Άγιος Φανούριος ( Βίος, Ανέκδοτο Θαύμα)

--

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ
(Ὁ Ἅγιος, τὸν ὁποῖο γνωρίσαμε μόνον ἀπὸ τὴν Εἰκόνα του)

Μνήμη: 27ῃ Αὐγούστου


Βίος του Αγίου Φανουρίου


1. Γενικά για τη ζωή του

Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει
τίποτε συγκε­κριμένο, επειδή όλα τα στοιχεία της ζωής του χάθηκαν
σε καιρούς ανωμαλίας.
Τα μόνα στοιχεία που έχομε αναφορικά με τον Άγιο είναι η εύρεση
της Εικόνας του, γύ­ρω στα 1500 μ.Χ.


2. Η εύρεση της Εικόνας

Επιστρέφομε στο παρελθόν, όταν οι Αγαρηνοί εξουσίαζαν τη Ρόδο
και απο­φάσισαν να ξαναχτίσουν τα τείχη της πόλης, που βάρβαρα
κατέστρεψαν και κατεδάφισαν στον πόλεμο λίγα χρόνια πριν. 
Άρχισαν λοιπόν να στέλλουν εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου
και να μαζεύουν πέτρες απ' τα μισογκρεμισμένα σπί­τια των κατοίκων,
για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά τείχη της πόλης τους.
Ξαφ­νικά μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιό­τατη, αλλά μισοχαλασμένη
στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό Ει­κόνες,
που απ' την πολυκαιρία δεν ξεχώρι­ζαν τις μορφές των Αγίων
καθώς και τα γράμματα, που είχανε επάνω τους.
Μια μόνο καταπληκτική Εικόνα ξεχώριζε απ' όλες, που ο χρόνος
δεν την άγγιξε και παρίστανε ένα νέο ντυμένο στρατιώτη.
Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου και διάβασε
καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος.
Συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος, για τη φανέρωση του Αγίου, παρατήρησε
πως ήταν ντυμένος σαν Ρωμαίος στρατιωτικός, κρα­τώντας στο αριστερό
χέρι του ένα σταυρό και στο δεξιό μια αναμμένη λαμπάδα.
Ο α­γιογράφος ακόμα ολόγυρα της Εικόνας ζω­γράφισε σε δώδεκα
παραστάσεις τα μαρτύ­ρια, που υπέφερε ο Άγιος και,
που εξιστορούν ολοφάνερα τον γενναίο αγώνα του
για την Πίστη και την Αγάπη του Χριστού...






 
Οι παραστάσεις αυτές είναι οι ακόλουθες:

Α΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπρο­στά στο Ρωμαίο ανακριτή του
και φαίνεται ν' απολογείται με θάρρος και να υπερασπί­ζει
την χριστιανική πίστη του. 
Β΄. Οι στρατιώτες εδώ επεμβαίνουν και χτυ­πούν με πέτρες στο κεφάλι
και στο στόμα τον Φανούριο, για ν' αναγκασθεί
να υποκύ­ψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο. 
Γ΄. Οι στρατιώτες έχουν εξαγριωθεί πια απ' την επιμονή του Φανουρίου,
γι' αυτό τον έριξαν κάτω και τον χτυπούν τώρα άγρια με ξύλα και ρόπαλα,
για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του. 
Δ΄. Ο Φανούριος είναι στη φυλακή κι εκεί βασανίζεται
με αποτρόπαιο τρόπο. Φαίνε­ται εντελώς γυμνός κι οι στρατιώτες
ολόγυ­ρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμη­ρά σιδερένια εργαλεία.
Ο Άγιος υπομένει αγόγγυστα το τρομερό μαρτύριό του. 
Ε΄. Ο Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυ­λακή και προσεύχεται στον Θεό,
για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανι­στήρια. 
ΣΤ΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται και πάλιν μπροστά στον Ρωμαίο ανακριτή
για ν' απο­λογηθεί για τη στάση του. Απ' την ατάρα­χη έκφραση
του προσώπου του φαίνεται, πως ούτε τα βασανιστήρια που υπέφερε,
ούτε οι μελλοντικές απειλές του τυράννου του εκλόνισαν την πίστη
και έτσι απτόητος περιμένει ακόμη χειρότερα μαρτύρια. 
Ζ΄. Οι δήμιοι του Φανουρίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες
λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του, που φαίνεται έτσι η ανυπέρβλητη θυσία του
για τον Εσταυ­ρωμένο. Ο Άγιος νικά και πάλιν με την α­δάμαστη θέληση
και καρτερία και Πίστη του στον Κύ­ριο. 
Η΄. Εδώ οι άγριοι βασανιστές του χρησιμο­ποιούν και μηχανικά μέσα
για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο
πάνω σ' ένα μάγκανο κι αυ­τό σαν περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκκαλα.
Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα αλλά στο ωραίο πρόσωπό του
είναι ζωγραφισμέ­νη ανέκφραστη αγαλλίαση,
γιατί υποφέρει για χάρη του Κυρίου.
Θ΄. Ο Φανούριος ρίπτεται σ' ένα λάκκο, για να γίνει βορά άγριων θηρίων
κι οι δήμιοί του από πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέ­λος του.
Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτι­κά εξημερωθεί απ' τη χάρη του Θεού,
γι' αυ­τό τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν αρνάκια
και απολαμβάνουν τη θαυμάσια συντροφιά του.
 Ι΄. Οι δήμιοί του δεν ικανοποιούνται απ' το προηγούμενο αποτέλεσμα
κι έτσι τον βγάζουν απ' τον λάκκο και τον καταπλακώνουν μ' ένα
μεγάλο λίθο, βέβαιοι πια πως θα τον αποτελειώσουν.
Τίποτε όμως δεν πετυχαίνουνε κι αυτή τη φορά. 
ΙΑ΄. Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπρο­στά σε βωμό, όπου οι δήμιοί του
τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλά­μες του αναμμένα κάρβουνα.
Ο Φανούριος βγαίνει και απ' αυτή τη δοκιμασία νικητής και αυτό διακρίνεται
από ένα διάβολο, που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέ­ρα
και κλαίει για την αποτυχία του. 
ΙΒ΄. Η τελευταία σκηνή είναι το τέλος του μαρτυρίου του, με τον Φανούριο
ριγμένο σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί
και να τον περιζώνουν φλό­γες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προ­σεύχεται
αδιάκοπα στον Θεό, χωρίς να εκ­φράζει κανένα παράπονο ή γογγυσμό
κι έ­τσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος πέταξε στα ουράνια, γεμάτος ικανοποίηση
για όσα βά­σανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου.
 
3. Το χτίσιμο του Ναού

Ο Μητροπολίτης τότε του νησιού, ο Νεί­λος, όταν μελέτησε επισταμένως
την Ει­κόνα που βρέθηκε, αποφάνθηκε, πως ο Φα­νούριος ήταν ένας
απ' τους σπουδαιότε­ρους μεγαλομάρτυρες της Πίστεώς μας.
Α­μέσως έστειλε αντιπροσωπεία στον ηγεμό­να του νησιού και τον παρακαλούσε
να του δώσει άδεια για ν' ανακαινίσει την Εκκλησία.
Όταν όμως ο ηγεμόνας αρνήθηκε, τότε ο Μητροπολίτης μετέβη ο ίδιος
προσωπικά στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εξασφαλίσει
απ' τον Σουλτάνο την άδεια που ζητούσε. Επέστρεψε σύντομα στη Ρό­δο
κι αναστήλωσε το Ναό ακριβώς στην πα­λιά θέση του, έξω από τα τείχη της.
Ο Να­ός σώζεται ως τα σήμερα και αποτελεί από τότε
ιερό προσκύνημα όλων των Χριστια­νών.

4. Στοιχεία που εξάγονται απ' την ανάγνωση της Εικόνας.




Βλέποντας την Εικόνα του Αγίου Φανου­ρίου που βρέθηκε στη Ρόδο,
εξάγουμε πολλά αξιόλογα στοιχεία που είναι τα ακό­λουθα:

Α. Σαν διαβάσουμε στην Εικόνα το όνομα του Αγίου συμπεραίνομε αμέσως,
πως εί­ναι Ελληνικής καταγωγής. 
Β. Επίσης συμπεραίνομε πως οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς,
για να του δώσουν ένα τόσο χριστιανικό όνομα.
Γ. Ο νέος αυτός ακόμα θα ήταν πολύ μορ­φωμένος
για να γίνει στρατιωτικός.
Δ. Υπολογίζουμε ακόμα πως τα μαρτύρια του Αγίου Φανουρίου
έγιναν τον β' ή γ' αιώνα, όταν οι διωγμοί των Χριστιανών
βρί­σκονταν στο αποκορύφωμά τους.
 Ε. Ο Φανούριος ολοφάνερα αποδεικνύε­ται πως ήταν Μεγαλομάρτυρας
απ' τα πολ­λά και φοβερά μαρτύρια που υπέφερε.
  ΣΤ. Βεβαιωνόμαστε επίσης πως ετιμάτο απ' τους πιστούς Χριστιανούς
απ' τα χρόνια του μαρτυρίου του σε Χριστιανικούς Ναούς,
για να βρεθεί μάλιστα ένας τέτοιος Ναός και στη Ρόδο.
Ζ. Απ' την απεικόνιση του Αγίου φαίνεται πως ο Φανούριος
μαρτύρησε σε νεαρή ηλικία.

5. Ένα ανέκδοτο θαύμα του Αγίου

Θα είναι περίπου δέκα χρόνια τώρα (2000) που ο αγαπητός μας Α.Ψ.
συνταξιούχος αξιωματικός της αεροπορίας, μας διηγήθηκε,
πολύ συγκινημένος το ακόλουθο θαύμα του Μεγαλομάρτυρος:
"Όταν ήμουν στην τελευταία τάξη του εξαταξίου Γυμνασίου,
δίναμε εξετάσεις. Οι εποχές δύσκολες, η φτώχεια μεγάλη,
και δεν υπήρχαν τα μέσα· ούτε τα στοιχειώδη.
Το γνωρίζω ότι θα φανεί παράξενο, ίσως και αστείο,
αλλά πήγαινα και διάβαζα το βράδυ κάτω από τον γλόμπο
της κολώνας της ΔΕΗ, διότι στο σπίτι δεν είχαμε ρεύμα!
Εκείνο το βράδυ το μάθημα ήταν δύσκολο, η κόπωση μεγάλη
και τα μάτια μου έκλειναν μόνα τους απ' την πολλή νύστα
Το φως του γλόμπου δεν έφθανε νομίζεις μέχρι τις πυκνογραμμένες
σελίδες του βιβλίου, το οποίο φαινόταν τόσο βαρύ.
Η απελπισία με είχε ζώσει και τα νυσταγμένα μάτια μου
ψάχνοντας για βοήθεια και παρηγοριά
έπεσαν σε ένα προσκυνηταράκι που υπήρχε δίπλα στην κολώνα.
Πρόσεξα στο βάθος μιά Εικόνα χάρτινη παλιωμένη,
η οποία φαινόταν ακόμη πιό παλιά, πανάρχαια, στο τρεμάμενο φως
του καντηλιού που έκαιγε μπροστά της.
Πλησίασα και σκύβοντας είδα τον Άγιο που παρίστανε·
ήταν ο Άγιος Φανούριος.
Ήξερα να προσεύχομαι. Τότε υπήρχε ακόμη πολλή ευσέβεια
και αρετή, ακόμη και στον απλό λαό.
Γονάτισα, έκανα τον Σταυρό μου και παρακάλεσα τον Άγιο,
με ταπεινή, τρεμάμενη φωνή και με παιδική απλότητα,
να μου "φανερώσει", σύμφωνα με το όνομά του
...τι θέμα θα "πέσει" αύριο στις εξετάσεις!
Όπως σηκωνόμουν, αφού προσκύνησα την Εικόνα,
για να γυρίσω στο σπίτι μου, παραπάτησα
και το βιβλίο έπεσε κάτω ανοικτό...
Τότε είπα αποφασιστικά μέσα μου: θα διαβάσω μόνο αυτές
τις δύο σελίδες και θα πάω αύριο να γράψω,
ο Άγιος θα κάνη το θαύμα του.
Το είπα και το έκανα, και ω του παραδόξου θαύματος!
Μεγάλη η Χάρη σου Άγιε μου Φανούριε!
Τα τρία από τα τέσσερα θέματα που "έπεσαν" την άλλη ημέρα
ήταν από αυτές τις δύο σελίδες!!!
Ευχαρίστησα θερμά τον Άγιο, τον οποίο από τότε αγάπησα πολύ,
και τον ευλαβούμαι και τον τιμώ σε κάθε ευκαιρία
Πρέπει να συμπληρώσω ότι από τότε έγινε το ίδιο θαύμα
κι άλλες φορές. Πήγαινα μπροστά στην Εικόνα του Αγίου,
προσευχόμουν, παρακαλώντας τον ταπεινά να με βοηθήσει,
έριχνα το βιβλίο κάτω και διάβαζα εκεί που άνοιγε...

Μ.Η.Η.

--