--
Η ΔΙΨΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΥ
Ἡ δίψα τοῦ Ἁγιογράφου γιὰ μάθηση, προκειμένου νὰ γνωρίζη
ὅλο καὶ βαθύτερα καὶ πλατύτερα καὶ ὑψηλότερα
τὴν εὐλογημένη Τέχνη καὶ Ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ὑπηρετεῖ,
ὀφείλει νὰ εἶναι μεγάλη καὶ συνεχής.
Ὁ μακαριστός, μεγάλος Δάσκαλος τῆς Ἁγιογραφίας,
ἀείμνηστος Φώτης Κόντογλου, διδάσκει
ὅτι ὁ Ἁγιογράφος πρέπει νὰ αἰσθάνεται
καὶ νὰ εἶναι μαθητὴς μέχρι τὰ γηρατειά του...
...Ἡ ξενάγηση στοὺς θησαυρούς, ποὺ εἶναι κρυμμένοι
στοὺς χιλιάδες τόμους τῆς Μοναστηριακῆς Βιβλιοθήκης,
μοιάζει μὲ μία ἀπολαυστικὴ καλοκαιρινὴ ἐκδρομὴ
ἀνάμεσα σὲ νοερὰ βαθύσκια πλατάνια,
στὸ βάθος μιᾶς κατάφυτης, δροσερῆς κοιλάδας.
Παραδεισένια πουλιά, κρυμμένα στὰ χρυσὰ φυλλώματα,
κελαϊδᾶνε γλυκύτατα τὶς προαιώνιες ἀλήθειες
καὶ γάργαρα ρυάκια μὲ κρυστάλλινα νερὰ ποτίζουν τὶς δυνατές,
γεμᾶτες ὑγεία, σοφία καὶ δύναμη ρίζες τους.
Τὸ βλέμμα τῆς ψυχῆς παρασύρεται στὴν ἥσυχη ροή τους
ὡς τὴν γαλήνια θάλασσα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ,
ποὺ ἁπλώνεται ἀκατάλυπτα ἀπέραντη, ἀγκαλιάζοντας τὰ πάντα...
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Εἰκονογραφικὸ Ἐγχειρίδιο
"Τὸ Παραδεισένιο Περιστεράκι τῆς Ἁγιογραφίας"
--
--
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου