+++
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
ΠΑΠΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
(Μνήμη: 5ῃ Νοεμβρίου)
Τὸ γρήγορον δὲ ὄμμα Ὀρθοδοξίας,
Πῶς ἀγέραστον ἐν λόγοις παραδράμω!
Γρηγόριος ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν, ἀγάπησε τὸν Χριστὸν
ἀπὸ τὴν νεότητά του καὶ ἐστόλισε τὸν ἑαυτό του μὲ ὅλες τὶς Ἀρετές.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ τότε ἁγιωτάτου Πάπα Ἀλεξανδρείας,
ἐχειροτονήθη μὲ τὴν θεία Πρόνοια καὶ τὴν συμφωνία
τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ἔγινε διδάσκαλος ἀκριβὴς τῆς Ὀρθοδοξίας
καὶ τὴν ἐναρέτου, κατὰ Θεὸν πολιτείας.
Περισσότερο μὲ τὰ ἔργα, παρὰ μὲ τὰ λόγια ἐδίδασκε τὴν Ἀρετὴ ὁ μακάριος,
διότι ἦτο πρᾶος, ταπεινός, ἐλεήμων, σώφρων, πατέρας τῶν ὀρφανῶν,
ὑπερασπιστὴς τῶν χηρῶν, ὁδηγὸς τῶν πλανωμένων,
τῶν ἀσθενῶν ἄμισθος ἰατρὸς καὶ τῶν λυπουμένων παρηγορία.
Μποροῦσε, λοιπόν, νὰ βλέπη ὁ καθένας, ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς
νὰ χαίρονται καὶ νὰ εὐφραίνονται γιὰ αὐτὸν τὸν Ἅγιο.
Ἀλλὰ ὁ σκανδαλοποιὸς διάβολος ἐνέπνευσε στὸν εἰκονομάχο βασιλέα
Λέοντα Ε΄ τὸν Ἀρμένιο μία κατάπτυστη σκέψη, δηλαδὴ τὸ νὰ ἀποβάλη
τὴν προσκύνησι τῶν Ἁγίων Εἰκόνων.
Κατόπιν, ἔπεισε αὐτὸν νὰ φέρη σιδηροδέσμιο, ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, τὸν Ἅγιο.
Παραστάθηκε λοιπὸν ὁ ἀοίδιμος Γρηγόριος ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως
καὶ τὸν ἤλεγξε ἐνώπιον ὅλης τῆς Συγκλήτου καὶ τῶν ἀρχόντων,
ἀποκαλώντας αὐτὸν αἱρετικὸν καὶ ἄθεον καὶ ἀσεβῆ.
Τότε ὁ τύραννος, ἐπειδὴ δὲν ἀνέχθηκε τὶς μομφὲς αὐτές, καταξέσχισε
τὶς σάρκες τοῦ Ὁσίου μὲ βούνευρα.
Ὁ ἔνδοξος Ὁμολογητὴς ὅμως ὑπέμεινε εὐχαρίστως τὸν δαρμό
καὶ ἔλεγε σὲ ὅσους παρευρίσκοντο ἐκεῖ:
«Γιὰ τὴν Ἁγία Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μου ἔτοιμος
εἶμαι νὰ κατακόψουν ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματός μου».
Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ ὁ παρανομώτατος βασιλεύς, ἐπρόσταξε νὰ ἐξορισθῆ ὁ Ἅγιος.
Διανύσας λοιπὸν στὴν ἐξορία, ὁ Ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ, τρία χρόνια,
μὲ κακοπάθεια καὶ βάσανα, παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του εἰς χεῖρας Θεοῦ,
παρὰ τοῦ ὁποίου ἔλαβε τὸν τῆς Ὁμολογίας ἀμάραντον στέφανον.
+++
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
ΠΑΠΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
(Μνήμη: 5ῃ Νοεμβρίου)
Τὸ γρήγορον δὲ ὄμμα Ὀρθοδοξίας,Πῶς ἀγέραστον ἐν λόγοις παραδράμω!
Γρηγόριος ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν, ἀγάπησε τὸν Χριστὸν
ἀπὸ τὴν νεότητά του καὶ ἐστόλισε τὸν ἑαυτό του μὲ ὅλες τὶς Ἀρετές.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ τότε ἁγιωτάτου Πάπα Ἀλεξανδρείας,
ἐχειροτονήθη μὲ τὴν θεία Πρόνοια καὶ τὴν συμφωνία
τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ἔγινε διδάσκαλος ἀκριβὴς τῆς Ὀρθοδοξίας
καὶ τὴν ἐναρέτου, κατὰ Θεὸν πολιτείας.
Περισσότερο μὲ τὰ ἔργα, παρὰ μὲ τὰ λόγια ἐδίδασκε τὴν Ἀρετὴ ὁ μακάριος,
διότι ἦτο πρᾶος, ταπεινός, ἐλεήμων, σώφρων, πατέρας τῶν ὀρφανῶν,
ὑπερασπιστὴς τῶν χηρῶν, ὁδηγὸς τῶν πλανωμένων,
τῶν ἀσθενῶν ἄμισθος ἰατρὸς καὶ τῶν λυπουμένων παρηγορία.
Μποροῦσε, λοιπόν, νὰ βλέπη ὁ καθένας, ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς
νὰ χαίρονται καὶ νὰ εὐφραίνονται γιὰ αὐτὸν τὸν Ἅγιο.
Ἀλλὰ ὁ σκανδαλοποιὸς διάβολος ἐνέπνευσε στὸν εἰκονομάχο βασιλέα
Λέοντα Ε΄ τὸν Ἀρμένιο μία κατάπτυστη σκέψη, δηλαδὴ τὸ νὰ ἀποβάλη
τὴν προσκύνησι τῶν Ἁγίων Εἰκόνων.
Κατόπιν, ἔπεισε αὐτὸν νὰ φέρη σιδηροδέσμιο, ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, τὸν Ἅγιο.
Παραστάθηκε λοιπὸν ὁ ἀοίδιμος Γρηγόριος ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως
καὶ τὸν ἤλεγξε ἐνώπιον ὅλης τῆς Συγκλήτου καὶ τῶν ἀρχόντων,
ἀποκαλώντας αὐτὸν αἱρετικὸν καὶ ἄθεον καὶ ἀσεβῆ.
Τότε ὁ τύραννος, ἐπειδὴ δὲν ἀνέχθηκε τὶς μομφὲς αὐτές, καταξέσχισε
τὶς σάρκες τοῦ Ὁσίου μὲ βούνευρα.
Ὁ ἔνδοξος Ὁμολογητὴς ὅμως ὑπέμεινε εὐχαρίστως τὸν δαρμό
καὶ ἔλεγε σὲ ὅσους παρευρίσκοντο ἐκεῖ:
«Γιὰ τὴν Ἁγία Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μου ἔτοιμος
εἶμαι νὰ κατακόψουν ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματός μου».
Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ ὁ παρανομώτατος βασιλεύς, ἐπρόσταξε νὰ ἐξορισθῆ ὁ Ἅγιος.
Διανύσας λοιπὸν στὴν ἐξορία, ὁ Ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ, τρία χρόνια,
μὲ κακοπάθεια καὶ βάσανα, παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του εἰς χεῖρας Θεοῦ,
παρὰ τοῦ ὁποίου ἔλαβε τὸν τῆς Ὁμολογίας ἀμάραντον στέφανον.
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου