπλε (από πράσινο σκούρο έως μπλε σκούρο ) συμβολίζουν το ανθρώπινο έτσι ο Χριστός έχει εσωτερικό χιτώνα κόκκινο και εξωτερικό πράσινο/ μπλε συμβολίζοντας την Θεϊκή του φύση εσωτερικά και την ανθρώπινη που περιβλήθηκε για εμάς εξωτερικά από την άλλη η Παναγία πάντα έχει τα αντίθετα χρώματα δηλαδή πράσινη/ μπλε εσθητα και κόκκινο μαφοριο συμβολίζοντας την απλή γυναίκα που σκεπάστηκε με το μεγαλείο του Θεού";

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΓΝΩΣΤΗ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ;

Αν ισχύει κάτι τέτοιο, από που προέρχεται; (πατερικό κείμενο;).
Αν δεν ισχύει, υπάρχει ελευθερία στον αγιογράφο ως προς τα χρώματα που μπορεί να χρησιμοποιήσει στο πρόσωπο του Κυρίου;

ΘΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΙ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ, κ. ΦΙΛΙΠΠΟ ΜΑΡΚΟ-ΠΟΥΛΟ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΟΒΑΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ. ΠΑΝΤΩΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΧΑΡΑ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΘΕΟ.


Οι Αγιες Μέρες που έρχονται ας αλαφρώσουν τις ψυχές μας

Αθηνά Αλεξοπούλου Παππά

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!

ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΜΕ ΣΤΕΙΛΑΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΣΑΣ (ΚΑΙ ΑΠΟΡΙΑ ΜΑΣ) ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ.
ΣΑΣ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΗ ΑΜΦΟΤΕΡΟΥΣ (ΕΦ' ΟΣΟΝ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΛΑ) ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΕΜΒΑΘΥΝΣΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΛΛΑ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...

ΕΥΧ.
Μ.γ.Γ.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ευλογείτε.

Κατ' αρχή να συμφωνήσουμε ότι η έννοια σύμβολο στην αγιογραφία, είναι μια δυναμική έννοια, είναι "η αλήθεια εν παραβολαίς", η αναφορά σε μια πραγματικότητα που δεν αποκαλύφθηκε ακόμα, ο τρόπος να μιλήσουμε για κάτι που δεν μπορεί να το συλλάβει ο νούς. Δεν πρόκειται, επομένως για μια απλή αντιστοίχιση εννοιών, αλλά για την απρόσιτη πραγματικότητα που διαφοροποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να χωρέσει στις αντιληπτικές μας ικανότητες για να αισθανθούμε ατελώς την παρουσία της.
Ο αποσυμβολισμός, λοιπόν, είναι πάντοτε ατελής και δεν μπορεί να εξαντλήση την δυναμική του συμβόλου.

Η αγιογραφία είναι συμβολική όπως το κάθε τι που συνδέεται με το Μυστήριο της Ζωής, ακόμη και όλη η μικρή ζωή μας στο φώς της αποκάλυψης

Το χρώμα και το φώς μας αποκαλύπτουν τον κόσμο που μας χαρίστηκε. Το χρώμα και το φως χρησιμοποιούνται στην αγιογραφία για να περιγραφεί ένας κόσμος σε διαρκή μετάνοια.
Ο χρυσός για τον κόσμο είναι αξία, δύναμη και μέτρο της έκπτωτης ζωης, για την αγιογραφία είναι "νέα κτίση"

Το μπλέ και το κόκκινο είναι τα άκρα του ορατού φάσματος, και η παρουσία τους δηλώνει όλη την διαδρομή. Το εσωτερικό και εξωτερικό προσδιορίζουν την φορά.
Το μπλέ και το κόκκινο είναι τα άκρα του ορατού φάσματος, και η παρουσία τους δηλώνει όλη την διαδρομή. Το εσωτερικό και εξωτερικό προσδιορίζουν την φορά.


Πράγματι από το κόκκινο άκρο (γη, αίμα, φωτιά, πάθος, γέννηση, αρχή....κλπ), μέχρι το μπλέ (ουρανός, πνευμα, αγάπη, τέλείωση.....κλπ) υπάρχει μια πορεία με αυξανόμενη την συχνότητα. Το μωβ συνδέεται με το πένθος και η διάθεσή μας να δούμε πέρα απο αυτό μας οδηγεί στο ξανά στο κόκκινο.

Αυτές οι γενικές παραδοχές μας βοηθούν να προσεγγίσουμε την φύση των χρωμάτων, και μέσω της προσευχής να αξιωθούμε κάποιας μεγαλύτερης κατανόησης, εφ΄ όσον κάτι τέτοιο
είναι προς οικοδομή , για να μας κάνει εργάτες αξιότερους. Συμπερασματικά λοιπόν, θα έλεγα στη φίλη συνάδελφο σχετικά με τα χρώματα των ρούχων, για τον Κύριό μας δηλώνεται η πορεία από τον ουρανό στην ζωή μας, ενω για την Κυρία Θεοτόκο δηλώνεται η ιδιότητα αυτή ακριβώς να προσφέρει την ζωή Της στην θεία οικονομία για την γέννηση του Χριστού .



Αν ισχύει κάτι τέτοιο, από που προέρχεται; (πατερικό κείμενο;).
Αν δεν ισχύει, υπάρχει ελευθερία στον αγιογράφο ως προς τα χρώματα που μπορεί να χρησιμοποιήσει στην Εικόνα του Κυρίου

Στον αγιογράφο δεν υπάρχει καμιά ελευθερία, παρα μόνο η δυνατότητα να μην βλέπει κανόνες και περιορισμούς αλλά την μόνη πραγματικότητα.. Κάθε απόπειρα αλλαγής του στερεί αυτή την ευκαιρία.
Οι λόγοι των πατέρων και όλα τα ιερά κείμενα μιλούν ασταμάτητα για τα παραπάνω, χωρίς να τα υποτάσσουν στην αδυναμία του νού μας.

…εννοώ βέβαια την μικρότητα του δικού μου νού. Συγχωρήστε με για την αμετανοησία μου....

Βρίσκομαι στην διάθεση της φίλης συναδέλφου για τυχόν απορίες που με τα παραπάνω δημιουργήθηκαν.

Εύχεσθε!

Φ.Μ.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ευλογείτε!

Χάρηκα πάρα πολύ με την απάντηση του δασκάλου περί χρωματικών συμβολισμών. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η θεολογία της εικόνας και δεν θέλω να ξεφεύγω από τα δόγματα της εκκλησίας μας.
Σας ευχαριστώ αμφοτέρους για τη βοήθειά σας.
Με την ευκαιρία σας στέλνω και την πρόοδο της εικόνας περί "Φιλοξενίας Αβραάμ". Είναι η ώρα των χρωματικών συνδυασμών στα ενδύματα. (ένας λόγος που ρώταγα και περί συμβολισμών). Μου έχετε στείλει και την εικονολογική μελέτη της εικόνας της ΑγΤριάδος σε παλαιώτερο ταχυδρομείο που βοηθάει.

Με πολλές ευχές για τις ιερές μέρες που πλησιάζουν
Αθηνά Αλεξοπούλου Παππά

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Αυτή η "έλλειψη ελευθερίας" του αγιογράφου στην οποία αναφέρεστε, τελικά δεν απελευθερώνει; Και για να εξηγηθώ, ο κάθε συμβολισμός σύνθεσης, σχήματος, χρώματος ή εικαστικής έν γένει έκφρασης στην εικονα, ο κάθε δογματικός περιορισμός, δεν σπρώχνει τον εικονογράφο να ψάξει για διέξοδο; Να πιαστούν στο πινέλο ψίγματα της αλήθειας που μας δόθηκε από Εκείνον, να προκαλέσει προσευχή μέσα από την αρμονία και το άρρητο φως, αλλά και μυσταγωγία φωλιάζοντας το ανθρώπινο συναίσθημα στις μορφές των εικόνων; Να "οσμισθεί" εν τέλει την ουσία της θεότητας;
Αν υπήρχε ζωγραφική ελευθερία με την έννοια της κοσμικής ζωγραφικής πιστεύω ότι θα αναλωνόμασταν στο παιχνίδι των γραμμών και των χρωμάτων, θα ψαχνόμασταν στα σχήματα, τους συνδυασμούς, τα υλικά και παει λέγοντας. Ισως τότε να χάναμε το ζητούμενο. Να λοξοδρομούσαμε και ξανά και ξανά.
Τώρα εδώ, μπροστά στην Εικόνα περνάμε τη διαδρομή του προσκυνητή όχι μέσα από τους τοίχους, αλλά ξεκλειδώνοντας πόρτες. Οσο μας δεσμεύουν οι τοίχοι, τόσο ψάχνουμε να ανοίξουμε πόρτες. Κι έτσι και ανοίξει μία πόρτα...ανοίγει κόσμος ολόκληρος. Κόσμος καινούργιος για μας, ένα βήμα πιό κοντά ίσως στην ένωση με τη Σωτηρία μας.
Ευχαριστώ για τις σκέψεις, που κάνατε τον κόπο να καταγράψετε για μένα, καθώς και για τη προθυμία σας για περαιτερω εξηγήσεις.

Ο Θεός να φωτίζει τις καρδιές μας τη χρονιά που έρχεται.

Αθηνά Αλεξοπούλου Παππά

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Η εκκλησιαστική Ορθόδοξη τέχνη, απόλυτα ενταγμένη στο έργο της Εκκλησίας για την σωτηρία των πιστών, παραδόθηκε σε μας από τους Αγίους Πατέρες,και δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση ανθρώπινη ερμηνεία- γραφή . Οι αγιογράφοι ομολογούν με το " δια χειρός" ότι δεν είναι οι δημιουργοί της Εικόνας,αλλά προσφέρουν την εργασία τους στο έργο της Εκκλησίας. Η Εικόνα εκφράζει την αποκαταστημέμη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό Πατέρα με συμβολα και άλλα μέσα, τα οποία ο αγιογράφος αντιλαμβάνεται στον βαθμό που του επιτρέπει το προσωπικό του βίωμα σαν μέλος της Εκκλησίας.
ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ, επομένως, δογματικοί περιορισμοί, ούτε μυστικά που πρέπει να καταλάβουμε. Η πραγματικότητα πού μας καλεί με όλα τα μέσα, δεν έχει γρίφους ,ούτε είναι κρυμμένη. Είναι ολόφωτη, διάχυτη γύρω μας,, ήταν πάντα εδώ, και πάντοτε θα ζούμε απ Αυτήν. Οχι περιορισμοί, όχι αδιέξοδα, όχι ψήγματα Αλήθειας αλλά ποταμοί. Μας αποκαλύπτεται με το παραπάνω καθώς αποσύρουμε το βλέμμα μας από την απάτη του κόσμου, προστατεύουμε την καρδιά μας από τις υποσχέσεις του.

Ο αγιογράφος μπορεί να βάλει ότι χρώμα θέλει και να πειραματιστεί με κάθε τρόπο , χωρίς να του το απαγορεύσει κανείς.(άλλωστε αυτό γίνεται κατά κανόνα σήμερα), Το να σκορπά κανείς τον θησαυρό που του παραδόθηκε, είναι σύνηθες. Το παράδοξο της υπακοής που συνιστά την ελευθερία ειναι ο δρόμος στον οποίο οι παραμορφώσεις μας δεν μπορούν να ακολουθήσουν.
Στον αγιογράφο δεν υπάρχει καμιά ελευθερία, παρά μόνο η δυνατότητα να μην βλέπει κανόνες και περιορισμούς αλλά την μόνη πραγματικότητα.. Κάθε απόπειρα αλλαγής του στερεί αυτή την ευκαιρία.

Χαίρομαι που έχετε γόνιμους προβληματισμούς. Μην σταματήσετε να έχετε ερωτήματα, και να γνωρίζετε ότι όλα θα απαντηθούν την σωστή ώρα!

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ. "ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ" ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ, ΕΝ ΧΡΙΣΤῼ, ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ...
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΑΜ Γ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!

Η ΑΠΟΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΗΓΗ ΕΥΛΟΓΙΑΣ.
Ο ΣΕΒΑΣΤΟΣ ΜΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΕΜΒΑΘΥΝΣΙ ΟΧΙ ΜΙΚΡΗ...
ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΡΙΕΣ...
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
Μ.γ.Γ.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ευλογείτε!

Πραγματικά είναι Πηγή Ευλογίας! Πόσο διψάμε για τέτοιες κουβέντες, αλήθεια!
Βρίσκω τα λόγια του Δασκάλου μαιευτικά πλήθους αποριών. Σε μερικά σημεία δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω (αδαής ούσα!).
Στις εύστοχες απορίες σας επιτρέψτε μου να προσθέσω και εγώ μερικές ακόμα, καθώς και κάποιες σκέψεις μου.
Είναι σπάνιες τέτοιες ευκαιρίες για εμάς που δεν σπουδάσαμε θεολογία.
Ολο και κάποιο λιθαράκι παραπάνω στη σκάλα μας θα κτιστεί.

Η χάρη του Θεού πάντα μαζί σας!
Αθηνά Παππά

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ευλογείτε!

Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Σύντομα θα απαντήσω στην αγαπητή εν Χριστώ αδελφή, όχι βέβαια από θέση Δασκάλου, αλλά από την θέση αναξίου αγιογράφου ο οποίος, ενώ υστερεί σε όλα,ελπίζει ότι η ομολογία του για όσα του χάρησε η αγιογραφία,δεν θα προστεθεί στις ελλείψεις του.

ΚΑΛΩΣ. ΠΑΝΤΩΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙ ΜΑΣ (ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ) ΕΙΣΤΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΑΣ...
Με την ευκαιρία του αρχικού ερωτήματος διαπίστωσα πόσο σημαντικό θα ήταν το ξεκίνημα ενος ηλεκτρονικου διαλόγου μεταξύ και άλλων γνησίως ενδιαφερομένων όπως η αγαπητή συνάδελφος.,
Διαισθάνομαι πως αν ξεκίναγε ένας τετοιος διάλογος, μέσα σε προσδιορισμένα πλαίσια, με την συμβολή όλων το αποτέλεσμα θα ήταν πολύτιμο για όλους'
Τι γνώμη έχετε:

ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ...
ΤΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΛΑΙΣΙΑ;
ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ; ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ; ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ.
ΣΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ...

ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΟΔΗΓΙΕΣ.

Φ.Μ. ΑΜ Γ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ευλογείτε!
Αντιλαμβάνομαι ότι σχεδόν όλο το κείμενο είναι δυσνόητο. ΟΙ σκέψεις αυτές αποτελούν προσωπική ομολογία της σχέσης μου με την Αγιογραφία και σε καμιά περίπτωση δεν έχουν χαρακτήρα διδασκαλίας.. Ευχαριστώ για την υπομονή σας και το ενδιαφέρον. Η κριτική σας είναι πολύτιμη.
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΣΑΣ. ΑΝ ΕΓΙΝΕ ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ -ΠΑΝΤΩΣ ΑΘΕΛΑ ΜΑΣ- ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ.
Μπερδευτήκαμε.... Αυτό που εννοώ είναι ότι εγω έχω ανάγκη τον έλεγχό σας!
..........................................................................................................................................
Μας αποκαλύπτεται με το παραπάνω στο βαθμό που αποσύρουμε το βλέμμα μας από την απάτη του κόσμου, προστατεύουμε την καρδιά μας από τις υποσχέσεις του. Στην προσπάθεια της άρνησης του εγωκεντρισμού μου είμαι γεμάτος τεχνάσματα. Περίπου μεταθέτω την ταπείνωσή μου σε ένα μέλλον που θα είμαι ταπεινώτερος!
ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΜΕΛΛΟΝ-ΤΟΣ ΚΑΛΗ ΕΙΝΑΙ…ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΙ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΑ ΚΥΡΙΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ…ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ;
Ο Κύριος μας είναι Ελεήμων και φιλάνθρωπος και γνωρίζει την αδυναμία μας.Καθώς μας καλεί να βαδίσουμε πάνω απ΄τα κύμματα (των παθών μας) ο φόβος της αυτοσυντήρησης μας καταποντίζει. Ο φόβος αυτός δείχνει την απόστασή μας απο την Αγάπη για τον Άλλον, δείχνει την αγάπη για τον εαυτό μας. Γνωρίζει, πάντως, ο Δεσπότης να μας οδηγήση στην λύτρωση.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο θησαυρός είναι ότι μας παραδίδεται (κανόνες) και το σκόρπισμά του είναι κάθε αυθαιρεσία που κάνουμε
ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ… ΟΜΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΕ ΦΩΤΙΣΕΤΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΗΤΕ ΠΩΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΗ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ;
Οπως καλύτερα από μένα γνωρίζετε, όλα μες την Εκκλησία συνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Όλα υπηρετούν την Αλήθεια του Ευαγγελίου. Οι ύμνοι, τα Ιερά άμφια, η αρχιτεκτονική του ναού, η ζωγραφική κλπ, όλα εκφράζουν το Μυστήριο της Ζωής όπως αποκαλύφθηκε από τον Κύριό μας. Στην Ζωγραφική οι κορυφαίες στιγμές έκφρασης των Αγίων Εικόνων, απετέλεσαν Σχολή,δηλαδή εξέφρασαν τόσο άρτια την διδασκαλία της Εκκλησίας που καθιερώθηκαν σαν Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Τέχνη και δι αυτων των εικόνων συστήνεται η Ορθοδοξία σε όλο τον κόσμο . Η κωδικοποίηση, λοιπόν, είναι τα κορυφαία έργα των μεγάλων Δασκάλων που σώζωνται γαι να φωτίζουν και να καθοδηγούν τους νεώτερους. Στην σκέψη μου, το πρόβλημα της στείρας αντιγραφής και της καινοτομίας δεν υφίσταται. Χρειάζεται ταπείνωση για να αντιληφθούμε το μέγεθος αυτού που μας παραδόθηκε. Και φθάνοντας στην κατανόησή του θα φανούμε πολύ μικροί για να το βελτιώσουμε.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Περιφρονεί τους κανόνες και, ενώ μοιάζει να τους σέβεται, θέλει να τους αλλοιώσει
ΔΗΛΑΔΗ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΤΗΡΗΣΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ, ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ; ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΠΟΡΙΕΣ: ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
Αυτό το ερώτημα εκφράζει την αγωνία της ψυχής κάθε ανθρώπου. Η απώλεια της συνείδησης της μιας πραγματικότητας μας έκανε μοναχικούς, αντίπαλους μεταξύ μας, φοβισμένους, επιθετικούς κλπ. Η Μόνη Πραγματικότητα είναι η συνεχής Παρουσία του Θεού Πατρός στην ζωή μας, ΄όπως αποκάλυψε ο Κύριός μας. Αυτή η τραγική θέση της ανθρωπότητας ωφείλεται στην αδυναμία της να δεχθεί την προσφερόμενη αδιαλείπτως και ακαταπάυστως Αγάπη του Θεού. Αυτό που η ανθρωπότητα δέχεται από την πρώτη ημερα της δημιουργίας μέχρι σήμερα και μέχρι το τέλος των αιώνων, είναι η απειρη αγάπη του Θεού Πατρός για το πλάσμα του. Αυτό το γεγονός δεν βλέπει ο άνθρωπος και χάνοντας το Κέντρο της Αγάπης γίνεται υβριστής του Θεού με το να διεκδικεί ενα καλύτερο κόσμο στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις. Η εκλυομένη απο τον Θεό Χάρις, εισπράτεται σαν τιμωρία ,και η Αγάπη ως κακοτυχία.και ο άνθρωπος προσπαθεί να διορθώσει τα δεινα που ο ίδιος δημιουργεί.
Η τήρηση των κανόνων χωρίς αλλοιώσεις είναι αίτηση υποταγής της επαναστατημένης κατα του θεού φύσης μας.Δεν είναι αξία ανταλλάξιμη με κάτι άλλο΄.Στο ερώτημα πως μπορεί κανείς να δει αυτη την πραγματικότητα, η απάντηση είναι ότι όλοι την βλέπουν με διαφορετικό βαθμό παραμόρφωσης. Έτσι δεν την υσπράτουν όλοι σαν Αγάπη ΄ώστε να είναι η χαρά τους τέλεια, αλλά σαν δεινά η συμφορές. Αν η ελπίδα μας μένει στον κόσμο, ο θάνατος δεν είναι το τέλος των δακρύων και οι αρρώστειες και τα δεινά δεν είναι ευλογία και συντριβή της υπερηφάνειάς μας.
Εύχομαι να αξιωθούμε να δούμε την δόξα των κρίνων του αγρού.....
(λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. )

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ευλογείτε!
“ Στον αγιογράφο δεν υπάρχει καμιά ελευθερία, παρά μόνο η δυνατότητα να μην βλέπει κανόνες και περιορισμούς αλλά την μόνη πραγματικότητα ..........Περιφρονεί τους κανόνες και, ενώ μοιάζει να τους σέβεται, θέλει να τους αλλοιώσει”
Εφόσον δεν έχει καμμία ελευθερία, πώς μπορεί να αλλοιώσει τους κανόνες; Και γιατί να το κάνει εφόσον έχει τη δυνατότητα να μην βλέπει κανόνες και περιορισμούς;
“Ο θησαυρός είναι ότι μας παραδίδεται (κανόνες) και το σκόρπισμά του είναι κάθε αυθαιρεσία που κάνουμε”
Ο,τι μας παραδίδεται (κανόνες) προέρχεται από τα Ιερά Κείμενα και τους Πατέρες της Εκκλησίας, αν καταλαβαίνω, σωστα.



“ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ, επομένως, δογματικοί περιορισμοί, ούτε μυστικά που πρέπει να καταλάβουμε. Η πραγματικότητα πού μας καλεί με όλα τα μέσα, δεν έχει γρίφους ,ούτε είναι κρυμμένη. Είναι ολόφωτη, διάχυτη γύρω μας,, ήταν πάντα εδώ, και πάντοτε θα ζούμε απ Αυτήν”
Οταν αναφέρεστε στην “πραγματικότητα”, εννοείτε την μόνη Αλήθεια που φανερώθηκε με τον Λόγο του Θεού; Γιατί κι Αυτός ακόμα για να την κάνει προσιτή στους ανθρώπους , ενανθρωπίστηκε, μίλησε τη ανθρώπινη γλώσσα, χρησιμοποίησε πολλά παραδείγματα (παραβολές, παρομοιώσεις κλπ), Την δίδαξε με τη ζωή Του, με λίγα λόγια προσάρμοσε Εαυτόν στην πραγματικότητα του κόσμου τούτου. Μέσα από την πραγματικότητα του κόσμου τούτου , μέσα από τον ανθρώπινο εαυτό μας δεν πρέπει να δοκιμάσουμε τη πίστη μας και να προσπαθήσουμε να βαδίσουμε προς τη θέωσή μας;
“Η Τέχνη αυτή παραδίδεται από την Εκκλησία με απόλυτα συγκεκριμένο περιεχόμενο. Η δομή και η έκφραση αποτελούν παράδοση όμοια με αυτήν της εκκλησ. μουσικής και ακόμη και των Ιερών κειμένων. Είναι ΘΗΣΑΥΡΟΣ που θα πρέπει να διαφυλάξουμε και να διδάξουμε στους νεώτερους. Αλλά όπως μιά ανάγνωση του Ευαγγελίου δέν μας κάνει Ναούς του Πνεύματος, έτσι και η γνώση των κανόνων της Αγιογραφίας δεν μας κάνει μετόχους σε ότι εκφράζεται”
Δεν μπορώ πραγματικά να αντιπαραβάλλω την ανάγνωση του Ευαγγελίου με τη γνώση των κανόνων της Αγιογραφίας. Το Ευαγγέλιο μιλά κατευθείαν μέσα μου γιατί είναι ο τελικός λόγος. Είναι το αποτέλεσμα. Η Αλήθεια.
Αντίθετα οι Κανόνες της αγιογραφίας οδηγούν στην πραγμάτωση της Εικόνας, δηλαδή του Λόγου. Αυτός είναι το αποτέλεσμα. Η Προσευχή.
Επιτρέψτε μου να εκφράσω τη δίψα που έχω να διδαχθώ πραγματικά το περιεχόμενο της αγιογραφικής τέχνης στο οποίο αναφέρεστε. Στην μέχρι τώρα εμπλοκή μου λίγων ετών (μόλις 9) με την εικονογραφία συνάντησα περισσότερο το “εικαστικό” υπόβαθρο, τους εικαστικούς παραδοσιακούς κανόνες της ορθόδοξης βυζαντινής τέχνης, καθώς και αποσπασματικά σημεία της θεολογίας της εικόνας. Πιστεύω ακράδαντα πως η θεολογία της εικόνας είναι το πρώτο και σημαντικώτερο στοιχείο για τον εικονογράφο, όπως πιστεύω ότι η θεολογία γενικώτερα δεν πρέπει να είναι στείρα φιλοσοφία κάποιων εκλεκτών, αλλά ανήκει στον απλό κόσμο και θα πρέπει να διαχυθεί πρώτιστα σε αυτόν και σε κατανοητή μορφή.
Νομίζω ότι μόνο έτσι μπορεί να βοηθηθεί ουσιαστικά και το πινέλο του εικονογράφου, να τελειώσει μια εικόνα προς προσευχή. Γιατί πάνω απ όλα η Εικόνα είναι προσευχή. Γι αυτό βλέπουμε εικόνες μικρότερης καλλιτεχνικής αξίας που όμως περνάνε στη ψυχή κατάνυξη, ενώ άλλες, περισσότερο “καλλιτεχνικές ή μελετημένες” αρκούνται στον θαυμασμό του θεατή, που μένει στείρος θαυμαστής και όχι μέτοχός τους.
Βλέπουμε τη Σερβική Σχολή αγιογραφίας να ξεκινά από τις δύο βασικές σχολές Πανσέληνου και Θεοφάνη. Και να βάζει μια άλλη πιο βαθιά ποικιλία χωρίς να αλλάξει τη θεολογία, την εικόνα, τις ισορροπίες . Γίνεται μπροστά στα μάτια μας μια καινούργια βαθιά αύξηση της εικόνας με τη βοήθεια του Αγ. Πνεύματος, από αγιογράφους που έχουν εκφράσει βαθύτερα τη θεολογική σκέψη.
Οφείλουμε να είμαστε “θεολόγοι χωρίς πτυχία”. Είναι θέμα προσωπικής κάθαρσης και φωτισμού και όχι θέμα τεχνικής. Όπως πριν ξεκινήσουμε την αγιογράφηση νηστεύουμε, προσευχόμαστε, διαβάζουμε το βίο του Αγίου, βρίσκουμε το τροπάρι του.... Έτσι θα εκφραστεί βαθύτερα αυτή τη θεολογία μέσα από την Εικόνα και θα περάσει “φυσικά” στον προσκυνητή. Στην Εκκλησία τίποτα δεν είναι στατικό και δεν παραμένει αρτηριοσκληρωτικό. Ετσι μέσα από το χάρισμα που ο Κύριος μας έδωσε απλόχερα και με τη φώτιση του Αγ.Πνεύματος μπορούμε να συνεχίζουμε εξελικτικά στο έργο της αποκάλυψης της νέας Κτίσης.
Αμην!
Αθηνά Παππά
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Αγαπητή φίλη με μεγάλη μου χαρά διάβασα τις σκέψεις σας και τα σχόλιά σας, απ΄τα οποία είναι ολοφάνερη η αγάπη σας για την αγιογραφία. Για το ότι δεν έγινα κατανοητός, καθώς φαίνεται από τις απορίες σας, η μόνη αιτία είναι η αδυναμία μου να εκφραστώ με απλό τρόπο, όπως σωστά παρατηρήσατε. Αυτή η απάντηση είναι μιά δεύτερη ευκαιρία και γι αυτό ζητώ προκαταβολικά την ανοχή σας.
Καί πρώτα πρώτα να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν θεωρώ τις απόψεις μου σημαν-τικώτερες από των άλλων συναδέλφων ούτε, όπως ήδη ξεκαθάρισα, μπορούν αυτές να έχουν κατ ουδένα τρόπο διδασκαλικό χαρακτήρα. Αλλά για το τελευταίο μάλλον υπεύθυνος είναι ο σεβαστός Γέροντας πού επιμένει να δίνει ιδιαίτερη σημασία στο πρόσωπό μου.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ. ΔΕΝ ΕΠΙΜΕΝΩ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟ.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑΣ ΔΕΝ ΕΠΑΥΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΗ (ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ, ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ. ΕΥΧΕΣΘΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΕΡ ΑΙΣΙΑΣ ΕΚΒΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ), ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΗ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΩΣ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΩΜΟΣΥΝΗ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ, ΠΟΥ, ΑΝ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΞΙΟ, ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΕΧΕΤΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, (ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ 20! ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!) ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΩΣ.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΠΩΣ «ΕΙΜΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ» ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΜΟΥ, ΔΗΛ. ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ. ΚΑΝΩ ΣΦΑΛΜΑΤΑ, ΠΑΡΑΚΟ-ΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΔΙΔΑΧΗ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΑΣ, ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙ ΣΑΣ ΑΥΤΗ «ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΕ» ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑ-ΘΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΕΝΟΣ ΔΙΔΑ-ΣΚΑΛΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΜΑΘΗΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ. ΕΝΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΗ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΗ ΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΣΟΥΜΕ.
Ακριβώς επειδή πιστεύω στην αξία των απόψεων όλων όσων με αγάπη εργάζονται στον χώρο της εικόνας, πρότεινα στον Γέροντα να βρεθεί ένας τρόπος να καταθέτουν τις εμπειρίες τους οι αγιογράφοι πρός το κοινό συμφέρον.
ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ, ΚΟΙΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ;
Ο προβληματισμός σας σχετικά με την έννοια των χρωμάτων μας έδωσε την καλή ευκαιρία για την όλη συζήτηση που ακολούθησε. Προσωπικά, όπως σας απάντησα, νομίζω ότι ο χαρακτήρας των χρωμάτων είναι ακριβώς αντίθετος απ' ότι περι-γράψατε. Σημαντικότερο όμως μου φάνηκε πως ήταν να δηλώσω, αφού ερωτήθηκα, ότι ο τρόπος προσέγγισης των συμβόλων θέλει ιδιαίτερη προσοχή.Και ακριβώς εδώ κατέθεσα τις απόψεις μου μάλλον με ασαφή τρόπο. Δοκιμάζω λοιπόν εκ νέου να απαντήσω σ' αυτό το ιδιαίτερο σημείο.
Από την αρχή της ζωής της Εκκλησίας, η αγιογραφία έγινε εργαλείο έκφρασης της Πίστης. Στην ιστορική διαδρομή εμπλουτίστηκε με στοιχεία της εμπειρίας και του βιώματος της εν Χριστώ Ζωής
ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ;
και απέκτησε δομή και χαρακτήρα στον οποίο καταγράφηκε με πληρότητα το βαθύτερο νόημα των Μυστηρίων.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΕΔΩ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΛΙΓΟ «ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΟΥ ΒΡΩΜΑ»…
Αυτό κατα την αντίληψή μου συνέβει τον 14ο και 15ο αιώνα. Τα νεωτεριστικά στοιχεία που εισήλθαν στην συνέχεια κυρίως από το ρεύμα της αναγέννησης, μετέθεσαν σιγά σιγά το κέντρο της Εικόνας, από την καταγραφή της εμπειρίας της πνευματικής ζωής, στην έκφραση του ατομικού θρησκευτικού συναισθήματος. Το αποτέλεσμα ήταν οι εικόνες να στολιστούν με χρώματα και σχέδια περίτεχνα και να αποκτήσουν ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία. Σιγά σιγά η ζωγραφική αντικατέστησε την Εικόνα και τα δυτικότροπα σχέδια κυριάρχησαν. Στον Φώτη Κόντογλου χρω-στάμε την επανένταξη των Εικόνων στις Εκκλησίες και την νέα δυναμική της Εικονογραφίας διεθνώς.
ΝΑΙ, ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!... ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ ΠΟΛΥ…
Στις ημέρες μας ο αγιογράφος, στη καλύτερη περίπτωση, ξεκινά από τα προσω-πικά του συναισθήματα, την πίστη του, την ευσέβειά του κλπ για να ζωγραφίσει μιά εικόνα. Διαβάζει τον βίο του Αγίου, νηστεύει και προσεύχεται. Ακολουθεί μια κατασκευαστική μέθοδο και πειραματίζεται σε κάποιο βαθμό με το σχέδιο και το χρώμα .Αν έχει και μεγαλύτερο ενδιαφέρον αναζητά και τα βαθύτερα νοήματα του χρώματος και των άλλων συμβόλων. Όλα αυτά είναι απαραίτητα και μάλλον λίγοι τα ακολουθούν,
ΜΑΛΛΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ, ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ… ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ.
αλλά έχουν να κάνουν με τον αγιογράφο και οχι με την εικόνα.Σέβομαι απόλυτα τους συναδέλφους και την ευαισθησία και την Πίστη τους καθώς και το ταλέντο που διαθέτουν. ΟΜΩΣ, ΓΙΑΤΊ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΙΧΑΜΕ; Αν κατανοούμε αυτό που μας παραδόθηκε καλώς κάνουμε και αναζητάμε κάτι παραπάνω. Αν αυτό που έχουμε δεν μας είναι αρκετό είναι φυσικό να θέλουμε κάτι διαφορετικό. Έχουμε όμως πραγματικά εξαντλήσει τον πλούτο μαθητείας των Εικόνων των μεγάλων Δασκάλων;
ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΩ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ…
Έχω την άποψη ότι ΔΕΝ καταλαβαίνουμε τις Εικόνες. Για μένα μιλάω όπως-δήποτε που μετά από 30 περίπου χρόνια αναζήτησης βρίσκομαι ακόμα στην αρχή.
ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΠΡΟ ΟΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΑΞΙ-ΜΑΘΗΜΑ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ …ΚΑΤΑΝΟΗΣΙ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ…
Σε κάθε περίπτωση πιστεύω πως η Εικόνα εκφράζει την καθολική εμπειρία της Εκκλησίας και όχι την ευαισθησία – Πίστη του αγιογράφου. Αν η Εικόνα εξαρτάται από την προσωπική μου κάθαρση τότε είναι απλώς θρησκευτική ζωγραφική.
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ Ο,ΤΙ Ο ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΗ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΜΕΣῼ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΟΥ (ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ), ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΣΗ, ΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΘΕΩΣΗ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ;
Ευχαριστώ για την προσοχή σας στις σκέψεις μου. Θα χαρώ να ακούσω την διαφωνία σας.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΙ ΣΑΣ.
Φ.Μ Μ.γ.Γ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ιδιαίτερα, που βρίσκετε μέρος από τον πολύτιμο χρόνο σας για να απαντήσετε στις προσωπικές απορίες μου. Ούτως ή άλλως μπορεί να είναι προσωπικές και μόνο.
Η πρότασή σας για ένα γενικώτερο διάλογο-προβληματισμό μεταξύ των ενδιαφερομένων από εμάς, πιστεύω πραγματικά ότι μπορεί και να μας βοηθήσει, αλλά και να μας οδηγήσει σε μία διαφορετική αντιμετώπιση της ίδιας της Εικόνας από μεριάς μας.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι ο αγιογράφος ξεκινά από τα προσωπικά του βιώματα και νομίζω ότι και με αυτά καταλήγει. Για τον λόγο αυτό καμμία εικόνα δεν μοιάζει με τη διπλανή της, ακόμα και σαν πιστή αντιγραφή. Επίσης, όποιος "δια χειρός" εικονογραφεί, δε συνδράμει μόνο στο έργο της Εκκλησίας, αλλά συγχρόνως θέτει εαυτόν και προσκυνητή του εικονιζομένου.
Το ότι η εμπειρία της πνευματικής ζωής έχει δώσει τη θέση της στην έκφραση του ατομικού συναισθήματος, όπως πολύ σωστά εντοπίσατε, κάνει νομίζω ακόμα πιό αναγκαίο για το σημερινό εικονογράφο, που μάλιστα δεν είναι ιερωμένος, να έχει ανάγκη και του θεολογικού πλαισίου της εικονουργίας.
Προσωπικά, όπως λέτε και εσείς, μιλώντας από την δική μου ποταπή εμπειρία βλέπω ότι τέτοιες αναζητήσεις με φέρνουν πιό κοντά στον Λόγο ή για να το πω αλλιώς οδηγούν και αυτές σε μια διαφορετικκή εμπειρία πνευματικής ζωής. Αυτή, εν τέλει, θα τείνει να εικονίσθεί κάτι διαφορετικό και στην επόμενη Εικόνα.
Ο δικός μου προβληματισμός ήτανε διττός:

1) Να μάθω, να εντοπίσω, κατανοήσω και να χειρισθώ ό,τι διαφοροποιεί την ορθόδοξη βυζαντινή εικόνα από όλες τις άλλες, ώστε να εικονίσω την ουσία της ορθόδοξης πίστης
2) Η εικόνα που θα φτιάξω με τη χάρη του Θεού, να μπορεί να επιτελεί αυτόνομα τον σκοπό της : εναρμονισμένη πάντα με το Λόγο του Ευαγγελίου, να προσκαλεί τον προσκυνητή στο διάλογο με το Θείο, να γίνει "αποκούμπι" για σκέψεις μετάνοιας κι ευχαριστίας.

Η χάρη του Θεού να είναι μαζί σας και με το ξεκίνημα του καινούργιου χρόνου

Αθηνά Παππά
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΜΕ! ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΤΕ.
Επιτρέψτε μου να σχολιάσω ανασκευάζοντας τα λόγια σας για το

1) ¨Να μάθω, να εντοπίσω, κατανοήσω την ουσία της ορθόδοξης πίστης ώστε να χειρισθώ ό,τι διαφοροποιεί την ορθόδοξη βυζαντινή εικόνα από όλες τις άλλες¨¨
και για το

2) Αισθάνομαι ότι μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτό το καταφέρνετε ήδη!

Φ.Μ.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ακριβώς επειδή πιστεύω στην αξία των απόψεων όλων όσων με αγάπη εργάζονται στον χώρο της εικόνας, πρότεινα στον Γέροντα να βρεθεί ένας τρόπος να καταθέτουν τις εμπειρίες τους οι αγιογράφοι πρός το κοινό συμφέρον.
ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ, ΚΟΙΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ;
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ΑΝ ΕΣΕΙΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΤΙ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ. ΑΡΧΙΚΑ ΕΙΧΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΝΑ ΤΕΟΕΙ ΕΝΑ ΠΛΑΙΣΙΟ = ΘΕΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΚΑΛΩΣ. ΘΑ ΤΟ "ΠΑΛΑΙΨΟΥΜΕ". ΕΥΧΕΣΘΕ...
Ο προβληματισμός σας σχετικά με την έννοια των χρωμάτων μας έδωσε την καλή ευκαιρία για την όλη συζήτηση που ακολούθησε. Προσωπικά ,όπως σας απάντησα, νομίζω ότι ο χαρακτήρας των χρωμάτων είναι ακριβώς αντίθετος απ' ότι περιγράψατε. Σημαντικότερο όμως μου φάνηκε πως ήταν να δηλώσω, αφού ερωτήθηκα, ότι ο τρόπος προσέγγισης των συμβόλων θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Και ακριβώς εδώ κατέθεσα τις απόψεις μου μάλλον με ασαφή τρόπο. Δοκιμάζω λοιπόν εκ νέου να απαντήσω σ' αυτό το ιδιαίτερο σημείο.
Από την αρχή της ζωής της Εκκλησίας, η αγιογραφία έγινε εργαλείο έκφρασης της Πίστης. Στην ιστορική διαδρομή εμπλουτίστηκε με στοιχεία της εμπειρίας και του βιώματος της εν Χριστώ Ζωής
ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ;
ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΘΜΗΔΟΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΟ, ΤΟ ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΟ, ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΛΠ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
… και απέκτησε δομή και χαρακτήρα στον οποίο καταγράφηκε με πληρότητα το βαθύτερο νόημα των Μυστηρίων.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΕΔΩ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΛΙΓΟ «ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΟΥ ΒΡΩΜΑ»…
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΕΩΣ, ΚΛΠ., ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ.... ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ;
ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΧΙ. ΟΜΩΣ "ΣΥΝ ΤΩ ΧΡΟΝΩ" ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗ ΜΕΛΕΤΗ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΕΦΕΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ...

…αλλά έχουν να κάνουν με τον αγιογράφο και οχι με την εικόνα. Σέβομαι απόλυτα τους συναδέλφους και την ευαισθησία και την Πίστη τους καθώς και το ταλέντο που διαθέτουν. ΟΜΩΣ, ΓΙΑΤΊ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΙΧΑΜΕ; Αν κατανοούμε αυτό που μας παραδόθηκε καλώς κάνουμε και αναζητάμε κάτι παραπάνω. Αν αυτό που έχουμε δεν μας είναι αρκετό είναι φυσικό να θέλουμε κάτι διαφορετικό. Έχουμε όμως πραγματικά εξαντλήσει τον πλούτο μαθητείας των Εικόνων των μεγάλων Δασκάλων;
ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΩ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ…
Έχω την άποψη ότι ΔΕΝ καταλαβαίνουμε τις Εικόνες. Για μένα μιλάω οπωσδήποτε που μετά από 30 περίπου χρόνια αναζήτησης βρίσκομαι ακόμα στην αρχή.
ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΠΡΟ ΟΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΑΞΙ-ΜΑΘΗΜΑ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ …ΚΑΤΑΝΟΗΣΙ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ…
ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΣ;
ΝΑ 'ΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ.
Σε κάθε περίπτωση πιστεύω πως η Εικόνα εκφράζει την καθολική εμπειρία της Εκκλησίας και όχι την ευαισθησία – Πίστη του αγιογράφου. Αν η Εικόνα εξαρτάται από την προσωπική μου κάθαρση τότε είναι απλώς θρησκευτική ζωγραφική.
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ Ο,ΤΙ Ο ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΗ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΜΕΣῼ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΟΥ (ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ), ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΣΗ, ΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΘΕΩΣΗ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ;
ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΑ ΙΣΧΥΕΙ!!! ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΞΙΟΘΕΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ , ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΟΠΤΙΚΗ;
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ... ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας στις σκέψεις μου. Θα χαρώ να ακούσω την διαφωνία σας.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΙ ΣΑΣ.
Φ.Μ Μ.γ.Γ.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ΣΕΒΑΣΤΕ ΜΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ, ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!!

ΣΥΓΧΩΡΕΙΣΤΕ ΜΕ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΩ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ (ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ, ΤΩΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ) ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΚΙΟΛΑΣ, ΑΦΟΥ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ.....

ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΩΝ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΑΥΤΗ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ, ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΘΗΝΑ.

ΣΑΝ ΑΝΩΡΙΜΟ ΠΡΩΤΑΚΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ, ΟΧΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΙΖΕΙ ΜΑ ΝΑ ΑΝΑ-ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΦΩΝΗΜΑΤΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΘΕΡΜΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΤΕ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ. ΣΥΓΧΩΡΕΙΣΤΕ ΜΕ ΑΝ ΦΑΝΕΙ ΑΝΟΗΤΗ ΚΑΙ ΡΗΧΗ Η ΕΠΙΘΥ-ΜΙΑ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΧΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΜΕ ΑΠΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΘΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ. ΙΣΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ - ΠΛΑΙΣΙΟ, Π.Χ. ΜΙΑ ΠΙΟ ΕΚΤΕΝΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑ-ΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ (ΟΡΗ , ΠΟΤΑΜΟΙ, ΔΕΝΤΡΑ), ΚΤΙΡΙΩΝ ΚΤΛ.

ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ, ΕΠΙΣΗΣ, ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΟΥΣΑ, ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΑΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩ-ΠΙΚΗ ΜΟΥ "ΕΜΠΕΙΡΙΑ" ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ (οπως αναφερει και ο δασκαλος) ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΣΑΙ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΛΕΩ ΚΑΙ ΘΕΛΗΜΑΤΙ ΘΕΟΥ ΝΑ ΒΙΩΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ <<ΕΡΓΑΛΕΙΟ>> ΚΑΙ <<ΔΟΧΕΙΟ>> ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ <<ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΣΟΥ>> ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΙΚΟΝΑ.
Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ!!!!


ΤΑΠΕΙΝΑ, ΑΔΕΛΦΗ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ΑΔ. ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!


ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ, ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ, Η ΣΥΖΗΤΗΣΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΣΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΥΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΝΕΤΑΙ.
ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΒΑΘΥΝΣΙ ΣΤΑ ΖΩΗΡΑ ΚΑΙ ΖΩΩΓΟΝΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΙΝΟΝΟΛΟΓΙΑΣ.


ΕΥΧ.
Μ.γ.Γ.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ευλογείτε,

Το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται είναι ιδιαίτερα παρήγορο και μας καλεί να συνε-χίσουμε.

Το ερώτημα της αδελφής Χαρίκλειας είναι ουσιώδες και αγγίζει ένα τεράστιο κεφά-λαιο, την ερμηνευτική των Εικόνων των μεγάλων Δασκάλων. Ίσως αξιωθούμε να ¨ανοίξουμε" ένα παράθυρο στο ζήτημα αυτό, άν πρώτα καταφέρουμε να αποκτήσουμε μια κοινή βάση προσέγγισης της Εικόνας. Γι αυτό θεωρώ πολύτιμη την κατάθεση της εμπειρίας των συμμετεχόντων με την απλή παρουσίαση των Εικόνων που κατα την γνώμη μας ξεχωρίζουν. Σημαντικά συμπεράσματα θα προκύψουν απο αυτό.

Φ.Μ.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!

ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣ, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΘΑ, ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΙ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΠΟΥ ΘΕΣΑΤΕ.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓῼ ΕΙΚΟΝΩΝ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΙ, ΕΦ' ΟΣΟΝ Η ΜΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ.

ΑΝ ΥΠΑΡΧΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΙ ΤΗΣ.


ΕΥΧ.
Μ.γ.Γ.


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΜΑΣ, ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΗΣ ΕΙΚΟΝΕΣ:


Γ. ΓΑΒΡΙΗΛ

http://www.flickr.com/photos/elpidios/?saved=1


g-Gavriil-1.jpg g-Gavriil-5.jpg

g-Gavriil-2.jpgg-Gavriil-3.jpg





Γ. ΕΥΘΥΜΙΟΣ



g-Eythymios-1.jpg


Γ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ


g-Ignatios-1.jpg