Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΔΕΚΑΠΟΛΙΤΗΣ
Μνήμη: 20ῃ Νοεμβρίου
"...Ἔχων πόθον ὁ Ὅσιος νὰ φυλάξῃ σωφροσύνην καὶ παρθενίαν,
ἔφυγεν ὁ ἀξιάγαστος ἀπὸ τὴν πόλιν κρυφίως
καὶ ἐπῆγεν εἰς Μοναστήριον,
εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο Ἡγούμενος εἷς ἐνάρετος Ἐπίσκοπος,
ὅστις ἔκαμε τότε νεωστὶ παραίτησιν διὰ τοὺς εἰκονομάχους,
οἵτινες ἐπείραζαν τὸν καιρὸν ἐκεῖνον οἱ φρενοβλαβεῖς τοὺς εὐσεβεῖς·
ὅθεν διὰ νὰ μὴ τοῦ δίδουν ἐνόχλησιν ἀφῆκε τὸν θρόνον του
καὶ εὑρίσκετο εἰς τὰ ὄρη καὶ σπήλαια.
Εἰς τοῦτον τὸν ἐνάρετον ποιμένα ἐξομολογηθεὶς ὁ Γρηγόριος
ἐστερεώθη εἰς τὴν καλὴν γνώμην, τὴν ὁποίαν εἶχε, νὰ γίνῃ Μοναχός.
Ὅθεν τὸν ἔστειλεν ἐκεῖνος εἴς τινας Μοναχοὺς ἐναρέτους,
οἱ ὁποῖοι ἦσαν εἰς τόπον ἡσυχαστικώτερον καὶ ἀπόκρυφον.
Εἰς ὁλίγον καιρὸν ἀπέθανεν ὁ Σέργιος ὁ πατήρ του, ἡ δὲ μήτηρ
ἐξετάσασα ἐπιμελῶς εὗρε τὸ τέκνο της μὲ κόπον πολύν·
ἀλλὰ δὲν ἠμπόδισεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν σωτήριον ὁδὸν,
ἀλλὰ μάλιστα τὸν ἐπῄνεσε·
μόνον μίαν χάριν τοῦ ἐζήτησε· νὰ ὑπάγῃ εἰς ἄλλο Μοναστήριον,
εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο ὁ ἕτερος ἀδελφός του καὶ νὰ συναγωνίζονται ὁμοῦ,
διὰ νὰ ἔχῃ ὁ εἷς τὸν ἕτερον παραμυθίαν καὶ βοήθειαν.
καὶ ἐπῆγεν εἰς Μοναστήριον,
εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο Ἡγούμενος εἷς ἐνάρετος Ἐπίσκοπος,
ὅστις ἔκαμε τότε νεωστὶ παραίτησιν διὰ τοὺς εἰκονομάχους,
οἵτινες ἐπείραζαν τὸν καιρὸν ἐκεῖνον οἱ φρενοβλαβεῖς τοὺς εὐσεβεῖς·
ὅθεν διὰ νὰ μὴ τοῦ δίδουν ἐνόχλησιν ἀφῆκε τὸν θρόνον του
καὶ εὑρίσκετο εἰς τὰ ὄρη καὶ σπήλαια.
Εἰς τοῦτον τὸν ἐνάρετον ποιμένα ἐξομολογηθεὶς ὁ Γρηγόριος
ἐστερεώθη εἰς τὴν καλὴν γνώμην, τὴν ὁποίαν εἶχε, νὰ γίνῃ Μοναχός.
Ὅθεν τὸν ἔστειλεν ἐκεῖνος εἴς τινας Μοναχοὺς ἐναρέτους,
οἱ ὁποῖοι ἦσαν εἰς τόπον ἡσυχαστικώτερον καὶ ἀπόκρυφον.
Εἰς ὁλίγον καιρὸν ἀπέθανεν ὁ Σέργιος ὁ πατήρ του, ἡ δὲ μήτηρ
ἐξετάσασα ἐπιμελῶς εὗρε τὸ τέκνο της μὲ κόπον πολύν·
ἀλλὰ δὲν ἠμπόδισεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν σωτήριον ὁδὸν,
ἀλλὰ μάλιστα τὸν ἐπῄνεσε·
μόνον μίαν χάριν τοῦ ἐζήτησε· νὰ ὑπάγῃ εἰς ἄλλο Μοναστήριον,
εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο ὁ ἕτερος ἀδελφός του καὶ νὰ συναγωνίζονται ὁμοῦ,
διὰ νὰ ἔχῃ ὁ εἷς τὸν ἕτερον παραμυθίαν καὶ βοήθειαν.
Διὰ νὰ κάμῃ λοιπὸν τὸ θέλημα τῆς μητρός του ὁ Γρηγόριος ἐπῆγεν
εἰς ἐκεῖνο τὸ Μοναστήριον, τοῦ ὁποίου ὁ Καθηγούμενος ἦτο αἱρετικὸς
ὁ ἄθλιος καὶ ὁπόταν τὸ ἠννόησεν ὁ Ἅγιος, δὲν τὸ ὑπέμεινεν,
ὡς ζηλωτὴς τῆς εὐσεβείας θερμότατος, ἀλλὰ τὸν ἤλεγξε παρρησίᾳ
ἔμπροσθεν ὅλης τῆς Ἀδελφότητος, ἐκεῖνος δὲ θυμωθεὶς
ἔδειρε δυνατὰ τὸν Ἅγιον, ὁ ὁποῖος ἔφυγε καθὼς ἦτο μὲ τὰς πληγὰς
καὶ ἐπῆγεν αἱματωμένος εἰς ἕτερον Μοναστήριον,...
...Πρὸ πάντων δὲ καὶ ἐν πᾶσι καὶ κατὰ πάντα ἐφύλαττεν ἀκριβῶς
τὴν Ὀρθοδοξίαν διὰ λόγων καὶ πράξεων ἔχων εἰς αὐτὴν
ζῆλον ἄπειρον καὶ διάπυρον· καὶ διώκων τοὺς αἱρετικοὺς
ὅσον ἠδύνατο, ἐδίδασκεν ἅπαντας μὲ τοὺς λόγους του
καὶ μὲ γράμματα νὰ προσκυνῶσι τὰς ἁγίας Εἰκόνας
καὶ νὰ τὰς σέβονται κατὰ τὴν τῆς Ἐκκλησίας παράδοσιν,
ὄχι λατρευτικῶς, καθὼς φλυαροῦσιν οἱ ἄφρονες, ἀλλὰ σχετικῶς,
εἰς τὰ πρωτότυπα τὴν προσκύνησιν ἀπονέμοντες·
ὅθεν καὶ πολλοὺς Χριστιανοὺς καὶ πόλεις ὁλοκλήρους
ἐλύτρωσεν ἀπὸ τὴν πλάνην αὐτὴν καὶ καθωδήγησε
εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν καὶ τοὺς κατέπεισε νὰ χύσουν
διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν τὸ αἷμα των, ἂν παραστῇ ἀνάγκη,
καθὼς καὶ αὐτὸς ὡμολόγει εἰς ὅλους, ὅτι ἦτο ἕτοιμος
διὰ τὰς ἁγίας Εἰκόνας νὰ λάβῃ θάνατον καὶ μὲ τὴν ὁμολογίαν ταύτην
ἔγινε Μάρτυς εἰς τὴν προαίρεσιν καὶ χωρὶς πληγὰς καὶ μώλωπας
ἔλαβε τὸν ἀμάραντον στέφανον..."
εἰς ἐκεῖνο τὸ Μοναστήριον, τοῦ ὁποίου ὁ Καθηγούμενος ἦτο αἱρετικὸς
ὁ ἄθλιος καὶ ὁπόταν τὸ ἠννόησεν ὁ Ἅγιος, δὲν τὸ ὑπέμεινεν,
ὡς ζηλωτὴς τῆς εὐσεβείας θερμότατος, ἀλλὰ τὸν ἤλεγξε παρρησίᾳ
ἔμπροσθεν ὅλης τῆς Ἀδελφότητος, ἐκεῖνος δὲ θυμωθεὶς
ἔδειρε δυνατὰ τὸν Ἅγιον, ὁ ὁποῖος ἔφυγε καθὼς ἦτο μὲ τὰς πληγὰς
καὶ ἐπῆγεν αἱματωμένος εἰς ἕτερον Μοναστήριον,...
...Πρὸ πάντων δὲ καὶ ἐν πᾶσι καὶ κατὰ πάντα ἐφύλαττεν ἀκριβῶς
τὴν Ὀρθοδοξίαν διὰ λόγων καὶ πράξεων ἔχων εἰς αὐτὴν
ζῆλον ἄπειρον καὶ διάπυρον· καὶ διώκων τοὺς αἱρετικοὺς
ὅσον ἠδύνατο, ἐδίδασκεν ἅπαντας μὲ τοὺς λόγους του
καὶ μὲ γράμματα νὰ προσκυνῶσι τὰς ἁγίας Εἰκόνας
καὶ νὰ τὰς σέβονται κατὰ τὴν τῆς Ἐκκλησίας παράδοσιν,
ὄχι λατρευτικῶς, καθὼς φλυαροῦσιν οἱ ἄφρονες, ἀλλὰ σχετικῶς,
εἰς τὰ πρωτότυπα τὴν προσκύνησιν ἀπονέμοντες·
ὅθεν καὶ πολλοὺς Χριστιανοὺς καὶ πόλεις ὁλοκλήρους
ἐλύτρωσεν ἀπὸ τὴν πλάνην αὐτὴν καὶ καθωδήγησε
εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν καὶ τοὺς κατέπεισε νὰ χύσουν
διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν τὸ αἷμα των, ἂν παραστῇ ἀνάγκη,
καθὼς καὶ αὐτὸς ὡμολόγει εἰς ὅλους, ὅτι ἦτο ἕτοιμος
διὰ τὰς ἁγίας Εἰκόνας νὰ λάβῃ θάνατον καὶ μὲ τὴν ὁμολογίαν ταύτην
ἔγινε Μάρτυς εἰς τὴν προαίρεσιν καὶ χωρὶς πληγὰς καὶ μώλωπας
ἔλαβε τὸν ἀμάραντον στέφανον..."
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Ὁσίου
++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου